Η ΑΠΟΙΚΙΑ

Τίποτα απ' όσα έπλασες Θεέ δεν έχει αλλάξει
με τ' άγιο Μίσος σου οδηγό βαδίζει η ανθρωπότης
που το πλαισιώνουν όσα Συ έχεις σοφά διατάξει.:
κακία, έχθρα, διαφθορά, υποκρισία, δολιότης.

Μισώντας πάντα εαυτούς αλλά κυρίως αλλήλους
οι άνθρωποι τρέχουν στης μικρής ζωής τον
Μαραθώνιο
που έχει και ποιότητα και διάρκεια αδήλους
αλλά και μία σιγουριά-το Μίσος το Αιώνιο.

Με «Αγάπης» ρούχα ντύνοντας το μίσος που
κοχλάζει
ένας στον άλλο ρίχνονται με ζηλευτή μανία
κι ένας τον άλλο με τυφλή μανία κατασπαράζει-
είμαστε Θε μου μια πιστή του Μίσους Σου αποικία.

Μα Θε μου απόψε αληθινόν ένα Σου λάτρη άκου
Όπου μια χάρη σου ζητάει θερμά στην προσευχή
του-
ξέρω, σε Σένα αν δέομαι δεν δέομαι του κάκου.
Χτύπα Θεέ μου το κακό στη ρίζα-στην πηγή του:

τις μάσκες ρίξε της φρικτής "Αγάπης" που κρατούνε
κρυφό το Μίσος, κι ορατό άστο να μας σπαράζει
να μην αυτοί γι αληθινή Αγάπη που διψούνε
παίρνουνε την μαυρόπετρα του Μίσους για τοπάζι.