ΦΤΗΝΕΣ

Ο δρόμος του ’στελνε πρωινές φωνές.
Η πάχνη εθάμπωνε τα τζάμια.

Κάτω στο πάτωμα
κείτονταν άτονα
τα εσώρουχά της. Με πλοκάμια κολλώδη
μνήμες τον έσφιγγαν φτηνές.