ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΤΙΡΑ

ΚΆΛΑΝΤΑ 2010

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
ποτάμι, θάλασσα η ρονιά
κι αρχή κακή χρονιά μας
και καλώς την και με γεια μας!

Αρχιμηνιά με Σαμαρά
που φασισμού σκοπό βαρά
όπου μ’ εκείνον μπλέκει
χρόνια ο ΛΑΌΣ που πλέκει-

-με Σαμαρά, όπου εμπρός
στον Κώστα τρέμει ο καψερός
και για ότι τσαμπουνάει
αυτόνε πριν ρωτάει.

Και με Γιωργάκη, που στητός
ψηλοπετάει σαν αητός
κι έτσι στραβά που πάει
τα μούτρα του θα φάει.

Πρωτοχρονιά με Ντόρα μια
που ύαινας έχει πεθυμιά,
να ουρλιάζει που θα πάψει
τον Σαμαρά αν …ξεθάψει.

Καλή χρονιά και σε λαέ
που ενώ σε κλέβουν κουτεντέ
βόδι εσύ σα να ‘σαι
αμέριμνα κοιμάσαι.

Και σας αισχροί πολιτικοί
που στη Βουλή μέσα εκεί-
απαίσιοι αιματοπότες-
του λαού τις σάρκες τρώτε.

Και σένανε πρωθυπουργέ
γλωσσοχαλάστη και αργέ
όπου ψυχή δεν έχεις
κι από άλλους πίσω τρέχεις,

και που εμπαίζεις το λαό
με το που εντός σου παλαιό
θεριεύει ντι εν έι
που ’χουν οι παπαντρέοι.

Και συ Ιστορία, καλή χρονιά,
που ή με ήλιο ή με χιονιά
μ’ έλληνες διασκεδάζεις
που με ηγέτες σφάζεις.

Καλή χρονιά σου Διαφθορά
που εδώ το μήνα (τι χαρά!)
βρήκες που κάνεις κέφι:
τους έντεκα που τρέφει…

Χρόνια πολλά σου Διαπλοκή
σ’ όλα τα κόμματα απλωτή
και σε, πολλά σου έτη
πολύκλαδο Ρουσφέτι.

Να ζεις Ψευτιά Υπουργική,
που σίγουρα είσαι θεϊκή
μιας κι όλοι εδώ, εσένα
θεό έχουν καμωμένα.

Να ζήστε Σκάνδαλα κι εσείς
που της χαράς μας της μισής
ρουφάτε τη μερίδα
σαν γλοιώδης νεροφίδα,

ενώ την άλληνε μισή
η βια του Κράτους, που μισεί
ό,τι καλό ο πολίτης
έχει, ο ψωμοζήτης.

Και συ να ζεις πάντα Εκκλησά
με τ’ αργυρά και τα χρυσά-
τους βλάκες να φοβίζεις
και πλούτια να κερδίζεις.

Καλή χρονιά και σένανε-
τιβι, όπου σε φέρανε
σπόρο, μα που έχεις γίνει
στόμα που καταπίνει

κάθε μας ώρα και λεφτό,
κάθε μας αίσθημα λεπτό:
το πιο υψηλό σου γούστο
μεγάλο ένα μπούστο.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
ποτάμι, θάλασσα η ρονιά
κι αρχή κακή χρονιά μας
και καλώς την και με γεια μας!


ΘΑ ’ΘΕΛΑ ΝΑ ’ΜΟΥΝ ΥΠΟΥΡΓΌΣ

Θα ‘θελα να ‘μουν υπουργός
να κλέβω το δημόσιο
χωρίς να έχω διόλου εγώ
ουτ’ ιερό ούτε όσιο.

Και αν με δουν και βούκινο
το κλέψιμό μου γίνει
να ’ρχεται ο πρωθυπουργός
και τη Βουλή να κλείνει.


ΘΑ ’ΘΕΛΑ ΝΑ ‘ΜΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΉΣ

Θα ‘θελα να ’μαι βουλευτής
να τρώω με δύο στόματα
βίλλες να έχω, να ’χω γιοτ
και να πατάω σε πτώματα.

Να λέω ναι σε ότι πει
ο αρχηγός του κόμματος
και σ’ όσα κάνει αυτός στραβά
να λέω: «Βοήθεια! Αόμματος…»




ΑΧ! ΝΑ ’ΜΟΥΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΌΣ

Αχ! να ’μουνα πρωθυπουργός
και να ’χω τόσα φάει
που κι ο ένατός μου εγγονός
για Κροίσος να μετράει..


ΚΛΕΊΣΙΜΟ ΒΟΥΛΉΣ
Κι αφού σιγούρεψε ότι κανείς
στη φυλακή δε θα ’μπει βουλευτής
μετά άφησε λυτή τη Δικιοσύνη
να κάνει τη δουλειά της πια και κείνη.


ΣΤΟ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ

ΛΆΟΣ, διαλαλείς πως είσαι ο μόνος
που τους τα ψέλνεις μέσα στη Βουλή.
Ε και; Να κάνει τι μπορεί όποιος λόγος;
Χωρίς φτερά είναι αυτός πουλί.

Μπορεί ο λόγος χρήματα να πάρει
και να μοιράσει στον φτωχό λαό;
Με λόγια τι αγοράζεις στο παζάρι;
Ούτε κερί ανάβεις σε ναό.

ΛΑΟΣ, του κόσμου τα παιδιά πεινάνε.
Οι άρρωστοι πεθαίνουνε στο δρόμο.
Τρέχουν τα χρέη΄ οι δανεισμοί πετάνε
Η Κρίση απελπισιά γεννάει και τρόμο.

Και συ αισχρέ, μας λες πως «τους τα ψέλνεις…»
Στα ψούιβιψ μας και συ και όποιος άλλος
παρλάρει στης Βουλής της προδομένης,
τα έδρανα, μικρός ή όσο μεγάλος.

Μα ΚουΚουΈ, ΠΑΣΟΚ, ΝΟΥ ΔΟΥ, ΣΥΡΊΖΑ,
λόγια μας έχουνε όλοι χορτάσει.
Λεφτά δε βλέπουμε. Κι ειν’ όλα γκρίζα
όσα στο στόμα τους έχουνε πιάσει.

Βρώμιε ΛΑΟΣ, τα λόγια ψήφους φέρνουν
σε κείνους που τα λένε. Όμως φτώχεια
και δυστυχιά σε μας και μίσος σπέρνουν
καθώς Φθινόπωρο τα πρωτοβρόχια.

Μάζεψ’ τα λόγια σου Καρατζαφέρη
κι όλων των βουλευτών σου το μπλα μπλα-
Ήρωας δεν είναι όποιος λόγια ξέρει
μα όποιος με τα έργα του μιλά.

Μα συ τα έργα των κουκουλοφόρων,
των απεργών και των Αμυνομένων
ζητάς να σταματήσεις-άνευ όρων-
με ομιλιών τα λόγια οργισμένων.

Όμως, αυτοί για λόγια έχουνε σφαίρες
που σε κορμιά κι όχι σ’ αυτιά βυθίζουν
και μετρημένες κάνουνε τις μέρες
όσων τους κυνηγάνε και τους βρίζουν.

Κι αυτές θα κάνουν ό,τι σεις, γουρούνια,
δεν κάνατε όλα σας μες στη Βουλή
με των τροπολογιών σας τα μιλιούνια
ή με ενοχή σας μία σιωπηλή:

το χρήμα θα μοιράσουνε σε όλους
όσους δουλεύουν μες στη χώρα αυτή
και πληρωμή όσοι το ’κλεβαν ως τώρα
θα ’χουν μια σφαίρα στην κοιλιά καυτή.


«Ο Μπερλουσκόνι είναι καραγκιόζης»
(Κατερίνα Σερέτη
ή
η Μεγάλη Αικατερίνη της ΕΡΑ)

ΚΑΤΕΡΊΝΑ ΣΕΡΈΤΗ
(ή Η ΜΕΓΆΛΗ ΑΙΚΑΤΕΡΊΝΗ)

«Καραγκιόζης», είπε, «ο Μπερλουσκόνι»!
Κι όταν γι αυτό την ψέγουν μουλαρώνει
και λέει το στόμα της το αλογίσο:
«Μαγκιά μου! Όπως γουστάρω θα μιλήσω!»

Λες ο λαός αδρά την παραδιάζει
για να μπορεί αυτή να τον ντροπιάζει…
κι ότι «πολύ(!) η ψήφος»-άκου εκεί!-
να λέει, «δεν είναι υποχρεωτική»…

Το «μέτρο» «άμετρο» μετράει γι αυτήνε
καβάλα έτσι στο καλάμι που είναι.
Μα με τι μέτρο η ΝΕΤ τάχα μετράει
το πράγμα-όταν αυτό άλλο δεν πάει;


ΣΤΟΝ ΚΎΡΙΟ ΓΚΙΟΥΛΈΚΑ
ΠΟΥ ΜΊΛΗΣΕ ΣΉΜΕΡΑ ΣΤΟ ALTER

Κύριε Γκιουλέκα μας τα είπατε φαρσί.
Χωρίς να έχετε καθόλου πιει κρασί,
ήρθατε και μας είπατε τι ΠΡΈΠΕΙ!
(ευρώ γεμάτη η ακριβή σας τσέπη).

Μας είπατε πώς να! λίγο αν αργούσαν
αυτοί οι κουκουλοσκέπαστοι να δρούσαν,
μπορεί και να τους είχατε συλλάβει
(πόσοι στη βίλα σας δουλεύουν σκλάβοι;)

Κάνατε ευχές, σχολιάσατε το θέμα,
και με στηλό το ηλίθιο σας το βλέμμα
καρφώσατε και κάποιους υπουργούς σας
(σε ποιο απ’ τα γιωτ σας να ‘ταν τάχα ο νους σας;)

Μια σάτιρα εξεκίνησα να γράψω-
κύριε Γκιουλέκα αλήθεια-να σας θάψω-
μα δεν μου έβγαινε κύριε Γκιουλέκα
(πόσα από τη Μονή; γύρω στα δέκα;)

Δε μου ’βγαινε-την έχει ξεπεράσει
το τραίνο που η Νου Δου έχει εγκαινιάσει:
κανείς ματαιοπονεί ό,τι κι αν γράψει…
(στολή χιτλερική έχετε ράψει;)

Σε ύψη εφτάσατε την ειρωνεία
και χαντακώσατε την Κοινωνία.
Ούτε και συ άλλο έχεις να προσφέρεις.
(Α! Να σας ζήσει κι ο Καρατζαφέρης!..)



ΙΣΑ ΚΑΙ ΣΤΡΑΒΆ

Έχουν λυσσάξει με την αποχή
λες και μικρή ή μεγάλη μια βροχή
ο ουρανός δε στέλνει και τις δύο.

Κι αντί Νου Δου –ΠΑΣΟΚ να πουν αντίο
στην εξουσία την άνευρή τους πια
υπόστεγα ονειρεύονται πλατιά.

Μωροί δυνάστες, δούλοι του παρά,
είτε είστε δεξιά ή αριστερά
τόπο θα κάντε στην ευθεία τώρα

που άλυγη και σκληρή μπήκε στη χώρα
για να ισιώσει κάθε τι στραβό,
μακριά από αποχές, ψήφους, σταυρό.


ΝΤΌΡΑΣ ΑΠΆΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΊΑ
ΠΟΥ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ

Τι λες καλέ που θα παραιτηθώ!

