ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ

Δε θέλει να γνωρίζεται μ' ανθρώπους-ο θεός τους
τους έχει επιλήσμονες πλάσει και ασεβείς.
Και φυσικό τους φαίνεται φίλους και συγγενείς
ν' αποξεχνούν σαν να κλωτσάν πέτρα που 'βρέθη εμπρός τους.

Μα στη δική του ανθρωπιά πολλές χαρές χωράνε
κι είναι της τόσο φυσικό τους πάντες ν’ αγαπά,
που την πληγώνει ο χωρισμός όσο πικρός και να 'ναι
και νιώθω φρίκη όταν αυτός την πόρτα του χτυπά.

Γι αυτό κι αυτός δεν αγαπά παρά τα δέντρα μόνο,
τα ζώα και τα λούλουδα και τα ψηλά βουνά.
Ανυτά δε θα του δώσουνε του χωρισμού τον πόνο
κι οι ώρες κοντά τους θα κυλούν τερπνά και φωτεινά.