ΦΥΣΑΕΙ ΕΝΑ ΚΡΥΟ

Φυσάει ένα κρύο δροσό αεράκι
της μέρας η κάψα έχει φύγει
και μες στη ψυχή ένα λάλο πουλάκι
σκορπάει ευφρόσυνα ρίγη.

Μια θάλασσα η δύση βαθιά ματωμένη
μαχαίρι πυρρό κάθε αχτίδα.
Α! Να 'ταν ο ήλιος μια γλάστρα ανθισμένη!..
Α! Να 'μουνα λέει στην πατρίδα!...