ΤΟ  ΤΩΡΑ

Σκόνη χρυσή που κάθεσαι
πάνω στα περασμένα
και δίνεις κάλλος στ'  άσχημα
και γεια στα πονεμένα,

που δίνεις πλούτο στα φτωχά,
δίνεις στα γκρίζα χρώμα
και μέλι κάνεις γλυκερό
κάθε πικρό μας πιόμα,

σκόνη χρυσή που απόμεινες
η μόνη μας ελπίδα
έλα σε μας-το άπατο
ρυάκι του χρόνου πήδα

και μείνε μέσα στο Παρόν-
τα μαγικά σου δώρα
ανάγκη έχει όχι το Χτες
μα πιο πολύ το Τώρα.

Γιώργης Χολιαστός