GABRIEDA MISTRAL, 1889-1957

Πέθανε ο άντρας που αγαπούσες
κι αβάσταχτη ήτανε η θλίψη'
γι αυτόν υπήρχες γι αυτόν ζούσες
και τώρα τι που είχε λείψει;

Πού την αγάπη θα κερνούσες
που εξεχείλιζεν εντός σου;
Σε ποιου τον ωμο θ' ακουμπούσες
να πεις τον πόνο τον κρυφό σου;

Και να! εμπρός σου εφανερώθη
της θείας Ποίησης η λύση
κι αυτήν να καιν οι ίδιοι πόθοι
που 'χαν και σένανε φλογίσει

Και της εδόθης' ερωμένη
πιστή σου έγινε Gabriella
και με αυτήν μαζί δεμένη
κάνατε οι δυο σας κάθε τρέλα.