Σας ξέρω

Για σας ξέρω πριν έρθετε
γι αυτό και σας καλωσορίζω πριν σας δω.
Ξέρω για σας πριν τα καλέσματα μου στείλουν
οι ανάπηροι αντάρτες  
πριν των νεκρών συντρόφων ο χαμός
ηχήσει άπνους
πάνω απ’ τη στάχτη των ιδανικών μας.

Για σας που πολεμήσατε
τον ίδιο εχθρό πριν από μένα
ξέρω πολλά:
ήμουν το βάρος στο σφυρί κι η κόψη στο δρεπάνι.






Χιόνι στον Ισημερινό

Πρωτόειδωτες μέρες ξανοίγουν μπροστά μου.
Οι παλιές σε σκότος βαθύ βυθισμένες.
Ημέρες λαμπρές μου σμιλεύουνε τώρα οι αιθέρες-
ημέρες που σ’ άσβηστα φώτα λουσμένες
με μύρα χαράς κι ευτυχίας με πνίγουν.

Εγώ είμ’  εκείνος που ακόμα
ως χτες στο χαμό ήμουν δοσμένος;
που μες στο ζεστό καλοκαίρι
τον κρύο χειμώνα είχα ταίρι;

Εγώ ειμ’ αυτός που ως τα χτες ήμουν ξένος
σε κάθε ανθηρό και χαρούμενο γιόμα;
Ας λείψει λοιπόν από μπρος μου
ας φύγει για πάντα από μένα

η λύπη. Η κρήνη ας στερέψει
του Πόνου-η Χαρά ας με στέψει  
και όσα έχω δάκρυα ως τώρα χυμένα
ζωή τόσες μέρες ευφρόσυνες δος μου.






Ολόπικροι
(Πράβι)

Και τι έγινε η χλόη η χτεσινή;
Μαυρίλα τώρα-χάλασμα σε γη και σ’  ουρανό.
Και τι έγινε το δέντρο μας που ορθώνονταν τρανό
και που ’ναι η θωριά του η γιορτινή;

Τ’ άνθη του που θερμαίναν την καρδιά
ποιος κρύος τα εσκόρπισε αέρας σαρωτικός
ποιος μανιασμένος δαίμονας σαν νύχτα σκοτεινός
του γύμνωσε από φύλλα τα κλαδιά;

Και άραγε ποια ώρα μισερή
έτσι σε πήρε απρόσμενα μακριά από με καλή μου
κι αχάριστο μαραίνεται στο στόμα το φιλί μου
κι ολόπικροι με βρήκανε καιροί;