ΣΚΙΖΕΣ
(L. A.)

Εν' αστεράκι λαμπερό και δυο κορφές φοινίκων
βλέπω απ' το σπίτι μου σα βγω και κάτσω στο μπαλκόνι.
Όσα σε άλλους θάματα η φύση μπρος απλώνει
τα σπίτια μου το κρύβουνε των άλλων των ενοίκων.

Και μαστορεύω τις κορφές για να τους δώσω ρίζες
και με τ' αστέρι προσπαθώ έναν ουρανό να φτιάξω…  
Αστείο πράγμα-γίνεται το νόμο εγώ ν' αλλάξω;
τ' αστέρι σκότος θα γενεί κι οι κορυφούλες σκίζες.