Η ΑΝΩΦΕΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ

Πώς ο πατέρας προσέχει το παιδί του!
Πάντα κοντά του βρίσκεται,
μη κάποιος το πειράξει.
Το χαϊδεύει, το προσέχει,
κι αν εκείνο κλάψει
κι η δική του η ψυχή κλαίει μαζί.  
Κι όταν κάποια νότα θλίψης
Μες στη συμφωνία των ματιών του δει
θλίβεται αυτός περσότερο απ' τη θλίψη.

Και σ' όλα του πατέρα τα φερσίματα
μιαν αγωνία βλέπεις κι άγχος ένα
την ενοχή  που θέλουνε ν’ αντισταθμίσουν-
την ενοχή για το αμάρτημα
που είναι της ζήσης του το πιο μεγάλο-
την ενοχή και την ανώφελη μετάνοια
που το παιδί έχει αυτό γεννήσει.