ΑΝ ΗΜΟΥΝΑ

Αν ήμουναμιά καρέκλα ξύλινη
σκαλιστη
αιωρουμένη πάνω από δάπεδα ημεδαπά.
Και εξιλαστήρια…

Αν ήμουνα μιά καρέκλα ξύλινη
σκαλιστά
περιφερόμενη ανά τας ρύμας τον φωτός…
Αν ήμουν μιά καρέκλα σκαλίστή
Κι ήταν γοαμμένο
Στόνα μου το πόδι "ποίηση"
στο άλλο "ποίηση"
στο τρίτο "ποίηση"
και πάλι "ποίηση"στο τέταρτο
τότε θα βασταζα επάνω μου όλα τ’ αστέρια.
Εκτός της Γης
Που πάλι ιδανικά θα με κρατούσε.