Πάμε σε κείνο το παλιό το σπίτι αφού το θες  

Πάμε σε κείνο το παλιό το σπίτι αφού το θες  
ξεσκόνιστο, ξαράχνιαστο, κι αφού το καθαρίσεις
(όλες του ξέρεις τις γωνιές, τις τρύπες τις κρυφές,
τους τοίχους του, τις σκάλες του, του δάπεδου τις κλίσεις),

ας μπούμε μέσα όπως παλιά, να ξαναθυμηθούμε
του γέλιου το ανθομύρισμα και το γλυκό μεθύσι
και τους καιρούς που δίναμε-να δείξουμε πως ζούμε-
μια μαχαιριά μες στην πληγή που πήγαινε να κλείσει.

Προτού όμως μπω, θα ’θελα συ να μπεις πριν από μένα
και να μαζέψεις γρήγορα πάνω απ’ τις πολυθρόνες
και από τ’ άλλα έπιπλα τ’ άσπρα τους τα σεντόνια
που για τις σκόνες βάλαμε σα φύγαμε πριν χρόνια-
ως τα θωρώ μου μοιάζουνε φαντάσματα που αιώνες
γυρνώντας, εβαρέθηκαν κι εκάτσαν κουρασμένα.