ΤΣΙΓΓΑΝΕΣ-ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ

Για σπίτι σκηνή που γοργά τη μαζεύει
σε άλλονε τόπο να πας σα γυρεύει,
χωρίς αίμα να ΄χεις σαν άλλους να φτύσει
η ώρα σα θα  ΄ρθει να μετακομίσει.

Εδώ το τσουκάλι, εδώ τα φουστάνια,
εδώ τα πολύχρωμα, ωραία γιορντάνια,
τα ξόρκια, τα ντέφια, οι χάντρες, η φούστα
Κι αντίς γι αυτοκίνητο να και η σούστα.

Κι ιδού τες στο δρόμο! Λυγώντας τη μέση
λυγώντας το σώμα που λες και θα πέσει,
τραβάνε στου ήλιου τους όλα τα μέρη,
κανείς απ΄ τους σκλάβους εμάς που δεν ξέρει.

Και λεύτερες πάντα κι απ΄ όλα αφημένες
κι η μια με την άλλη μονάχα δεμένες
τραβούν μ΄ αξιοπρέπεια το δρόμο του Ανθρώπου
που εμείς καταλούμε στα νύχια όποιου τόπου.