Παραιτήθηκε ο Σημίτης που κατάκλεψε τη χώρα;
Ή ο Παπουτσής που πήρε στο λαιμό του ογδονταδύο;
Μη ο Άκης που ’χει βάλει ’κατομμύρια στην άκρη;
Ή εκείνοι που εμπήκαν στην πολιτική σαν λέτσοι
και που πάμπλουτοι εγινήκαν σε δυο τρία χρόνια μέσα;
Ή αυτοί που μπήκαν πλούσιοι στη Βουλή και κροίσοι εβγήκαν;
Παραιτήθη ο Νεονάκης; Ο Παυλίδης; Όσοι εφάγαν
απ’ τα Ομόλογα; Ή εκείνοι που από το Χρηματιστήριο
για του πλούτου τα σαλόνια βγάλαν μόνιμο εισιτήριο;
Παραιτήθηκαν εκείνοι που τα Ίμια επουλήσαν;
Οι πασόκοι κι οι νουδίτες που ερήμαξαν τον τόπο;
Παραιτήθηκε ο μπαμπάς μου; ο Καραμανλής; Ο Αντρέας;
Παραιτήθη ο Βουλγαράκης ή ο βλαξ Παπαντωνίου;
Αν οι κλέφτες παραιτούνταν τότε ποιος θα κυβερνούσε;
Ε λοιπόν δεν παραιτούμαι. Στο υπουργείο μου θα μείνω.
Κι ως και για πρωθυπουργίνα θα με φάτε όλοι στη μάπα.
Και γι απόδειξη ετούτων όπου τώρα δα σας λέω
θα ιδείτε πως των ίδιων-σάς, των ηλιθίων-ελέω
θα ξανάβγω βουλευτίνα και θα γίνω υπουργίνα
και μαζί με όλους κείνους όπου ίδιοι είναι με μένα
θα δουλεύω τους κλεμμένους και θα τρώω τα κλεμμένα.

Τι λες καλέ που θα παραιτηθώ!..


ΝΤΌΡΑ ΑΠΟΡΟΎΣΑ

Γιατί άφησα να φύγει
ο Καραβέλας με ρωτούν.
Να τους είπω δεν ηξεύρω
κι ό,τι θέλουν ας σκεφθούν.

Μ’ αν ουδόλως δεν ηξεύρω
τι εις αυτούς ν’ αποκριθώ,
ένα ξεύρω-πως την Ζήμενς
σαν τρελή την αγαπώ.

Και λεσβία ως δεν τυγχάνω
με γυναίκες να περνώ-
μα ω! την Ζήμενς την λατρεύω:
κι ας γερνάει-κι ας γερνώ.

Μη γιατί μας εβοήθει
εις τους Ολυμπιακούς;
Μη γιατί κι εκείνη ηγάπα
βιομηχάνους κι υπουργούς;

Μη γιατί μου είχε κάνει
κάποια κάποτε δωράκια-
όχι τίποτε σπουδαίο-
κάμποσα εκατομμυριάκια;

Μη γιατί τον υιόν μου
διόλου δεν τον ενοχλούσε
τα γραμμάτια όταν εκείνος
να πληρώσει εξεχνούσε;

…Μα ποιον ρόλο στην αγάπη
δώρα παίζουνε κι ευρώ;..
…Τι να είναι-τι να είναι…
δεν μπορώ -όχι!- να το βρώ…


ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟΊ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΊ

Καραμανλής:
Ελληνίδες Έλληνες
Κλέψαμε! Κλέψαμε με την ψυχή μας. Και τι δεν έχουμε να επιδείξουμε: Ομόλογα, Ζήμενς, Βατοπέδιο… Εμείς δεν υποσχόμαστε ελληνικέ λαέ. Εμείς πράττουμε. Είμαστε αντάξιοί σου ελληνικέ λαέ. Ψηφίζοντάς μας ψηφίζεις τη σάρκα από τη σάρκα σου.
Με τη νίκη!

Παπανδρέου:
Ελληνικέ λαέ
δεν είμαστε στην Κυβέρνηση για να δείξουμε κι εμείς ανάλογη δράση με της Νέας Δημοκρατίας. Όμως θυμήσου τα δικά μας όταν ήμασταν στην Εξουσία-Φάγαμε από τρία πακέτα Ντελόρ, φάγαμε από αεροδρόμιο, μετρό, Ολυμπιακά έργα. Και η κορωνίδα της κλεψιάς μας-το Χρηματιστήριο! Ψήφισέ μας και σού υποσχόμαστε να αλλάξουμε την Ελλάδα. Όχι μικροκλοπές! Από Χρηματιστήριο και πάνω!
Με τη νίκη


Τσίπρας
Ελληνικέ λαέ
νομίζω έχω το δικαίωμα να σου ζητήσω να με κρίνεις επιεικώς λόγω του νέου της ηλικίας μου και της απειρίας μου στο άρπαγμα. Σου υπόσχομαι όμως, αν μου δώσεις ένα διψήφιο νούμερο, να ξεπεράσω τις υποσχέσεις μου και τις προσδοκίες σου-θα κλέψω με όλη την ορμή της νιότης μου.
Με τη νίκη.



Καρατζαφέρης:

Ελληνικέ λαέ
Εγώ πάντοτε ήμουν ειλικρινής μαζί σου. Και είμαι από κείνους που παραδέχομαι τα λάθη μου. Ναι λοιπόν-και θα ήτανε μάταιο να το κρύψω-, έδωσα ένα εκατομμύριο στο Ταμείο των Φτωχών. Μέα κούλπα. και ποιος δεν κάνει λάθη; Όμως μην ξεχνάς ότι προερχόμαστε από τη Νέα Δημοκρατία, το παραδοσιακό Κόμμα της κλεψιάς. Εμπιστέψου μας! Δεν θα σε απογοητέψουμε!
Μα τη νίκη.

ΛΑΌΣ ΚΑΙ ΚΩΣΤΆΚΗΣ

-Γιατί την πόρτα έκλεισες Κωστάκη της Βουλής;
-Γιατί, λαέ μου, έμπαζε και θα πουντιάζαμε όλοι:
και η αντιπολίτευση μα κι η κυβέρνησή μου.
Κι η αντιπολίτευση καλά. Μα αν κρύωνε η Νου Δου μου
τότε η Ελλάδα ολόκληρη θα ‘πεφτε στο κρεβάτι.
-Και τι έμπαζε Κωστάκη μου;
- Κυρίως Δικογραφίες.
Και Σκάνδαλα και Διαφθορά κι Ομόλογα και Ζήμενς.
Καταλαβαίνεις-ανοιχτή αν έμενε ακόμα
όλοι θα πλευριτώναμε. Γι αυτό την έχω κλείσει.
-Μπράβο Κωστάκη μου. Κι εγώ που όλο εξυπνάδα είμαι
σε νιώθω και σ’ ευχαριστώ. Και για να σ’ ανταμείψω
εφτά Ιούνη εσένανε θα πάω να ψηφίσω.
-Γι αυτό λαέ μου σ’ αγαπώ: σου μοιάζω και μου μοιάζεις.


ΊΔΙΟΙ ΚΑΙ ΧΕΙΡΌΤΕΡΟΙ
«Μας βάζουν στο ίδιο τσουβάλι όλους-λένε πως όλοι κλέβουμε. Όμως δεν είμαστε όλοι ίδιοι.»
(οι πολιτικοί στις εφημερίδες και στις τηλεοράσεις)

«Δεν είμαστε ίδιοι όλοι μας». Είσαστε όμως κύριοι.
και μάλιστα χειρότερος ο ένας απ’ τον άλλον.
Και κλέφτες και παλιάνθρωποι και κτήνη κι αλιτήριοι’
ου μην αλλά και ψεύταροι εκ των πολύ μεγάλων.

Μπορεί από τον φόβο τους δυο τρεις να μη σουφρώνουν.
Σημαίνει αυτό όμως πως κλεψιά δεν κάνανε καμία;
Τότε πού βρήκαν τα λεφτά-και κείνα που δηλώνουν
αλλά και κείνα σε κρυφά όπου φυλάν ταμεία;

Πού-που αυτός που εργάζεται οχτάωρο για χρόνια
δεν έχει ούτε δεύτερο σακάκι να φορέσει;
Πού-που λεφτά για διακοπές σε ήλιους ή σε χιόνια
ποτέ ο τίμιος δουλευτής δεν είχε να διαθέσει;

Όποιος δεν κλέφτει, ή άλληνε ωφέλεια δεν έχει
από κεινούς που κλέβουνε, τότε στο λαό μπρος πάει
και ξεμπροστιάζει τους μιαρούς. Κι αυτό αν δεν τ’ αντέχει
την κλίκα κάνε των κλεφτών αμέσως παρατάει,

και πια μπροστάρης στου λαού γίνεται την πορεία
που έχει για τέρμα της αγνή κι αθώα μια κατάσταση-
με δίχως ψέμα, διαφθορά, κλοπή και αλητεία:
που η νικήτρα τέρμα της είναι η επανάσταση.

Μα κτήνη ειν’ όλοι οι βουλευτές κι ολόπαχα γουρούνια.
Και πίνουν το αίμα του λαού και στον ιδρώ του πλένε.
Και είναι μέσα στη βρωμιά χωμένοι ως τα μπούνια.
Κι είναι οι χειρότεροι απ’ αυτούς οι που δεν κλέβουν λένε.

Γι αυτό και μες στα λίπη τους λεπίδι θα βυθίσει
και τη ζωή από το σαπρό κορμί τους θα χωρίσει΄
Και τότε μια θα χτίσουμε περήφανη πατρίδα
που κάθε θα ’ναι της παιδί του ήλιου της μι αχτίδα.


ΕΛΛΙΠΉΣ ΕΠΙΜΈΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΟΠΤΕΊΑ
(συνέντευξη ΚΚ σε Πρετεντέρη)

-Και όλο αυτό το σκάνδαλο κύριε Καραμανλή
που όλους μας επτόησε ασύνηθα πολύ
τι τέλος πάντων ήτανε; Θα μάθουμε ποτέ;
-Το Βατοπέδιο βέβαια εννοείτε αγαπητέ!..
-Μάλιστα. Το μαντέψατε και δη μετ’ ευκολίας.
-Απλώς δεν το χειρίστηκα μετά επιμελείας!
-Έτσι, απλά; Και τέλειωσε νομίζετε το θέμα;
-Βεβαίως. Τα θα θέλατε; Να βλέπατε και αίμα;
Ήτανε μια των υπουργών μικρή απερισκεψία.
-Μα Πρόεδρε πουλήσατε τη γη την Ελληνίδα
σε μια Μονή. Τουλάχιστον έτσι εγώ το είδα
-Γιάννη μου όπως κι αν το δεις κι ό,τι γι αυτό κι αν πεις,
απλά η εποπτεία μου λίγο ήταν ελλιπής.
-Το λέτε τόσο φυσικά ωσάν να είναι σύνηθες
πρωθυπουργοί να φέρονται ως βλήτα και χαϊνιδες.
-Οι κάλπες χώρας μιας λωλής με ηλιθίους κατοίκους
δεν είναι διόλου ασύνηθες τέτοιους να εκλέγουν τύπους.
Τι λες, πάμε να φύγουμε να πιούμε ένα ποτό;
-Πάμε. Με ό,τι άκουσα θέλω κι εγώ να πιω.


