10.

Η ζακέτα

Αυτή η ζακέτα με το κόκκινο βαθύ
και τα τετράγωνα τα μπλε τα ξεβαμμένα
είναι λουλούδι της αγάπης μου κι ανθεί
και κάθε νύχτα ευωδά μόνο για μένα.

Αυτή η ζακέτα η αφημένη στη γωνιά
ώσπου η βάρδια η βραδινή να τελειώσει
δεντρί του πόθου κι έχει ολάνθιστα κλωνιά
πάνω στο έρμο το κορμάκι μου απλώσει.

Αυτή η ζακέτα που γυναίκεια ζεστασιά
και ποθαρώματα βαριά είναι ποτισμένη
την παγερή μου θα τυλίξει μοναξιά
και φλογισμένη θα μου γίνει ερωμένη.