Δευτέρα 28 Μαρτίου 2022

Η ΧΑΖΟΓΙΑΓΙΑ

Ξέρω μια χαζογιαγιά
Που ψυχή της και καρδιά
Της τις πήραν τα 'γγονάκια-
Δυο νιογέννητα μωράκια.

Και της πήρανε μαζί
Κάθε ώρα και στιγμή
Που ’μεναν απ' τις τρεχάλες
Τις μικρές και τις μεγάλες.

Κι έτσι τώρα όλο γυρνά
Και τη ζήση της περνά
Με τα 'γγόνια της παρέα-
Με τα κόσκινα τα νέα.

Τ' αγκαλιάζει, τα φιλά
Τους γελάει, τους μιλά
Κάθε τόσο τα ζυγίζει
Τα νταντεύει, τα ταϊζει,

Και τ’ αλλάζει όταν βραχούν
Τα προσέχει μην ξυστούν
Κι αφού λάμπουν, τα κοιτάζει,,,
Τα βουτά, τα ξαναλλάζει!

Μες στην κούνια σα θα δει
Κοιμισμένο το παιδί
πλησιάζει και 'ξετάζει
Μη η κουβέρτα το πειράζει.

"Μια γκριμάτσα κάνει; Να!
Το παιδί μάλλον πονά.
Το ποδάκι του απλωνει;
Βαρύ θα ’ναι το σεντόνι.

Γιατί τώρα ξαφνικά
Πήρε ανάσα δυνατά;
Γιατί τώρα το κεφάλι
Δεξιά το στρέφει πάλι;

Και με το φακό κοιτά
Μια σκονίτσα που πετά-
Στον αέρα τηνε πιάνει
Κι έξω ανοί’ και τήνε βγάνει.  

Ερχεται μετά η σειρά
Για του μπάνιου τη χαρά
Και πλιτς πλατς αβρά σαπούνια
Και λαδάκια και ματζούνια.

Και αφού τα πλένει μια
Πάλι πλύσιμο ξανά
Κι άντε πάλι το μαλλάκι
Να το κάνει κοκκοράκι.

Λες και άλλοι δεν μπορούν
Ολ’ αυτά να τα σκεφτούν
Και πως της γιαγιάς θα πρέπει
Η φροντίδα όλα να σκέπει.

Αχ! Μωρέ χαζή γιαγιά
Κάνε λίγο κράτει πια
Κι άλλες έχουν εγγονάκια
Που ’χουν μάτια και χεράκια,  

Μα στα μάτια δεν κοιτούν
Τα παιδάκια-τι να δουν;-
Και του εγγονού το χέρι
Μόνιμο δεν κάνουν ταίρι.

Α! Μωρέ χαζογιαγιά!
Να τα χαίρεσαι Με γεια!
Μα τα ’γγόνια σου θ’ αντρέψουν
Και χωρίς να σε παιδέψουν.

Α! Μωρέ χαζογιαγιά!
λίγη φύλαξε μαγιά
γιατί κι άλλα 'γγόνια ερχόνται
Και να μην παραπονιώνται…