ΟΙ ΚΡΙΤΕΣ

Ανίδεοι κριτές μας κρίνουνε και μας μετράνε.
Τη σφαίρα ρίχνουμε κι αυτοί κοιτάνε
με απορία τον παλμό μας και τη ρίψη
φροντίζοντας καθείς τους να καλύψει

την άγνοιά του με κινήσεις κωμικές
και με ενέργειες σπασμωδικές.
Κι όλο πηγαίνει πέρα δώθε με σπουδή
πως τάχα πρέπει όλα να τα δει

κι όλα προσεχτικά να τα μετρήσει
πριν για την τύχη μας αποφασίσει.
Μετά, το ίδιο βαρύς και σοβαρός ακόμα
τη σημαιούλα του καρφώνει μες στο χώμα.

Πώς εβρεθήκανε σ' αυτά τα μέρη;
Και ποιος τους διόρισε; Κανείς δεν ξέρει. `
Ούτε κι οι ίδιοι πλέον το θυμούνται
τις ώρες που, σπανίως, δεν κοιμούνται.

Μόνο περήφανοι στα στάδια τριγυρίζουν
και μήκη κι ύψη με μανία καθορίζουν.
Ανίδεοι κριτές μας κρίνουνε και μας μετράνε
κι ή μας εγκρίνουνε και μένουμε, ή μας πετάνε.

Γιώργης Χολιαστός