ΘΑ   ΚΑΤΑΛΥΣΕΙ

Αφήστε με τον κόσμο μου να πλάσω.
Σε λίγο φεύγω-να  'χω μία σκέπη
εκεί που άϋλος κι αγνός θα φτάσω
και μια γωνιά να με προσμένει πρέπει.

Αφήστε με. Στον κόσμο κατοικείτε
τούτον εσείς. Και όλα σας τα μίση
και κάθε ομορφάδα που μπορείτε
σ'  αυτόνε μέσα έχετε σκορπίσει.

Αφήστε με. Η ύπαρξη είναι τούτη
για μένα, η μονάχη που έχω ύλη
της άλλης για να πλάσω τ'  άγια πλούτη
που είν' η αγαπημένη μου και φίλη.

Αφήστε με. Όχι μόνη η φαντασία
μα κι η καρδιά και η ψυχή και το αίμα,
σφάγια να γίνουν πρέπει στη θυσία
το που της γης θα καταλύσει ψέμα.

Γιώργης Χολιαστός