Η ευχή μου κάθε πρωτοχρονιά τα τελευταία χρόνια, ήταν να γίνει η χειρουργική επιστήμη για τους ανθρώπους ό,τι το κομπιούτερ είναι σήμερα γι αυτούς.
Δηλαδή με αυτήν να ενημερώνεται ή να διασκεδάζει ο άνθρωπος, με αυτήν να επικοινωνεί με τους άλλους ανθρώπους, αυτή να είναι η αγαπημένη του ασχολία, και χωρίς αυτήν να μην μπορεί να επικοινωνήσει με τους άλλους ανθρώπους και να είναι αποκομμένος από αυτούς, όπως λεπρός.
Τότε τα σαδιστικά ανταποδοτικά μου ένστικτα θα έβρισκαν ένα ευρύ πεδίο εκπλήρωσης.
Θα με ρωτούσαν ας πούμε οι τότε αδαείς, που θα ήταν ανύπαρκτοι για την κοινωνία χωρίς τις, λίγες έστω, γνώσεις χειρουργικής, π.χ.:  
«Μου λέτε παρακαλώ πως γίνεται μία εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας;»
Και εγώ, από εκεί ψηλά που θα ήμουν όντας αυτοί τόσο χαμηλά, να τους απαντούσα, πολύ γρήγορα γιατί θα με περίμεναν τα βαριά χειρουργεία της ημέρας:
«Σκωληκοειδίτιδα;.. Τι ακριβώς;»
«Ξέρετε, δεν ξέρω πολλά από εγχειρήσεις…»
«Μην αγχώνεστε» (κι αυτό θα ήθελα να το πω σε όσους με έχουν πρήξει με δαύτο…), «είναι απλό: Τομή στο δέρμα, διαχωρισμός των μυών, περιτόναιο, και πια εκτομή της σκωληκοειδούς. Μετά φυσικά, κλείσιμο του δέρματος»
Και θα γυρίζω στη δουλειά μου σίγουρος ότι τάχα διαφώτισα τον ερωτήσαντα.
Και άστον αυτόν να παιδεύεται για μέρες: να επιχειρεί-αγνοώντας λεπτομέρειες άκρως απαραίτητες-να αντιμετωπίσει αιματώματα, ανατομικές ιδιαιτερότητες, φλεγμονές, αποστήματα, και καμιά φορά να χαλάει τον κομπιούτερ του.
Μάλιστα. Έτσι με αντιμετωπίζουν όλοι όταν ρωτώ κάτι απλό γι αυτούς, σχετικό με τον κομπιούτερ μου.
Γιατί αν μου εξηγούσε κάποιος από αυτούς ό,τι για χρόνια τώρα προσπαθώ να μάθω, σήμερα θα ήξερα να φτιάχνω μια ιστοσελίδα, θα μπορούσα να επικοινωνήσω με το «σκάιπ» ή τηλεφωνικά μέσω κομπιούτερ με κάποιον, θα ήξερα τι να κάνω όταν, πατώντας ένα πλήκτρο του κομπιούτερ μου όλα γίνονται άνω κάτω στην οθόνη του, θα είχα βάλει να δέχομαι σχόλια στο μοναδικό σάιτ που μου άνοιξε κάποιος κάπου κάποτε, θα ήξερα να χρησιμοποιώ τον εκτυπωτή, θα… θα… θα.
Αυτή την ευχή κάνω για χρόνια τώρα κάθε πρωτοχρονιά.
Και, μεταξύ μας, έχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι Αγιοβασίλης δεν υπάρχει.