6.
Η φωτεινή γραμμή

Ω! φωτεινή γραμμή
που μες στο σκότιο δώμα
το ίχνος σου αφήνεις
σαν μια νότα απ’ τη μεγάλη συναυλία
σαν μια πετρούλα απ’ την απέραντη οροσειρά.
σαν ένα φύλλο απ’ το ατέλειωτο το δάσος.

Ω! φωτεινή γραμμή
δεν θέλω εγώ δάσος κι οροσειρά και συναυλία
αρκείς εσύ γραμμούλα φωτεινή
που μες στο σκότιο δώμα μου το ίχνος σου
αφήνεις
αρκείς εσύ γραμμούλα φωτεινή
για να φλογίσεις τη μικρή ζωή μου.