ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΤΟ 2001

Τη βαριά τους περπατησιά και το σοβαρό πρόσωπο
δεν ξέρουν πού τώρα να στρέψουν.
Στους κλέφτες που κάθε βήμα
πάνω τους τυφλό σκοντάφτει;
Στα ζεστά καταστήματα
τα πλούσια αγαθά γεμάτα
που δίχως οίκτο προκαλούν και προσκαλούν
και πάντοτε από ανθρώπους κενά μένουν;

Μόνο στις εκκλησιές να πάνε βρίσκουνε το δρόμο.
Μα ξέρουν ότι εκεί, προσωρινά μόνο θα μείνουν.
Γιατί μέσα στη σκοτεινιά του χώρου
το φως που απομέσα τους έρχεται
όλα σωστά τα δείχνει:
πιο νιαστική από του θεού την ψυχή έχουν
και πιο πολύ απ' αυτόν για τον άνθρωπο πονάνε.

Κι αίμα δεν τρέχει από την πλευρά τους
μετά το θάνατό τους, αλλά τώρα.    
Τώρα που η Επανάσταση
σκυμμένη για λίγο
τα ματωμένα πόδια της ιαίνει
και τα πλήθη δεν οδηγεί.

Λος Άντζελες 2001