Ο ΑΓΙΟΣ

Κείνο το εικονοστάσι.
Με το αυστηρό του αγίου πρόσωπο.
Κάθε βράδυ το καντήλι του αναμμένο.

Μητέρα
με ωδίνες μεγάλες
σα το Πεπρωμένο να γεννούσες
τόνε γέννησες;

Τα μάτια του, όταν σε πρωτόδαν, πες μας
ήταν σαν το Άδολο να καθρεφτίζαν;
Και σαν στο Μακρινό να βυθίζαν έμοιαζαν
που πίσω του πολύ
είχε
για να ’ρθει εδώ
αφήσει;

Κι όταν για πρώτη του φορά κοιμήθηκε,
ποιου τάχα Χρέους πνοή
στ’ όνειρό του ήρθε και
σαν Μοίρα
την Αγιοσύνη τού όρισε
και το Μαρτύριο;

Γιώργης Χολιαστός