ΟΙΚΟΛΌΓΟΙ ΠΡΆΣΙΝΟΙ

Ψηφείστε Οικολόγους. Σας συμφέρει.
Θα ‘σαστε κερδισμένοι από χέρι
ανθρώποι τέτοιοι αν σας κυβερνήσουν-
όλα σας τα προβλήματα θα λύσουν.

Δουλειά θα ‘χετε όλοι Κι ο καθείς σας
κέρας Αμάλθειας θα ’χετε μαζί σας.
Κι ιδού με λίγα λόγια τα ωραία
που θα γινούν με πράσινους παρέα:

Δουλειά θα έχουν όλοι. Ο καθένας
θα εκτρέφει στο χωράφι του λεαίνας
και μες στο σπίτι του θα περποιείται
όποιο φυτό ή ζώο φανταστείτε.

Η ανεργία σας τέρμα επομένως.
Μα κι όποιος έρχεται στη χώρα ξένος
το ίδιο κι αυτός-απλά και νέτα σκέτα
θ’ αναλαμβάνει από μια καρέτα.

Ένα ένα τα εργοστάσια θα κλείνουν
το περιβάλλον μας να μη μολύνουν,
και μη τους πελαργούς της Θράκης βλάψουν
ή το μεγάλωμα των δέντρων πάψουν.

Και δέντρα θα γεμίσουνε τη χώρα
ου μην μα και θηρία σαρκοβόρα
τα πάντα που άνω κάτω θα τα κάνουν
λες οι πολιτικοί μας δεν μας φτάνουν.

Και (το θυμήθηκα όταν είπα «πάντα»)
γεμάτη θα ’ναι η χώρα ζώα-πάντα
κι η έγνοια θα ’ναι όλη των ελλήνων
το σεξ όχι αυτών αλλά εκείνων.

Και κάθε που ένα πάντα θα γ…..ει
η χώρα σε χαράς θα πλέει μεθύσι
και όταν θα σωθεί ένα βατράχι
σωσμό η ευτυχία μας δε θα ’χει.



ΑΠΟΧΉ ΚΛΠ

Η αποχή απ’ τις κάλπες δε μετράει.
Μετράει εκλογές να μην υπάρχουν.
Μετράει στου Λαού τα χέρια να ‘ναι
ο Νόμος κι η Εξουσία και η Τάξη.

Τότε όλα θα ‘ν’ ελεύτερα και δίκια
κι όλα θα βρουν τη θέση τους στον κόσμο.
Κι η ευτυχία τότε του Ανθρώπου
θα έχει απ’ Όνειρο Αλήθεια γίνει.

Τότε. Και μ’ ολ’ αυτά ποια έχει σχέση
όποια αποχή απ’ όποιο τόσο αστείο
καθώς η κάλπη και οι εκλογές τους-
αυτών των ηλιθίων υπανθρώπων;



Πέμπτη, 30 Απριλίου 2009
ΑΒΡΑΜΌΠΟΥΌΣ ΦΙΛΆΛΉΘΗΣ
(‘Όταν τα είχε βάλει-ο μικρός αυτός-
με την Επίτροπο Βασιλείου
για την γρίπη των χοίρων)

Ύφος έχω μπλαζέ
και μ’ αυτό λαέ χαζέ
σε τουμπάρω.

Κι είμαι τόσο καλός
που σε πείθω ασφαλώς
κι ας σνομπάρω.

Βασιλείου αγνοώ
και θρασέως βοώ:
είμαι πρώτος!

κι ας μην είμαι παρά
ενός μόνο παρά
καμαρότος.

Όσο άλλος κανείς
υπουργός, ευγενής,
λίγο είρων.

Στα χαρτιά καταργώ
και την γρίπη εγώ
την των χοίρων.

Και με όλα μου αυτά
να με δει όποιος ζητά-
τέτοια χάλια-

ψάχνει μες στις αυγές
κι όχι ως θα ’πρεπε μες
στα σκοτάδια.



Τετάρτη, 8 Απριλίου 2009
ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΉΣΟΥΝ, ΛΈΝΕ, ΤΟ ΆΣΥΛΟ…
Φέρτε πίσω τα λεφτά που ’χετε κλέψει,
να σκοτώνετε στους δρόμους πάψτε ανθρώπους,
κάντε τούβλα η Παιδεία να μη βγάζει,
για Υγεία πάψτε να ’χετε μια Πόρνη,
να καθόσαστε στους Τούρκους σταματήστε,
πάψτε να ’χετε παρέα τη διαφθορά,
πέστε αλήθεια μόνον έστω μια φορά,
σταματήστε το ασταμάτητο ρουσφέτι,
προσιτά κάντε ΔΕΗ, ΟΤΕ, Εφορίες,
να τσακώνεστε σαν τσούλες κάντε κράτει
(τις βρωμιές σας έτσι θέλοντας να κρύψτε),
δώστε πάλι στη Ζωή μας τις Αξίες,
τα κλεμμένα Ιδανικά μας φέρτε πίσω,
μ’ ένα λόγο Δικιοσύνης φκιάστε Κράτος
και, αλήτες βουλευτές, τότε αν θέ ’τε,
καταργείστε όλα τ’ Άσυλα του κόσμου-
τότε ανάγκη δεν θα τα ‘χει πια κανένας.
Μα ως τότε, αν μονάχα το τολμείστε,
τα μαρτύρια του Ιώβ θα μαρτυρήστε!



ΑΒΡΑΜΌΠΟΥΛΟΣ ΕΝ ΔΌΞΕΙ

«Η Βασιλείου! Ποια ειν’ η Βασιλείου;
Από την Κύπρο εκεί κάποια γιατρίνα …
Ενώ εγώ!..Υπουργός! Κι απ’ την Ελλάδα!
Και πάει και λέει πως ύποπτο ένα κρούσμα
έχουμε στην Ελλάδα…Ε, όχι κύριοι!
Εγώ, ο εξ Αρκαδίας- που φασίστες,
και ταγματασφαλίτες και τραμπούκους
είναι γεμάτη- εγώ, ο Αρκάς ο Μέγας,
κατηγορώ αυτή την Βασιλείου
πως ψέμα ήταν αυτό για μας που είπε.
Κι ορκίζομαι αλήθεια ότι λέω,
στο ατσαλάκωτό μου παντελόνι
και στον που στη μιλιά μου έχω στόμφο.
Η Βασιλείου!.. Ποια ειν’ η βασιλείου;…»


ΚΛΕΊΣΙΜΟ ΑΚΡΌΠΟΛΗΣ ΑΠΌ ΥΠΑΛΛΉΛΟΥΣ

Η Ακρόπολη αποκλείστηκε για δεύτερη φορά
από υπαλλήλους που ζητούν λεφτά απ’ το Σαμαρά.
Και η τι-βι όλη φρύαξε. Σκούζουν οι εφημερίδες.
Σύλλογοι εξανίστανται. Βοούν μανδάμ και δίδες.
«Να κλείσουν την Ακρόπολη!…Την τόσο μας αρχαία!…
Πολιτισμού οι τύποι αυτοί δεν έχουνε ιδέα;!…»
Μαντάμες και υπουργάκοι μου και Τύπε κίτρινέ μου
ό,τ’ είπατε και γράψατε πηγαίνει κατ’ ανέμου.
Εικοσιτρείς ακρόπολες κι εξήντα παρθενώνες,
όσους κι αν πριν εχτίστηκαν δακρύβρεχτους αιώνες,
ας πάνε όλες στο χαμό μ’ αυτό αν είναι να ‘βρει
ένα ο φτωχός ξεγέλασμα στην πείνα του τη μαύρη.
Όλα τα παλιομάρμαρα του κόσμου να χαθούνε
παρά οι φτωχοί μας το ψωμί ψωμάκι να το πούνε.
Άνθρωποι που παθιάζονται για πέτρινα μνημεία
και που για φτώχεια μέριμνα δεν δείχνουνε καμία,
ψευτόκλαμα ειν’ το κλάμα τους κι αγύρτικη η οργή τους-
περσότερο τους γνοιάζει αυτούς μια πέννα απ’ το πουγκί τους.
Λένε οι αχρείοι: «τον Τουρισμό αυτό πολύ θα βλάψει
ξένος αφού στον τόπο μας να έρχεται θα πάψει!
…πέσαμε δέκα στα εκατό ήδη στον Τουρισμό!
Με την Ακρόπολη κλειστή τραβάμε στο χαμό!..»
Μα ή μ’ εκατό τοις εκατό ή με σαράντα μείον
του έρμου φτωχού δε θ’ αυξηθεί καθόλου το ταμείο’.
Συντρίμμια όλα τα μάρμαρα του τόπου αυτού να γίνουν
αν είναι μόνον ίδρωτα κι αίμα λαών να πίνουν.
Και παρανάλωμα φωτιάς ας γίνουν τα Μουσεία
αν πείνα στη φτωχολογιά φέρνουν κι απελπισία.
Του κόσμου κάθε άψυχο λιθάρι ας χαθεί
αν είναι μόνο μια ζωή ανθρώπου να σωθεί.
--------


ΤΡΑΓΑΚΗΣ

Τι το ‘θελες το –άκης; σκέτο Τράγος!
Τ’ όνομα αυτό σου πάει μια χαρά!
Τράγος: κατάρα, μίασμα και άγος
κι όσα άλλα κουβαλάει τρομερά.

Τραγάκης. Λίθινη Εποχή. Μεσαίων.
Τραγάκης. Ξύδι. Βύσσινο. Κινίνο.
Στον κόσμο αφότου έχει έρθει, πλέον
δεν χρειαζόμαστε καν τον Δαρβίνο.


ΚΡΊΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΊΑ

Η τελευταία σου ευκαιρία
είναι η Κρίση, Κοινωνία!

Είναι αυτή ό,τι καρτερούσες
και με λαχτάρα ό,τι ζητούσες.
Κι η που ό,τι τ’ Άδικο χρωστάει,
στη φτώχεια αυτή ξαναγυρνάει.

Το λάβωμα είναι στο θηρίο
στο αιώνιο του πριν πάει Κρύο.
Είν’ η αχτίδα του ήλιου η πρώτη
που της νυχτιάς νικάει τα σκότη.

Μα δε θα γίνει αυτό μονάχο.
Κύμα απαλό δε ρίχνει βράχο.
Θέλει ατσάλινο το κύμα
για ν’ ανοιχτεί του πλούτου μνήμα.

Χτύπημα θέλει τσεκουράτο
για να ’ρθουνε τα πάνω κάτω.
Σπάσε, κατάστρεψε, ορθώσου-
σε χαλασμό μεγάλο απλώσου.

Το κάθε εμπόδιο αφάνισέ το
κάθε ψηλό ισοπέδωσέ το.
Σαν ελαβώθη το θηρίο
ξεκάνεται με βόλια δύο.

Κρίση, αλλαγή σημαίνει ρόλων-
Άδης αυτοί-εσύ Απόλλων!
Πάρε όλα πίσω όσα σου κλέψαν
πνίξ’ τους στο αίμα που σου γέψαν.

“Μην καις”, σού λένε, “θα καούμε!”
Μα μόνο εκείνοι θα καούνε.
“Λεφτά χαλάς”, λένε, “σα σπάζεις.”
Μα συ σε φως το χρήμα αλλάζεις.

Αιώνες δυο σε βασανίζουν
με βάσανα που δε σ’ αξίζουν
μπροστά σου να! η ώρα Tώρα,
πλούσια για σένα έχει δώρα.

Της ιστορίας το ρολόι
που απ’ τις δικές σου ώρες τρώει
βάλτο στην ώρα του χαμού τους-
αυτών που στ’ Άδικο ειν’ ο νους τους.

