ΝΑ  ΠΙΩ

Ολάνθιστος ήμουν και μ'  έχεις ξεράνει.
Μου έχεις χτυπήματα δώσει σωρό
που αν ήθελ'  αρχίσει εδώ να ιστορώ
μεγάλου βιβλίου ο χώρος δε φτάνει.

Μετά τάχα πού από δω θα με στείλεις;
Θα πάω όπου να  'ναι-θα κάνω ό, τι πεις.
Τα σύνορα εγώ θα διαβώ της Ντροπής.
Το ρόπτρο θα κρούσω της Άθλιας Πύλης.

Αλλά δε θ'  ακούσεις ποτέ παρακάλιο
να βγάλω απ'  τα χείλια ή λόγον πικρό.
Φαρμάκι ή μεγάλο να πιω ή μικρό
μου δώσεις, θα τό  'πιω  με ύφος νηφάλιο.

Και όταν στο τέλος θα βγω νικητής
σε όσα μου έχεις γραφτό να τραβήξω
λιθάρι αναθέματος ζωή θα σου ρίξω
κι εγώ θα  'μαι τότε δικός σου κριτής.

Γιώργης Χολιαστός