(ΑΤΜ)
19.

Χρυσές οι μέρες μας χρυσές οι νύχτες μας χρυσή κι η δύση
χρυσοί οι δρόμοι μας χρυσά τ' απόμερα μικρά στενά
χρυσός κι ο ήλιος μας που εκουράστηκε και πάει να δύσει
χρυσά τα όνειρα και τα πρωτύτερα και τα στερνά.

Χρυσός ο δρόμος μας, χρυσές οι πέτρες του χρυσό το χώμα
χρυσά τα κύματα στης χρυσοθάλασσας τον στεναγμό
χρυσά τα χείλη σου που μου χαρίσανε φιλί στο στόμα
χρυσάφι έντυσες και της ψυχής μου το σπαραγμό.

Χρυσά τα χέρια σου που μ' αγκαλιάσανε-χρυσή η φωνή σου
χρυσά τα στήθια σου που μου χαρίσανε πόθο χρυσό
χρυσά τα μάτια σου χρυσά τα χέρια σου χρυσή η φωνή σου
χρυσή κι η μέρα που μόνον μ' άφησες και που μισώ.

Αγαπημένη μου χρυσός ο δρόμος που θα τραβήξεις
χρυσό τ' αστέρι σου στο χρυσαφένιο τον ουρανό
χρυσή η ευχή μου να γίνει εκείνο που θα ζητήσεις
γιατί τ' αξίζεις-χρυσος ο πόνος μου-τι κι αν πονώ...