Τώρα πεσμένο που είν’ το Κράτος
το μήκος κάνετό του πλάτος
και τόσο ως θα ’ναι μεινεσμένο
στείλτο στον τάφο λιανισμένο.

Τόσους καιρούς ήσουν σκυμμένη
κι έτρωγες κλώτσους ματωμένη.
Δε θες αφέντρα συ να γίνεις
στη γης που σου ’λαχε να μείνεις;

Την που οι Καιροί σου στείλαν εύνοια
με πρόφαση μια τιποτένια
μην αρνηθείς να την αρπάξεις.
Αν τους σφαγείς σου εσύ δεν σφάξεις,

τότε παράπονο κανένα
μην από χέρια έχεις ξένα:
όλα σού πρέπουν που παθαίνεις
και δούλα πρέπει σου να μένεις.

Ή θα σε βγάλουν απ’ την Κρίση
αυτοί εκεί που σ’ έχουν ρίξει;
Λαέ, αν τώρα δεν ξυπνήσεις
σ’ αξύπνητο ύπνο θα βυθίσεις.

Η τελευταία σου ευκαιρία
είναι η Κρίση Κοινωνία.


ΜΈΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΊΣΗ

Στον Κωστάκη εικοσιπέντε
μέτρα φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ
που όμως ο «στερεάς παιδείας»
τα κλαδεύει σύρριζα.

Ο ολίγος Παπανδρέου
πέντε μέτρα του προτείνει
μα ο Κωστάκης με παλάμη
ανοιχτή, πίσω τα δίνει.

Ο ΛΑΌΣ φέρνει προτάσεις
τέσσερες συμπυκνωμένες
μα ζουμί μέσα δεν είχαν,
παρά αέρα οι καημένες.

To Κου Κου Ε δεν έχει δέσμες
ή σημεία ή προτάσεις
μόν’ πορείες, καταλήψεις
και λαϊκές επαναστάσεις.

Και ο Κωστάκης πλέον μονάχος του
την κρίση διαχειρίζεται,
με άλλα λόγια ο κόσμος χάνεται
και το ….. χτενίζεται…


ΓΙΏΡΓΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΈΡΗΣ

Γιατί δεν ξέρω όλοι φασίστα με θαρρούν…
Από μια Νέα βγήκα εγώ Δημοκρατία!
Παιδί της είμαι εγώ φτυστό! Κι όσοι απορούν
στα που κρατεί αυτή ας ψάξουνε αρχεία.

Ξέρετε πόσους βουλευτές εγώ κρατώ.
Μ’ ακραίος αν ήμουν δε θ’ ανέχομουν κανέναν.
Ως για τους ξένους μας, πολύ τους αγαπώ΄
αυτοί μισούν-ποιος ξέρει το γιατί …-εμένα…

Και αν να πάρουμε την Πόλη θέλω εγώ
είναι γιατί έχω εκεί πέρα εν’ αμπελάκι
που μία θειά μου το τρυγάει κι όχι εγώ,
και που ούτε μου ’στειλε ποτέ ένα σταφυλάκι.

Κι αν στους αρχαίους βρίσκω εγώ την ηδονή-
κι ας ειν’ για μένα οι ήρωές τους όλοι ξένοι-
είναι που εκείνο το παιδί-τον Άδωνι-
θέλω να δω στα εκδοτικά να πετυχαίνει.

Το να μ’ αρέσει από «φασ» ό,τι αρχινά
από παιδί στην Κατοχή μού έχει μείνει-
τότε φασ-όλια που εζητιάνευα συχνά
κι αυτά τα γράμματα ζακόνι μου ’χουν γίνει.

Γι αυτό σας λέω μη γνοιαζόσαστε γι αυτά
και ψήφο δώστε μου σα φτάσουμε στην κάλπη-
πρωθυπουργό κι εμένα κάντε μια φορά:
γιατί άλλοι ’κάναν τον Ομπάμα;.. έναν αράπη;!..

Κι ακούστε ’δω!
Δεν είμαι ακραίος όπως λέτε κάθε μέρα.
Κι αν στέκω εδώ
είναι που- κρίμα!- δεν υπάρχει παραπέρα…


ΝΤΌΡΑ

Ντόρα! Κρέατα και λίπη
Ντόρα! Μπούτια και ποποί-
το μυαλό μονάχα λείπει
κι η σεμνότη κι η ντροπή.

Σαν αλόγα περπατάει
με αναίδεια όλο μιλεί
βλακωδώς πάντα γελάει
και τον Λόγο προκαλεί.

Δίνει σε Αμερικάνους,
δίνει σ’ Άγγλους, Γερμανούς,
σε Βουλγάρους, Αφρικάνους,
σε Κροναίους, σε Αρειανούς.

Δίνει Κύπρο, δίνει Θράκη,
δίνει αξιοπρέπεια
δίνει και κανα νησάκι
άμα τύχει στην Τουρκιά.

Το πουγκί της μόνο κλείνει
σα να δώσει η ώρα ερθεί,
κτήμα της ό,τι έχει εκείνη-
που ’χει απ’ το λαό παρθεί.

Τότε σ’ όποιον χέρι απλώσει
τόνε γράφει στα παλιά
κι αν κανείς «δώσε μου» αρθρώσει
παριστάνει…τον Σουφλιά!

Και φυλάει τα κλεμμένα
μακριά από ήλιου φως,
και να τα ’δει αυγατισμένα
λαχταράει πώς και πώς.

Κι έχει τόση μία βιάση
να γενεί πρωθυπουργίνα
που τον τίτλο ν’ αγοράσει
θα ‘δινε και την Αθήνα.

Όμως έλπιζε Ντορούλα!
Ο λαός-τόση έχει κρίση
που έναν πάλι φαταούλα
και αχρείον θα ψηφίσει.



ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΣΗΜΊΤΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΠΙΆΤΣΑ

Μας ξανάρχεται λοιπόν ο ελαιόφυτος
την οικτρή πολιτική μας να τονώσει
και τα κόλπα τα στραβά της ποταπότητος
με την τόση του τιμιότητα να ισιώσει.

Μας ξανάρχεται ο ήρως που αρώτητα
στης Ευρώπης μας εστρίμωξε τη στρούγκα-
ληστρική μα και παμφάγα μια Κοινότητα-
που ούτε ελπίδα να υπάρχει πια για φούγκα.

Τα παλιά να μας θυμίσει έρχεται χάλια μας
που γι ατέλειωτα οχτώ χρόνια κυβερνούσε
κι εμείς χάναμε τ’ αυγά και τα πασχάλια μας
κι αυτός δις τους πλούσιους φίλους του κερνούσε.



ΈΡΑ, ΚΟΥΊΚ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΆΤΕΣ

“Αλήτες”, “μπάσταρδοι”, “καθάρματα”,
“της κοινωνίας αποβράσματα”
τέτοια ωραία λόγια ακούμε
κάθε πρωί όταν ξυπνούμε.

Μα εγώ που αγαπώ τους τρομοκράτες
(όπως βεβαίως όλοι οι δημοκράτες)
ν’ ακούω δε θέλω κάποιος να τους βρίζει-
πολύ αυτό το πράγμα με ξενίζει.

Και μάλιστα Δημόσιου ένα στόμα
γαλάζιο ή όποιο άλλο έχει χρώμα:
Δημόσιο ίσον λαϊκό ένα κάτι
κι όχι δοκάρι στου Λαού το μάτι!..

Και επειδή καλό παιδάκι είμαι
κι όχι καθώς εσείς θηρίο ανήμε
ρο, κι ό,τι άτοπο δω μες στην πλάση
στον τόπο του το στέλνω ν’ απαγκιάσει,

κι ύβρεις σα βλέπω κάποιους ν΄αραδιάζουν
στους εαυτούς τους μόνο που ταιριάζουν.
στον εαυτό μου δεν το επιτρέπω:
Γι αυτούς ό,τι είπατε, σας το επιστρέφω.


ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΚΛΕΨΙΑ
ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ-ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ

Μπορεί να βρούμε πότε άρχισε το Σύμπαν-
το CERN φιλότιμα πολύ γι αυτό δουλεύει-,
μα κι αν τα κάνουμε ακόμα όλα λίμπα
ποτέ δε θα’ βρουμε γιατί ο έλλην κλέβει.

Είναι η κλεψιά για τον κάθ’ έλληνα η τιμή του.
Κι είναι αγέννητη και άφθαρτη-ειν’ αιώνια.
Μ’ αυτήν γεννήθηκε και με αυτήν μαζί του
στα μαρμαρένια θα παλέψει αυτός τ’ αλώνια.


ΑΕΤΟΙ ΚΑΙ ΠΑΠΑΚΙΑ
(στους πολιτικούς μας)

Μας βασανίζετε δεκάδες χρόνια.
Και μας σκοτώνετε. Και μας πατάτε.
Και σαν να ήμασταν φτηνά λεμόνια
έτσι μας στύβετε και μας πετάτε.

Και κάνουν οι κουκουέδες διαδηλώσεις.
Κι υπέρ μας κάποιοι στη Βουλή αγορεύουν.
Μα όμως πορείες όσες ή δηλώσεις,
όλο και πιότερο σας αγριεύουν.

Μα να! Ιδέτε τους κουκουλοφόρους!
που λόγια αντίς, λαμπρές βιτρίνες σπάζουν,
που λαμπαδιάζουνε τις λεωφόρους
κι απ’ το περίσσεμα του πλούτου αρπάζουν!

Και μια τρανή ηδονή μάς συνταράζει
να βασανίζονται οι βασανιστές μας.
Και φωτερό το Αύριο μάς φαντάζει
το μαύρο κάποιοι σα γδικιούνται Χτες μας.

Και τώρα εσείς με κάτι τροχοφόρα
να πιάστε πάτε αυτούς που σας χτυπούνε.
Μα όση κι αν μ’ αυτά παίρνετε φόρα
αετοί αυτοί: πετούν-δεν περπατούνε.

Κι αν έναν πιάστε-δύο θα φυτρώνουν-
κι αν έναν χάστε-δύο θ’ ανασταίνουν
και τ’ άνομά σας πλούτη θα στοιχειώνουν
κι όλο τη δύναμή σας θα λιγαίνουν.


ΜΑΘΗΤΕΣ
ΚΑΙ
ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ

Ο κυρ-Γιάννης έχει τρία παιδιά
κι ένα μαγαζάκι στη γωνία.
Και τον τρώει η αναπαραδιά.
Και τον βασανίζει η αγωνία.

Κάθε Κόμματος ο βουλευτής
έχει μετοχές, κότερο, βίλλα
του λαού μας είναι ο «δουλευτής»
και σε μια είναι μέλος καμαρίλα.

Και μια κίσσα βγαίνει στην τι-βί
απ’ την πόρνη τη Βουλή βαλμένη
Και μιλάει για φοροδιαφυγή
που του Κράτους τον παρά λιγαίνει…

Μαθητές, που έχετε μυαλό,
και μπροστάρηδές μας πια μετράτε:
παίρνονται αυτοί με το καλό
ή τον χρόνο σας έτσι χαλάτε;

Κάψτε αυτό τον άθλιο συρφετό
όπου κλέβει κάθε σας ικμάδα!
Κι αν δεν είστε δυνατοί γι αυτό,
κάψτε πέρα ως πέρα την Ελλάδα!



