Η ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ

«Η Σοφία σε με υπάρχει.
Και γλώσσα ως δεν έχω ανθρώπινη
Μιλάω με το αίμα της καρδιάς και λέω:

Το αύριο, τα σήμερα και το χτες  δεν υπάρχουν.
Το εδώ και το εκεί δεν υπάρχουν.
Ένας  Ερως  θερμός    
Κατακαίων και  Παντοβόρος υπάρχει.

Οι μέρες είναι πιο αγνές όταν τις βλέπει ο ερωδιός.
Το ζύγιασμα του αετού πριν εφορμήσει
Αξίζει πιο πολύ απ' όλη την ανθρώπινη σκέψη.
Και ό,τι αξίζει πιο πολύ από το ζύγιασμα του αετού
Είναι ένα βασιλικό σύκο ώριμο
Κομμένο πρωί.

Αγνή είναι η φωνή μόνο του πουλιού
 Που δεν ξέρει γιατί λαλεί.

Η κακία υπάρχει μέσα στον καλό άνθρωπο
Όπως η πυρίτιδα μέσα στο όπλο.
Αν εκραγεί αλίμονο στον πλησίον.

Ο άνθρωπος που μιλάει
άλλη γλώσσα από τους γύρω του
είναι ένας χαμένος άνθρωπος.

Όποιος δείξει τον ήλιο και πει
"Αυτό είναι ένα δέντρο", έχει σωθεί.
Γιατί η πίστη είναι το τρίτο σκαλοπάτι του χαμού,
Η γλώσσα είναι το δεύτερο σκαλοπάτι του χαμού,
Και η κίνηση είναι το πρώτο σκαλοπάτι του χαμού."