20.
Γιατί;..

Γιατί μέσα στους κύκλους σου να υπάρχουμε
Ανάγκη-
γιατί μέσα στου σύμπαντος την άσκεφτη γιορτή
του λόγου του ανθρώπινου να σέρνονται τα ράκη-
γιατί ζωή μας έδωσες Ανάγκη εσύ-γιατί;

Γιατί κάθε μεγάλη σου έκρηξη ν’ ακλουθήσει
πρέπει τ’ ανθρώπου η έλευση πάνω σ’ αυτή τη γη;
γιατί αφού η που άναψες φωτιά θα ξανασβήσει
κάθε που η ύπαρξη γυρνά στην πρώτη της πηγή;

Ποιου θέλημα πληρώνοντας γοργά να προχωράμε
πρέπει, αιτία χωρίς καμιά να ξέρουμε ή σκοπό;
σε ποιον τυφλά υπακούοντας ολοζωής πονάμε
για ποιόνε πάντοτε έχουμε το μάτι μας νωπό;

Γιατί Ανάγκη στους πλατιούς ατέλειωτούς σου
κύκλους
πρέπει κι εμάς ατέλειωτα δέσμιους να μας κρατάς;
και γιατί σ’ ό,τι σε ρωτώ σ’ αυτούς εδώ τους
στίχους
να μην μπορώ ν’ αφουγκραστώ αυτό που μ’
απαντάς;..