Η ΠΙΤΑ

Οι μιαροί, οι βρωμεροί πολιτικοί μας
ας ωρύονται φρικτά στη διαπασών,
δεν μπορούνε να σκεπάσουν τη φωνή μας-
που φωνή είναι πλέον πάντων και πασών.

Ξέρουν όλοι τους πως έχουν κατακλέψει.
Μα κανένας για τον άλλον δε μιλά
γιατί τότε η αποκάλυψη θα τρέξει
και σαν κόλλα πάνω σ’ όλους θα κολλά.

Λες και όταν εψηφίζαμε, δεν ήταν
για να εκλέξουμε Βουλή, πρωθυπουργό,
μα το σύνθημα να δίναμε, στην πίτα
να επιπέσουνε με βήμα αυτοί γοργό.
.
Αν μια τέτοια το λοιπόν δημοκρατία
ειν’ αυτή για την οποία αυτοί μιλούν,
απ’ αυτήνε προτιμώ εγώ τη βία
όσων τέτοιο ένα αίσχος καταλούν.

Και παράξενα μας βλέπουν λες και κάτι
να τους λέμε μ’ εξωγήινων μιλιά.
Λοιπόν πάλι: «Κι εμείς θέλουμε κομμάτι!
Ή το παίρνουμε απ’ την τρύπια σας κοιλιά!»


 ΤΟ ΚΝΟΥΤΟ

Ο Αλέξης κοιμήθηκε-πονάει η Αθήνα.
Οι Νέοι με όλο το Δίκιο δικό τους
με Βια την Κουρτίνα ξεσχίσαν του Σκότους
κι εφάνη η Αθλιότητα, τ’ Άδικο, η Πείνα.
Μα πριν καν τελειώσει ο ωραίος Αγώνας
οι «ιθύνοντες» ’βάλαν το Χέρι στην Τσέπη
και σκόπρισαν γύρω χιλιάδες τα «Πρέπει»
ή ομάδες ομάδες ή και κατά μόνας.
Τι «Πρέπει» μας είπε ο Πρώτος Πολίτης,
τι «Πρέπει» μας είπανε οι δήθεν Ταγοί μας.
Με «Πρέπει» ξανά θα γεμίσει η Ζωή μας
που κάθε Υπουργός θα ξερνάει Αλήτης.
Οι Νέοι θα χάψουν το Χάπι ετούτο;
Τα «Πρέπει» του Αγώνα θα κόψουν τη Φόρα;
Του Δίκιου η Ώρα, δε θα ’ρθει ούτε τώρα;
Και, Χέρια ούτε τώρα θ’ αλλάξει το Κνούτο;



ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΙ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ
ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΛΗ

Ο Αλέξης στο χώμα. Η αισχρή,
η κλέφτρα, φονιάς των Ελλήνων Βουλή
«λεπτού θα τηρήσει σιγή»...
Μα τότε χαμόγελο στα ουράνια
πια, χείλη του Αλέξη θ’ ανθίσει
για πάντα η Βουλή αν σιγήσει.



Κύριο άρθρο ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ
της 30-12-08

«To κόστος του «ασύλου»
Είναι ανάγκη να υπάρξει πλήρης και εξακριβωμένη καταγραφή όλων των ζημιών που προκλήθηκαν στα ελληνικά πανεπιστήμια κατά τις ημέρες των πρόσφατων ταραχών.
Ορισμένοι πρυτάνεις διστάζουν να δημοσιοποιήσουν την ακριβή εικόνα των καταστροφών, προφανώς γιατί δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την παθητική τους στάση και την ατολμία τους. ΟΙ καταστροφές έγιναν όμως σε δημόσια περιουσία και η αποκατάστασή τους θα πληρωθεί, για άλλη μια φορά, από χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου.
Είναι συνεπώς σημαντικό να δοθεί η συνολική εικόνα στον Έλληνα πολίτη ο οποίος δικαιούται να γνωρίζει πόσο ακριβά πληρώνει το «άσυλο» το οποίο επιτρέπει σε κάποιους να μετατρέπουν τα ελληνικά πανεπιστήμια σε χώρους ανεξέλεγκτης βίας και μανίας. Και κατόπιν όλοι μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για το ποιος προστατεύει πραγματικά το δημόσιο πανεπιστήμιο και ποιος όχι.»


Σχόλιο

Κόπτεσαι ποιος θα πληρώσει
τα σπασμένα τα θρανία
η ιερή των νεαρών μας
που εκατάστρεψε μανία.

Πόρνη-βρώμικη φυλλάδα,
ρώτησες ποτέ σου ποιος
του λαού μου θα πληρώσει
το κλεμμένο του το βιος,

από ομόλογα και μίζες,
από ξάφρισμα υπουργών,
από βόλεμα υμετέρων
και λεφούσια βουλευτών;

Όσους ρήμαξαν τον ήλιο
καλοέχεις, βρωμερή,
και τα βάζεις με τα νιάτα
που τους φέγγει ένα κερί;


Ο Κωστάκης

Ρε μπελά που έχω βάλει
στο φασιστικό μυαλό μου
και να κάνω τώρα πρέπει
τον ανασχηματισμό μου!

Κι η «Παιδεία» η «στέρεή» μου
δε βοηθάει σ’ αυτό καθόλου
και μου φαίνεται πως όλα
θα μου παν κατά διαόλου…

Για να δούμε: να κρατήσω
πρέπει πρώτα τη Θοδώρα,
του δανδή να συγκρατήσω
Αβραμόπουλου τη φόρα,

Σπηλιωτόπουλο να βάλω
σαν παιδάκι, στο Παιδείας…

Ποιον να βάλω…ποιον ν’ αφήσω…
ποιον να κόψω…ποιον να σβήσω…
να! αυτόν θα βάλω εδώ!
Όχι! Θα θυμώσει ο άλλος.!

Μ’ αν αυτός θα πάει εκεί
τότε πού θα μπει εκείνος;
Και με των υφυπουργών
τι να κάνω εγώ το σμήνος;
………………………………………….
……………………………………….


Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΝΤΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ-ΠΩΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ Ο ΟΜΠΑΜΑ-ΤΙ ΕΙΠΕ Η ΝΤΟΡΑ ΣΤΗΝ ΧΙΛΑΡΥ-ΤΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕ Η ΧΙΛΑΡΥ ΣΤΗ ΝΤΟΡΑ.
(Απόσπασμα από το πεντασέλιδο έργο)
 
(Εδώ ο Ομπάμα μαθαίνει ότι τρεις έλληνες θα φτάσουνε στην Αμερική για επίσημη επίσκεψη σ’ αυτόν)
…………………………………………………………………………………………
Ο Ομπάμα, όταν έλαβε την είδηση, ευθύς
όλοι του διέταξε να παν εκεί οι επιτελείς.
Και τους δηλώνει, τρέμοντας πως έρχονται Γραικοί.
Αμέσως μία σύγχυσις παρετηρήθη εκεί.

Ώσπου είπε κάποιος: «Πρόεδρε, θα το αντιμετωπίσουμε.
Ο,τι πολύτιμο έχετε στο Σπίτι θα το κρύψουμε
ώστε το κάθε ελληνικό που θα ’ρθει υποκείμενο
να κλέψει να δυσκολευτεί κάποιο μας αντικείμενο.»

«Δεν ειν’ αυτοί οι φόβοι μου εμένα αγαπητέ μου.
Δυο-τρία χρυσά-έχω πολλά-ας πάνε κατ’ ανέμου.
Εγώ τα άλλας σκέπτομαι μεγάλας συνεπείας
που η επίσκεψις εδώ έστω τριών ελλήνων
Στας τόσον Ηνωμένας μας θα έχει Πολιτείας.
Ξεχνάτε πως απόγονοι είναι αυτοί εκείνων
Που ήρωες τα συγγράμματα τους λεν της Ιστορίας
Kαι που αθλημάτων έκαμε καθένας του σωρείας;
Μελέαγρος και Ηρακλής, Θησεύς και τόσοι άλλοι
Κάναν ανδραγαθηματα που να. σε πιάνει. ζάλη.
Τα βάζαν με ολόκληρους λαούς και τους νικούσαν,
θηρίων εννιακέφαλων κεφάλια πελεκούσαν,
Σκοτώνανε Μινώταυρους, σκοτώνανε λιοντάρια,
Με μία λέξη άφταστα ήτανε παλληκάρια.
Αλλά και κάποιος Διγενής στου Βυζαντίου τα χρόνια
Που όπως λεν Eλληνική καi κείνος είχε ρίζα
Δε νίκησε τη θρυλική κι εκείνος Μονοβύζα
Kι έμεινε ο άθλος του αυτός μ' άλλους πολλούς αιώνια;
Λοιπον αφού ειν' Έλληνες κι αυτοί, μπορεί σα ’ρθούνε
Ν’ αρχίσουνε να σπάζουνε κι εδώ και να χαλούνε.
Kι αφού τον Οίκο το Λευκό έτσι θα μας ξηλώσουνε
Κατόπι, και τη χώρα μας ανήλεα θα δηώσουνε".

"Τόσος στρατός μας Πρόεδρε, δεν θα τους εμποδίσει;"

"Οι Πέρσες είχαν πιότερο στρατό απ’ τον δικό μας
Και όμως τάφος έγινε γι αυτούς ο Μαραθώνας.
Οι Έλληνες! Oι Έλληνες! Ποιος θα τους σταματήσει;!;"

"Πρόεδρε, ας μη μείνετε εδώ τη μέρα εκείνη
Και να τους πούμε να σας δουν τάχα μιαν άλλη μέρα
Kι ύστερα βλέπουμε.."
"Μ' αυτό τίποτα δε θα γίνει
Περσότερον οι άθλιοι θα πάρουνε αέρα
Γιατί αυτό οπωσδήποτε πολύ θα τους θυμώσει
Kι ό,τι μπροστά του βρει καθείς, θα το ισoπεδώσει...
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό-σκέπτεστε τι θα πούνε
Oι Ρώσοι όταν μ' Έλληνες παρέα θα μας δούνε;
Πως συμμαχήσαμε μ’ αυτούς θα βγάλουν το συμπέρασμα
και θα μας πάψουν παρευθύς κάθε που στέλνουν έμβασμα.
Κι η Ευρώπη τη μακάρια της θα χάσει ηρεμία
όταν θα δει πως κάναμε μια τέτοια συμμαχία.
Ως για την ήπειρο αυτή την αμερκανική μας,
θα πάψει τότε σίγουρα να είναι πια δική μας
Αφού κι εδώ Eλληvικό ποδάρι θα μυρίσει".

"Μα θα τα βάλουν oι Έλληνες μ' ολόκληρη τη Δύση;"

"Γιατί; Μη δεν τα βάλανε με την Ανατολή;
Kάποιoς Αλέξανδρος παλιά, δεν πήγε στην Ασία
Kαι προπαγάνδα Eλληνική δεν εκανε εξαισία;
Kαι στων Ελλήνων λένε αυτός ανήκε τη Φυλή."

