ΣΤΕΝΟΤΗΣ

 

Σαν τα πράγματα να εμεγάλωσαν

στο δωμάτιό του μέσα.

 

Κάνει το χέρι του ν’ απλώσει

και σκοντάφτει αυτό

στου τραπεζιού τον κύκλο.

Το μέταλλο της σόμπας

του ποδιού του το άπλωμα περιορίζει.

Τα μικρά πράγματα, που όλα

τού έχουν απαραίτητα γίνει

με δυσκολία τώρα τα βρίσκει΄

κι ο ίδιος ο εαυτός του

χώρο τού κλέβει.

 

Και σ’ όλα πάνω τα πράγματα

μια σκόνη-

κι όχι που τον ενοχλεί

μα τον χώρο της και κείνη απαιτεί.