ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ
(Λος Άντζελες 1988)

Προμήθειες γιά τη βραδυνή βάρδια.
Το ρολόι γιά να μετράει τους θανάτους.
Το κύπελλο γιά να καίγωνται τα χείλη
Μέ την ενθύμηση άλλων στιγμών
Όταν η επίμονη γλυκύτητα του φεγγαριού
Καθοδηγούσε στην παραδοχή της Αθλιότητας
Σαν δώρου και κρυφής υπεροχής.
Τα DORITOS γιά να θυμίζει ο ήχος τους καθώς θα σπάζουν
Οτι ζω ακόμα.

Και μία καρέκλα σεπτή
Και υποβαστάζουσα το μέγα βάρος της υπάρξεώς μου
Ετσι καθώς
Πληρωμένο με τόσα αφανέρωτα είναι.