"Πρόεδρε, μόνο η Ελλάς αυτό το ισχυρίζεται"

«Ειν’ ισχυρή κι ό,τι θα πει αυτή, υπολογίζεται.
Γι αυτό σας λέω-δεν μπορώ μ' Έλληνες να τα βάλω.
Tι να σας κάνω...Πρόεδρο διαλέξτε αμέσως άλλον
Που των Ελλήνων τη γενιά να μη τηνε φoβάται
και κάτσετε κι εσείς μ΄αυτόν για να τόνε φυλάτε.
Αυτοί αναστατώσανε ολόκληρην τη γη
και στη μικρή Αμερική θα έκαναν εξαίρεση;
Δε βλέπετε που ανάστατη κάνανε την Ευρώπη;
Που η Γαλλία ό,τι αυτή της πούνε πάντα κάνει;
Τη Γερμανία πως παίζουνε σαν λαστιχένιο τόπι,
Κι όποιος μαζί τους εθνικά θα μπλέξει ότι χάνει;"

"Καλά οι άλλοι Πρόεδρε, αλλά με την Αγγλία-
Νομίζω επιρροή σ' αυτήν δεν έχουνε καμία".

"Πώς όχι; Τον χειρότερο της έχουν δώσει ρόλο:
Τη βοήθησαν μεγάλονε να φτιάξει ένα στόλο
Και τήνε κάνανε νταντά, την Κύπρο να προσέχει.
Κι όποιος θα τηνε πείραζε αυτή να του τις βρέχει".

"Όμως αυτή τις έβρεξε πρώτα σ' αυτούς τους ίδιους…"

"Στους Έλληνες οφείλεται κι αυτό τους επιτήδειους:
Επειδή όλα ήτανε εν τάξει μες στη χώρα τους
Ζήτησαν να τους δείρουνε γιά να περάσει η ώρα τους.
Kαι γιά να έχουν κάτι τι και πλάκα γιά να σπάνε
Τα Σκόπια δημιούργησαν, μαζί τους να γελάνε.
Και, είπανε στους Αλβανούς, στους Ελληνες εκεί
Απάνθρωπα να φέρονται πολύ, ώστε κάθε τρεις
οι διμερείς οι σχέσεις τους να έχουν εμπλοκή
Κι άεργη να μην κάθεται η μεγάλη τους πατρίς".

«Καλά τα λέτε Πρόεδρε, αλλ' ας μη γενικεύουμε.
Ας μη τους Έλληνες αυτούς με τους παλιούς μπερδεύουμε-
Αυτοί εδώ που θάρθουνε σε λίγο να σας δούνε
Δεν έχουν δα και τίποτα γιά να περφανεφτούνε.
Και ούτε τόσο ειν' άγριοι όσο οι γηγενείς των-
Δεν εγεννήθηκεν εκεί ακόμα ο Διγενής των".

"Τι μακριά που είσαστε όλοι σας νυχτωμένοι!
Αυτοί είναι χειρότεροι-και πιο διαβολεμένοι»

"Τόσο που και η μνεία τους ακόμα ν' αξιώνει
Τον Πρόεδρο τη στεντόρεια του φωνή να χαμηλώνει;"

"Ω! Έίναι φοβερότατοι. Δαιμόνιοι τω όντι!
Καθείς τους όσο δυο Θησείς ή δέκα Τζίμυ Λόντοι.
Και κρύβονται. Φυλάγονται μεγάλοι να μη δείξουν
Και λάδι μέσα στη φωτιά που τους ανάβει ρίξουν.
Στο ίδιο κύμα ανήκουνε με κείνους τους αρχαίους
Κι ας δείχνουν άλλην διαγωγήν, κι ας έχουν τίτλους νέους.
Και τώρα φέρονται όλοι τους οι ύστατοι σαν να ‘ναι,
Ενώ στους πρώτους πάντοτε-πιστέψτε με-μετράνε.
Τώρα ενώ στην κορυφή στέκουνε των Γραμμάτων
Κάνουνε υποκριτικά πως βρίσκονται στον πάτον.
Αντί στις Τέχνες να ‘χουνε την ίδια θέση πάλι,
Τώρα σαν Γιόγκι κάθονται με κάτω το κεφάλι.
Κι αν πεις για την πολεμική την τακτική τους, τώρα
Αδυναμίες κάνουνε σα να ‘χουνε πληθώρα.
Κι αντίς συγγράματα σοφά κι αιώνια να μας δίνουνε
Μόνο καμιά κατάπτυστη παλιοφυλλάδα εκδίδουνε.
Κι αντίς γιά Ευριπίδεια θέατρα και Διονύσια
θέατρα αυτοί ανεβάζουνε που μοιάζουν παιδιακίσια.
Γιά Ποίηση ευπρόσωπη κάλλιο ας μη μιλώ-
Ούτε γιά δείγμα ποίημα δε φτιάχνουνε καλό'
Κι ενώ οι παλιοί τους πρόγονοι λατρεύαν τα βιβλία
Αυτοί δήθεν δεν έχουνε σχέση μ’ αυτά καμία.
…………………………………………………………………………………..


ΑΓΡΟΤΕΣ-ΟΙ ΝΕΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ

Ποιος είπε πως δεν είμαστε απογόνοι
εκείνων των αρχαίων μας προγόνων-
ή ότι τάχα αυτοί δεν είν’ οι προγόνοι
των τόσο που τους μοιάζουνε απογόνων;

Κι ιδού η απόδειξη μπροστά μας ζώσα:
Οι αγρότες μας, η δόξα κι η τιμή μας,
που όλοι οφείλουμε σε κείνους τόσα-
που με το αίμα τους καρπίζει η γη μας-

οι αγρότες μας λοιπόν οι τιμημένοι
Σπαρτιατική λιτότητα εδείξαν
κι όταν τους δώσαν ψίχουλα-οι καημένοι...-
τους δρόμους που ‘κλειναν ευθύς ανοίξαν!

Και παν τα μπλόκα… πάνε οι φωνές τους…
Και δείξαν ότι όσα τσαμπουνούσαν
δεν τα πιστέψαν ούτε αυτοί ποτέ τους .
Κι ήταν νεκροί όταν λέγαμε πως ζούσαν.

Μπράβο αγρότες σεις! Σπαρτιάτες νέοι!
Που αντί ως αυτούς οι νόμοι της Ακέλας,
εσάς ένας ζωμός φτηνός σας καίει,
που όμως Γαλάζιος είναι κι όχι Μέλας.



Η ΦΥΓΉ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΚΩΣΤΑ

Να ‘ταν η Ελλάδα φυλακή και η Νου Δου Ριτζάϊ
και να δραπέτευε και α! έξω από δω να πάει…

Να ‘ταν η Ελλάδα θάλασσα και το ΠΑΣΟΚ ναυάγιο…
θα ‘τανε φως φανάρι πως η Ελλάδα έχει άγιο…

Να ‘πεφτε το ελικόπτερο επάνω στη Βουλή…
Μα ο θεός δεν αγαπάει τους έλληνες πολύ…

Να ‘ ταν το ελικόπτερο που πήρε τον Αλκέτ
ο διάολος-και ο Αλκέτ να ήτανε η ΝΕΤ…

Ο Παλαιοκώστας να ‘τανε οι τρακόσοι βουλευτές
και να ‘βρισκαν το στόχο τους οι σφαίρες οι καυτές…

Ή να ‘τανε η κυβέρνηση, λέει, η κηροζίνη,
κι αφού ανάψει, να σβηστεί μόν’ αφού στάχτη γίνει…

Ο Γιώργος να ‘ταν νυσταλέος της φυλακής φρουρός
και: «τι έγινε;..τι έγινε;..» να κάνει ο καψερός…

Κι ο Γεωργιάδης του ΛΑΟΣ, μες στην αναμπουμπούλα
«Ιδιώνυμο!» να ωρύεται, «Ιδιώνυμο η κουκούλα!»…


ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ ΕΝ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΕΙ
(Ήταν ο καιρός που οι πολίτες πετούσαν αυγά και γιαούρτια στους πολιτικούς, και που οι πολιτικοί βγαίναν από τις πίσω πόρτες των κτιρίων, για να μην το υποστούν αυτό.
Ο Πεταλωτής είχε πάει στο ΚΑΠΗ της Αργυρούπολης.
Και είπε ότι «εγώ δεν φοβάμαι τίποτα και για να σας το αποδείξω θα βγω από μπροστά.»
Όταν είδε όμως εκείνους που τον περίμεναν με γαλακτοκομικά και με λαχανικά  στα χέρια…. βγήκε (στην κυριολεξία φυγαδεύτηκε) κι αυτός από πίσω.
(Το περιστατικό δεν είναι πειρασμός για τη στήλη;..)


Μπούλης κουτός και χοντρουλός
με νάζι κι όλο πίκα
είπες: «Θα έβγω από μπρος-
από εκεί που μπήκα!»

Η Φύση όμως τα μετρά
όλα με μέτρο ίσο
και, όπως όλα τα σκατά,
βγήκες κι εσύ από πίσω.


ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΥΛΟ

Ζητάτε να καταργηθεί το Άσυλο. Εμάς πάλι
ακούστε λόγια ποια γι αυτό το στόμα μας θα βγάλει:

Το Άσυλο τη Διαφθορά μακριά από μας κρατάει
που και τους νέους ακόμα αυτή υπηρέτες της ζητάει.
Το Άσυλο είν’ η ασπίδα μας στα αιχμηρά τα βέλη
που ίσια κατεπάνω μας ο πλουτισμός σας στέλλει.
Το Άσυλο είναι τ’ Άγια μας-είναι τα Ιερά μας
είναι τα που εσώσαμε από σας Ιδανικά μας.
Το Άσυλο ειν’ η ανάσα μας που εσείς μας τη στερείτε.
Ειν’ ο ναός μας που εσείς μέσα του δεν θα μπείτε.
Είναι του Ανθρώπου η μαγιά στη ζύμη την κτηνώδη.
Μες στον κοπρώδη κήπο σας τ’ άνθη είναι τα ευώδη.
Εσείς αν χάμου σέρνεστε, Αυτό είναι τα φτερά μας.
Για σας ειν’ ο εφιάλτης σας , για μας τα Όνειρά μας.

Κι αν στείλτε, όποιον άρπαγα, το Άσυλο να μας πάρει
δε θα το πάρτε-όχι-ποτέ-δε θα σας γίνει η χάρη:
τάφους θ’ ανοίξουμε βαθιούς για όποιονε θελήσει
τ’ Αστέρια απ’ τον ολόλαμπρο Ουρανό μας να τα σβήσει.

Γενείτε Φως του πρωιού που όλα ζεστά φωτίζει
και τότε το τραγούδι μας θα σας καλωσορίζει.
Γενείτε Ανάσα και Ψυχή, και Ιερά και Άγια,
γενείτε Άνθος κι Ευωδιά σε λόφου αγνού τα πλάγια-
γενείτε Όνειρο κι εσείς μες στης Ζωής το Ξύπνο
και πια θα κάτσουμε κι οι δυο μαζί στο Μέγα Δείπνο
που έχει η γης αζήτητα για όλους μας στρωμένα.
Γενείτε Ανθρώποι και τα Πριν πια όλα ξεχασμένα.
Διαλέξτε. Ή θα ‘χετε Οχτρό θανάσιμον καρσί σας
ή φίλο ένα διαλεχτόν δίπλα-κοντά-μαζί σας.

Κάντε να μην ντρεπόμαστε που έλληνες μετράμε
και πια εμείς το Άσυλο γιατί να το ζητάμε,
Άσυλο αφού ολόκληρη για όλους θα ’ναι η χώρα,
και μ’ άκρατην απλοχεριά, σ' όλους θα στέλλει δώρα;

ΚΛΟΠΈΣ ΚΑΙ ΚΟΡΟΪΔΊΕΣ

Με κοροϊδεύουνε οι ταξιτζήδες
με κοροϊδεύουνε οι παντοπώλες
με κοροϊδεύουνε οι μπουζουκτσήδες
με κοροϊδεύουνε οι ζυθοπώλες.

