(Όταν ο Ανδρέας ασθενών ευρίσκετο κλινήρης
και ποιήματα του έγραφε ο Τηλέμαχος Χυτήρης,
Μήτρος και Γιάννος βρίσκονταν στην πόλη των Αγγέλων
και μ’όσα άκουαν από κει, είτε έκλαιον είτε εγέλων.)
(Μιας και στο Νοσοκομείο δεν μπορούν οι δυο να πάνε
Από δω Μητρός και Γιάννος όσο το μπορούν βοηθάνε)
Η υγεία του Πρωθυπουργού συνέχεια επιδεινώνεται
Και τούτο το περιοδικό πάλι ανασκουμπώνεται
Να σώσει ανιδιοτελώς και πάλι την κατάσταση
Που είναι η χειρότερη από την Επανάσταση.
Κι αυτό γιατί αμφισβήτηση υπάρχει τεραστία
Για το αν υπάρχει πράγματι πρωθυπουργός ή όχι.
Και όσο η κατάσταση κι αν μοιάζει ναναι αστεία
Ομως η Ελλάς επί ξηρού βαδίζει τώρα κώχη.
Υπάρχει ο πρωθυπουργός ή τάχα δεν υπάρχει;
"Ναι" λέει ο επίτροπος ο κυβερνητικός.
"Οχι", ο Εβερτ απαντά ο σ’ όλα ειδικός,
"Κι αν λέει ο Χυτήρης ναι, τελείως χαμένα τάχει."
"Υπάρχει!" λέει η Μιμή το σοβαρό της παίρνοντας.
"Υπάρχει!" λέει το ΠΑΣΟΚ τα φτωχαδάκια γδέρνοντας.
"Υπάρχει!" λεν οι γέροντες απανταχού του κόσμου.
"Υπάρχει!" λέει κι ένας τυφλός-'Όρκίζομαι στο φως μου"
"Δεν υπάρχει!" λέει με πείσμα η διωχθείσα Μαργαρίτα.
"Δεν υπάρχει!" λένε όσοι του ΠΑΣΟΚ δεν τρώνε πίττα.
"Δεν υπάρχει!" λεν ατάκα οι αβάσταγοι δελφίνοι.
"Δεν υπάρχει!" λένε κι όσοι το βαλάντιό τους φθίνει.
Κι όλοι λένε μες στο κράτος
Και φωνάζουνε αρκούντως
"Δεν τον βλέπετε; Να-νάτος!'"
«Δεν τον βλέπουμε.Που-πούντος;»
Κι όλα τάχουν παρατήσει
Κι έχουν όλοι παλαβώσει
Να ρωτάνε αν θα ζήσει
Η' αισίως θα τα τεντώσει.
-Ακουσα ότι σε μία πυρετού μεγάλη κρίση
Πριν ακόμα ν’ αναπνέει με αναπνευστήρα μόνο
Φίλησε το Μητσοτάκη.
-Και τον Εβερτ θα φιλήσει
Κι ίσως και τη Μαργαρίτα. Αρκεί νάχει λίγο χρόνο.
-Λες ο θεός να τον φωτίσει έτσι τώρα πουν' κοντά του
Κι ο Αντρέας να ξεχάσει τ’ άθεα φερσίματά του
Και ν’ απλώσει τα δυό χέρια σαν Χριστός επί του Όρους
Κι από το φτωχό κοσμάκη ν' αφαιρέσει λίγους φόρους;
Λες να βρει καλό ένα λόγο και για την Αμερική;
Λες τη νέα να χωρίσει τη γυναίκα πούχει πάρει
Και τη Μαργαρίτα πάλι νάχει σταφανωτική;
Λες στα δέντρα ν’ ανεβούνε και να κελαδούν οι σπάροι;
-Δεν πιστεύω.Είδα όμως ένα όνειρο κακό.
Πως ακέφαλο εβρήκαν οι γειτόνοι μας το κράτος
Και τους άναψε το αίμα το πολύ γειτονικό
Και μας κάνανε πολέμους κι είχαν νίκες κατά κράτος.
-Μη φοβάσαι τέτια. Οχι. Εχουμε πρωθυπουργό.
Κι αν λιγάκι πρωτοτύπως και με τρόπο όχι γοργό
Μα η Κυβέρνηση δουλεύει κι αντίς λόγων του ριπές
Από τώρα ο Αντρέας θα μιλάει με ζωγραφιές.
-Δηλαδή;
-Να! Υποθέτω πως για ό,τι τον ρωτάνε
Σχήματα πολλά θα κάνει που αντίς του θα μιλάνε.
Θα τόνε ρωτάν ας πούμε τι προβλέπει για τον τόπο
Και θα ζωγραφίζει εκείνος ένα πλοίο δίχως κόπο,
Που μοναχά το κατάρτι θάχει αβούλιαχτο ακόμα.
Θα τόνε ρωτούν ελπίδες αν κρατάει για το κόμμα
Και θα ζωγραφίζει εκείνος πρόβατα που χώρια βόσκουν.
Θα τόνε ρωτάνε "Κρίσεις στο Πολίτευμα υποφώσκουν;"
Και εκείνος, φιλαλήθης, θα σχεδιάζει πέντε βόμβες.
Και «προβλέπετε θυμάτων να υπάρξουν εκατόμβες;»
Μια σελίδα μέχρι κάτου με σταυρούς θα τη γεμίζει.
"Και τί βλέπετε σα λύση στη φουρτούνα που εγγίζει;"
Και κατάπληκτοι θα βλέπουν να σχεδιάζει ένα στέμμα. "
Μήπως είναι αυτό το σχήμα ένα ευτράπελο σας ψέμμα;
Στη Μιμή σας και στον θώκο μας ορκίζεστε επάνω;"
Και πετώντας το μολύβι θα ψελλίσει "να πεθάνω".
-Τελικά ποια γνώμη έχεις; Έχουμε πρωθυπουργό;
Αν εμένανε ρωτήσεις, ναι και όχι λέω εγώ.
-Αι απόψεις μας δεν ήσαν ουδεπωποτε κοιναί.
Αντιθέτως από σένα,όχι λέω εγώ και ναι.-
----------------
