ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΛΕΞΙΑ

(στην ποιήτρια της Venice Beach Αλεξία

Los Angeles, Νοέμβρης 1987)

 

Νάμουν απ' τους ανθρώπους τους καλούς

Νάμουν απ’ τους ανθρώπους τους πολλούς

Νάμουν απ’ τους ανθρώπους τους κουτούς

Καλά 'πο μένανε μόνο ν’ ακούς…

 

Να τάβλεπα όλα φιλικά

Να τάβλεπα όλα μαγικά

Να τάβλεπα όλα ηθικά

Και να γελούσα βλακικά…

 

Ω! Τι καλά που θάτανε!

Αράχνη η πέννα νάπιανε

Κι οι χέρες μου να κάνουν

Αυτά που τώρα γράφουν…

 

Μα κι έτσι που δεν είναι

Αλέξια αγαπητή μου

Την αψευδή διαλύω

Για σήμερα βουλή μου

 

Με αναληθείς γιρλάντες

Τα λόγια μου στολίζω

Από αισχύνη παύω

Και πόνο να γογγύζω

 

Και έτσι πια ντυμένος-

Τόσο μπορώ καλά-

Γιά τις γιορτές που φτάνουν

Σου λέω ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

 

Κι αν το τολμώ σε σένα

Να γράφω τετοια λόγια

Είναι γιατί την ίδια

Με μένα έχεις ευλόγια:  

 

Να οδηγεί του Νου μας

Τ’ ανάερα φτερά

Της Τερψιχόρης η Άγια-

 η ανέφελη Χαρά.

 

Γιώργης Χολιαστός