Με κλέβουνε υπάλληλοι κι εμπόροι,
πρωθυπουργοί, υπουργοί και βουλευτάδες΄
με κλέβουν μαθητές και προφεσόροι
με κλέβουν διάκοι, μοναχοί, παπάδες.

Με κλέβουνε για χρόνια και για χρόνια.
Με κοροϊδεύουν για αιώνων αιώνες-
Της ζωής μου ερημάχτηκαν τα κλώνια
μεγαλεξάντρειες μου οι χαρές γοργόνες.

Νόμο αφού έκανες την κοροϊδία
πότε, Θεέ, κι εγώ θα κοροϊδέψω;
Κι αφού όλοι κλέβουν μες στην κοινωνία,
εγώ θεέ μου, πότε-ποιον θα κλέψω;..


(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-
περί Τσουκάτου και λοιπών)

ΩΔΙΝΕΝ ΟΡΟΣ…

Πώς σου ’ρθε και τον έδιωξες Γιωργάκη τον Τσουκάτο;
Τι πλην των εντυπώσεων ήθελες να πετύχεις;
Να σκίσεις φιλοδόξησες γάτα όχι-αλλά γάτο;
Ή, «απορία» έχοντας, διοικήσεως, τάχα «βήχεις»;

Καλά να είσαι και ας ειν’ άγνωστοι αι βουλαί σου
(μα μήπως κάτι γνωστικό έκανες και ποτέ σου;..)
Όμως εγώ δεν το μπορώ παρά να σου φωνάξω
ότι για τέτοια ο λαός μονάχα σ’ έχει άξιο:

Τόσοι εφάγανε χοντρά με το Χρηματιστήριο
και συ καθόλου δε μιλάς-ταιριάζει αυτό σε κύριο;
(που μάλιστα εφάγανε το χρήμα των ελλήνων-
το χρήμα όχι γερμανών μα των αβοριγίνων…)

Τόσοι υπουργοί, ξεβράκωτους που είχατε διορίσει,
πίνοντας χρήμα απ’ του έρημου Δημόσιου τη βρύση
τουμπανιαστήκανε κι ευθύς πάμπλουτοι εγινήκαν-
γι αυτούς να πούνε τίποτα τα χείλη σου δε βρήκαν;

Χιλιάδες υπουργών γνωστοί και βουλευτάδων φίλοι
που άφραγκοι ήταν την αυγή επλούτισαν το δείλι-
αυτοί για σένα του λαού δεν ήτανε αβδέλλες;
την τούρτα αφήνεις και κοιτάς μόνο τις καραμέλες;

Μα ξέχασα: αν απ’ τους πολλούς που χρήμα βρώμιο επιάσαν
καλά δεν ξέρει να κρυφτεί και συλληφθεί στα πράσα,
τότε τον διώχνετε να πάει και ήσυχα να φάει
τα κλεψιμέικα-κι απ’ αυτά τίποτα δεν ξερνάει.

Και ύστερα όλα είν’ καλά και όλα ειν’ ωραία΄
ο κλέφτης κι ο προστάτης του καλή κάνουν παρέα
κι άλλοι στο Κόμμα μπαίνουνε πανέτοιμοι για μάσες
κι άλλοι στοιβάζουν τάληρα σε ασημένιες κάσες.

Αλλά γιατί για όλα αυτά Γιωργάκη να γνοιαζόσουν;
Την ψήφο τους οι έλληνες πάλι θα τηνε δώσουν
είτε σε σε, είτε σ’ αυτόν τον άλλο φαταούλα
που του Κεφάλαιου κι αυτός χαφιές, μα αυτός με βούλα.



ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΡΟΓΚ
«…Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΗΡΕ ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΣΤΟ ΝΤΟΠΙΝΓΚ…»

Άκου τι επήγε κι είπε ο παλιάθρωπος ο Ρογκ!
Πως η Ελλάδα μπορεί να ‘βγε τελευταία στο πινγκ-πονγκ
και να μην έχει διαπρέψει εις των μεταλλίων το shoping,
μα εβγήκε πρώτη πρώτη και καλλίτερη στο doping!

Τι αισχρός! Επειδή μέσα στης προπόνησης τη δίνη
λάθος ένα μες στα τόσα τα σωστά μας είχε γίνει
και οι αθλητές μας πήραν αντί δύο χαπακίων
τα κουτιά μ’ όλα τα χάπια (και μετά των καπακίων),

πρέπει αυτός με ειρωνεία στην Ελλάδα να μιλάει
κι όχι μέσα του μονάχα μα κι απόξω να γελάει;
Και θα πρέπει η υφήλιος όλη κι επισήμως να γνωρίσει
πως η χώρα η αθλιοτέρα ειν’ η Ελλάδα μες στη Δύση;

Και ορθώς η Ελλάς εθίγη. Κι οι υπεύθυνοι της χώρας-
όποιοι ήσαν τέλος πάντων στα λεπτά κείνης της ώρας-
το μεγάλο ανάστημά των το ελληνικό ορθώσαν
κι απαντήσεις περηφάνιας εις τον Ρογκ αμέσως δώσαν.

Και του είπαν η Ελλάδα υψηλά στέκεται τόσο
που εις ουδένα επιτρέπει να της κάνει τον καμπόσο-
πως αμόλυντον κρατάει την αξίαν και την τιμήν της
που δε δέχεται ούτε μύγαν στο ιερό πάνω σπαθί της!

Όχι παίζουμε! κι αν μέσα στα σκατά έχει όλη πέσει
όμως κύριε Ρογκ η Ελλάδα δε λυγάει ποτέ τη μέση
και το στόμα της κρατώντας στων σκατών την επιφάνεια
διαλαλεί την εθνικήν της πανταχού την περηφάνια.

Μην κοιτάτε που ορισμένοι, ή δικοί μας είτε ξένοι
τελευταία τήνε κρίνουν όταν μ’ άλλους παραβγαίνει:
ειν’ ανήθικοι κι αχρείοι και ανθέλληνες και φαύλοι
δεν τους πρέπουν στην γη πάνω της ζωής των ούτε οι ναύλοι.

Δεν γνωρίζουν. Μόνο λένε. Την αλήθεια όμως τώρα
θα τη μάθετε από μένα για την τέλεια ετούτη χώρα
ώστε πλέον αμφιβολία να μην έχετε καμία
πως η Ελλάς είναι μεγάλη κι όχι μοναχά τιμία.

Και ειπέ μας κύριε Ρογκ μας, πού αλλού τη βρήκες σκάρτη
την Ελλάδα; Σ’ όλα εκείνη (σαν σαρακοστή το Μάρτη)
μέσα είναι και πρωτεύει. Κι όπως λεν οι υπουργοί της
κράτος άλλο δεν της βγαίνει σα θα συγκριθεί μαζί της.

Κι αν δεν έχουμε Παιδεία κι αν δεν έχουμε Υγεία
Τι μ’ αυτό-για μας τους ξύπνιους τακτική είναι παγία
με κομπίνες να περνάμε και με αγραμματοσύνη
κι ως για γιατρικό, μας φτάνει μία μόνον ασπιρίνη.

Κι ας μας κλέβουν ασυστόλως οι πολιτικοί μας όλοι
και δραγάτες πάντα ας μπαίνουν στο μικρό μας περιβόλι,
μεις τους θέλουμε ναν’ έτσι-είναι ο μαζοχισμός μας
που σ’ αυτό γερά μας σπρώχνει-κι είναι ολόκληρος δικός μας.

Κι οι δημόσιοι υπάλληλοί μας όλη μέρα αν τα ξύνουν
κι αν με μίζες πληρωμένοι σημασία λίγη μας δίνουν
της φυλής η εξυπνάδα τους ανέχεται έτσι νάναι-
και σε μας αυτοί αν ερχόνται, από μας ίδια τραβάνε.

Κι αν η διαφθορά μάς πνίγει κι αν βρωμάνε τα σκουπίδια
δε μας νοιάζει΄ κι αύριο πάλι μια μερίδα από τα ίδια.
Γιατί θέλουμε απεργίες οι σκουπιδιαραίοι να κάνουν
ώστε οι τηλεοράσεις νάχουν θέματα να βάνουν.

Και την Κύπρο και τα Σκόπια μεις τα έχουμε ανοίξει
για να κάνουμε και κάτι και να μη μας τρώει η πλήξη.
Κι η ακρίβεια αν μας λιώνει και στερούμαστε τα πάντα
έχουμ’ έτσι συνηθίσει-τ’ έχεις Γιάννη; τ’ είχα πάντα.

Μη λοιπόν σε μας κολλάτε κύριε Ρογκ, γιατί μονάχοι
έχουμε η Ελλάς διαλέξει τέτοια μοίρα η έρμη να ’χει
ώστε η μόνη να ’ναι χώρα εις τον μάταιο τούτο κόσμο
που τη σκάφη λέει σύκα και τη μπόχα λέει δυόσμο.

Την μοναδικότητά μας κύριε Ρογκ κι ας την φθονείτε
αλλά ύβρεις τέτοιες πάλι σας παρακαλώ μην πείτε-
στη μακάρια μας αφήστε την αθλιότητα να ζούμε-
τι; εμείς ήρθαμε αξίους και εντίμους να σας πούμε;..

Κύριε Ρογκ η περηφάνια που αλύπητα μας δέρνει
καυτηριάζει όποιον στο στόμα με κακό σκοπό μας φέρνει.
όπως κάναμε και τώρα μετα σας κύριε Ρογκ μου.
Και θα βάλω αυτά που γράφω να το ξέρετε! στο μπλογκ μου,

για να δούνε όλοι κι όλες πως τον έλληνα αν τον θίξεις
είναι σαν πληγή μεγάλη και βαθιά να του ανοίξεις.
Και ας ειν’ η μόνη αλήθεια ό,τι έχεις πει γι αυτόνε,
μα η ράχη του κι η μύτη για καυγά όλο τον τρώνε.

Κι αφού έχουμε διαλέξει έτσι αλλόκοτα να ζούμε
δε σας πέφτει εσάς ο λόγος τι θα κάνουμε ή θα πούμε
και γι αυτό ανακαλέστε όσα λόγια είπατε ήδη
για τους έλληνες, πως στάζουν όχι μέλι αλλά ξύδι.

Γιατί όχι τίποτ’ άλλο, αλλά, κύριε πρόεδρέ μου
σε καιρούς είτε ειρήνης είτε σε καιρούς πολέμου
η Ελλάδα μπορεί δάφνες να μη δρέπει, αλλά τσουκνίδες
που από βραβεία κατέχει, μαζεμένες αλλού είδες;



ΚΑΖΑΜΊΑΣ 2010
Γενάρης
Ο Παπαντρέου φορολογεί τους φόρους.
Ο Καρατζαφέρης με ομιλία του για το Σκοπιανό αναδεικνύει και το Αμερικανικό θέμα, εξηγώντας ότι η λέξη United στο όνομα του κράτος αυτού είναι ελληνική.
Ο Σαμαράς χάνει το σφουγγάρι του.
Ο Τσίπρας αναφωνεί: «Ποιος κυβερνάει αυτό το κόμμα;»
Η Παπαρήγα ηγείται δρεπανηφόρας πορείας με σύνθημα: «Θέλουμε στάχυα».

