ΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ

Σαν κάποιος που διαβάζει ολοένα και μέσα
στα βιβλία του κάποτε κάτι βρίσκει,
έτσι και το χέρι
που στα σκουπίδια μέσα ψάχνει της ζωής
κάτι βρίσκει-έναν αναπτήρα, μιαν αξιοπρέπεια,  
πτώματα ελπίδων, ξέφτιους θυμούς,
μια  ηθικότητα.

Περισσότερο βαραίνουν λόγια
που αγαπητά χείλη είπαν:
σαν αγάλματα οι λέξεις τους.
Κρυσταλλωμένες.

Ακόμα βρίσκει μικρές καθημερινές χαρές,
παλιωμένους έρωτες που ακόμα λίγη
από τη μυρωδιά τους κρατάνε,
σκελετούς πουλιών, χείμαρρους πόθων
με γύρω τους υψωμένες όχθες αδιαπέραστες,
συντρίμμια ιδανικών, και που και που έναν
χρυσοκόκκινο ήλιο κάποιας περασμένης δύσης.