(ΑΤΜ)
36.

Καλά,
τα φώτα όμως;
Πώς κρύψατε τα χέρια σας μέσα σε τόσα φώτα;
Η ώρα δε σας μέτρησε και σας;
Δεν ήρθε κάποια φήμη οργισμένη
που να μιλάει για χαμό;
Για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας;
Και πως περάσατε μέσα στους ανθρώπους;
Καμιά φωνη
κανένα ουρλιαχτό δε σας σταμάτησε;
Τα σύννεφα δεν έβρεξαν σκοτάδι
στο αντίκρυσμά σας;
Ο ουρανός-η κατάρα του-δεν σας βαραίνει;
Και τα σκαλιά, κακοί, δεν έλιωσαν
στην επαφή των χυδαίων πελμάτων σας;