Φλεβάρης
Οι τούρκοι παίρνουν τη δυτική Θράκη. Οι θρακοέλληνες συνωστίζονται στην προκυμαία της Αλεξανδρούπολης. Ο Πάγκαλος αρχίζει να ξανα-βρίζει. Ο Παπαντρέου κάνει αυτοκριτική. Ο Τσίπρας δηλώνει: «Άκρη είναι, δεν πειράζει.» Η Παπαρήγα ζητάει να οχυρωθεί η Λέσβος. Ο Άδωνις βγαίνει από τα ρούχα του και εμφανίζεται γυμνός στην τηλεόραση.
Ο Παπανδρέου κόβει τέσσερες συντάξεις από τους συνταξιούχους.

Μάρτης
Ο Παπαντρέου καταργεί την εθνική γιορτή. Μέσα στην αναμπουμπούλα που δημιουργείται, ο Σαμαράς καταργεί τη Ντόρα, ο Καρατζαφέρης καταργεί το Σαμαρά, ο Τσίπρας καταργεί Καρατζαφέρη και Παπαντρέου και η Παπαρήγα καταργεί τον Τσίπρα.
Ο Χρυσοχοίδης τους προσάγει όλους.
Το «Πρώτο Θέμα» κάνει δώρο μια φρυγανιέρα σε κάθε βουλευτή. Ο Κυριάκος μόνο δεν τη δέχεται: «έχω από τη Ζήμενς» λέει.

Απρίλης
Οι τούρκοι παίρνουν τη Μακεδονία.
Ο Παπαντρέου δηλώνει: «Είναι άδικο. Του χρόνου θα το διορθώσουμε.»
Ο Βενιζέλος μονολογεί: «Βενιζέλος μεγάλωσε την Ελλάδα, Βενιζέλος τη μικραίνει. Κισμέτ.»
Ο Καρατζαφέρης δηλώνει στον Ελεύθερο Τύπο: «Τουλάχιστο λύθηκε το Μακεδονικό!»
Ο Άδωνις ξαναβγαίνει από τα ρούχα του.
Η Παπαρήγα ζητάει από τον Παπαντρέου να δεσμευτεί για το αξιόμαχο της Λέσβου.
Ο Καραμανλής γίνεται τούρκος.

Μάης
Ο Σαμαράς πηγαίνει στην Αμερική. Προς τιμήν του ο Ομπάμα αναβιώνει την «Κου Κλουξ Κλαν».
Ο Παπαντρέου ζητάει εκλογές.
Η Ξενογιαννακοπούλου τον σκουντάει: «Πρόεδρε, εμείς κυβερνάμε!..»
Ο Βενιζέλος: «Μην πάτε κόντρα στον Πρόεδρο-ό,τι είπε καλά ειπωμένο.»
Ο Καρατζαφέρης κάνοντας το σταυρό του: «Τι θ’ ακούσουμε ακόμα απ’ αυτόν… Σας τα ’λεγα εγώ…»
Ο Χρυσοχοίδης κάνει πενήντα προσαγωγές.
Ο Παπαντρέου κόβει όλες τις συντάξεις. Ο Άγιος Πέτρος παθαίνει υπερκόπωση.

Ιούνης
Προσαράζει το Καπετάν Μιχάλης. Οι επιβάτες εγκαταλείπουν το πλοίο χωρίς ούτε ένας να τραυματιστεί. Ο Παπουτσής: «Πρωτάρηδες…ούτε ένας πνιγμένος…Ενώ εγώ με το Σαμίνα... Τουλάχιστον ο Πρόεδρος μού το αναγνωρίζει-μ’ έκανε Γραμματέα της ΚΟ… Μια Σαμίνα ακόμα και γίνομαι πρωθυπουργός!...»
Οι τούρκοι παίρνουν τη Θεσσαλία. Ο Άδωνις φοράει τα ρούχα του: «Για να ’χω να βγάλω κάτι όταν μπούνε στην Αθήνα…»
Ο Παπαντρέου σε διάγγελμα προς τον εναπομείναντα ελληνικό λαό: «Βαδίζουμε βάσει σχεδίου-τους αφήνουμε για να γίνει η κρίση πρόβλημα δικό τους. Όταν η κρίση περάσει θα ανακαταλάβουμε τα εδάφη που μας πήραν. Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ‘ναι…» Ο Καρατζαφέρης με δάκρυα στα μάτια: «Πρώτη φορά ακούω τον αξιότιμο κύριο Πρωθυπουργό να μιλάει εθνικά! Μέγας ει Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου!»
Ο Χρυσοχοϊδης κάνει τριακόσες προσαγωγές-«όσοι και οι τρακόσοι του Λεωνίδα!» δηλώνει. Ο Καρατζαφέρης κλαίει σαν μικρό παιδί: «Θαύμα! Οι σοσιαλιστές ανένηψαν!..» ψιθυρίζει μέσα στα αναφυλλητά του.

Ιούλης
Οι τούρκοι μπαίνουν στην Αθήνα. Η Κυβέρνηση εγκαθίσταται στο Καλέντζι: «Επιτέλους! Αυτή είναι η Ελλάδα! Οι πελοποννήσιοι είναι οι μόνοι έλληνες», λέει ο Παπαντρέου και οργανώνει την άμυνα του Ισθμού.
Ο Καργάκος δολοφονεί τον Παπαντρέου και αναλαμβάνει πρωθυπουργός. Συσταίνει Ιερό Λόχο από πολίτες που τα επώνυμά τους τελειώνουν σε –έας και –ακος και ηγείται επανάστασης εναντίον των τούρκων.
Ο Έβερτ δηλώνει υποταγή στους τούρκους: «Τι εγγλέζοι, τι τούρκοι-εκείνο που μετράει είναι να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στον κατακτητή. Έτσι έχω σίγουρη την πρωθυπουργία κι εγώ και τα παιδιά μου.»
Ο Άδωνις δεν γδύνεται: «Ντύσου-γδύσου στο τέλος θα πουντιάσω-αυτοί έχουν βάλει βουλή να φάνε όλη την Ελλάδα. Ας κάτσω στα ρούχα μου…»
Ο Γλέζος: «Άμα βάλουνε τούρκικη σημαία στην Ακρόπολη ειδοποιείστε με.»
Ο Χρυσοχοίδης κάνει χίλιες οχτακόσες είκοσι μία προσαγωγές.
Ο Καρατζαφέρης δεν έχει άλλα δάκρυα.
Ο Σαμαράς μετακομίζει στην Καλαμάτα, ξαναβρίσκει το σφουγγάρι του και διαγράφει την Ελλάδα πλην Πελοποννήσου.
Η Ντόρα παραγγέλνει στον Ερντογκάν: «Δώστε μου τον Σαμαρά και σας δίνω την Κρήτη».
Ο Ερντογκάν παίρνει πίσω τα κλεμμένα από τους βουλευτές και μ’ αυτά βγάζει και την Ελλάδα και την Τουρκία από την κρίση.


Αύγουστος
Ο Καργάκος κατατροπώνεται. Οι αμερικανοί θυμώνουν που οι τούρκοι δεν αγόρασαν από αυτούς αεροπλάνα και τους διώχνουν από την Ελλάδα στις δεκαπέντε του μήνα. Ο Καργάκος αναφωνεί: «Η επανάσταση πέτυχε-διώξαμε τους τούρκους!» Και ορίζει την δεκαπέντε Αυγούστου ως ημέρα εθνικής εορτής. Ο Αρχιεπίσκοπος, με αντάλλαγμα τη συμμετοχή του στο υπουργικό συμβούλιο, ανασταίνει τον Παπανδρέου. Οι βουλευτές ξαναρχίζουν να τρώνε, η κρίση που οι τούρκοι είχαν διώξει ξαναγυρίζει, οι τρομοκράτες ξαναχτυπάνε και ο Καρατζαφέρης δηλώνει: «Όλα είναι πάλι στη θέση τους. Και πάλι έχουμε δύο εθνικές γιορτές. Ας είναι δοξασμένο το όνομα του Αλλάχ.»


Σεπτέμβριος
Ο Καργάκος κάνει εκλογές.
Η Παπαρήγα ανακοινώνει μετεκλογική συνεργασία με τη ΝΔ. To σφυρί πέφτει πάνω στο κεφάλι της. Στον τόπο όπου χύθηκε το αίμα της φυτρώνει ένα Χρηματιστήριο. «Θαύμα!» αναφωνεί ο Καρατζαφέρης.
Τα νερά της έγκυας κάλπης σπάνε. Γεννιούνται πεντάδυμα. Η Ντόρα γελάει στα πεντάδυμα και κείνα ξαναμπαίνουν στην κάλπη.
Ο Άκης αγοράζει ένα μενταγιόν στη γυναίκα του, που στοιχίζει εφτά δισεκατομμύρια ευρώ. Ο Αχιλλέας μουρμουρίζει: «Κι εγώ έκλεψα μόνο δύο δισεκατομμύρια... Όταν ξαναβγεί ο μικρός θα του πω να με βάλει στο Εθνικής Άμυνας».

Οκτώβριος
Τα Σκόπια ονομάζονται Μακεδονία.
Η Βόρεια Ελλάδα αυτοανακηρύσσεται αυτόνομο κράτος με το όνομα Πρώην Ελληνική Περιφέρεια Μακεδονίας.
Ο Καραμανλής γίνεται πρωθυπουργός του νέου κράτους και προκηρύσσει αμέσως εκλογές.
Ο Παπανδρέου δηλώνει πως δεν αναμιγνύεται στις
εσωτερικές υποθέσεις άλλων κρατών.
Οι Πυρήνες της Φωτιάς απαγάγουν τον Χρυσοχοίδη και ζητάνε λύτρα.

Νοέμβριος
Δημοσιογράφος ρωτάει τον Παπαντρέου πότε θ’ ανοίξουν τα Τέμπη. Απάντηση: «Ποια Τέμπη;»
Οι δημοσιογράφοι αρρωσταίνουν για πέντε μέρες. Οι πολιτικοί χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Η Ελλάδα γίνεται δημοκρατική για πέντε μέρες.
Ο Άδωνις αποκαλύπτει ότι οι αρχαίοι έλληνες είχαν πάει στο φεγγάρι.
Ο Αρχιεπίσκοπος δηλώνει ότι λόγω της κρίσης που όσο πάει και μεγαλώνει, φέτος δε θα γεννηθεί ο Χριστός.
Η Παπαρήγα προτείνει σαν εναλλακτική λύση να γεννηθεί ο Λένιν.
Οι Πυρήνες της Φωτιάς ελευθερώνουν τον Χρυσοχοίδη: «Κάθε μέρα κι από δύο δεκανικούς-δεν τον αντέχουμε άλλο.»



Δεκέμβριος
31 του μηνός.
Ο Καρατζαφέρης εύχεται «ευτυχισμένο το 2010». «Το 2011 έρχεται», τον διορθώνουν. Και κείνος: «το ξέρω.»
Ο Παπαντρέου εφαρμόζει το πόθεν έσχες στον Αγιοβασίλη. Ο Αγιοβασίλης αναγκάζεται να αποκαλύψει ότι έχει συστήσει off-planet εταιρεία.
Ο Σαμαράς στηλιτεύει την επέκταση της διαφθοράς επί κυβερνήσεως Παπαντρέου.
Ο Τσίπρας ζητάει από τον Αγιοβασίλη μια δυνατή κόλλα.
Η Παπαρήγα ακούγοντας αυτά, ψιθυρίζει: «αποκουτάθηκαν όλοι τους» και κρούοντας το σφυρί στο δρεπάνι σιγοψέλνει το «Πατερούλη ημών».

                                                  -------