Ολόπικροι

Και τι έγινε η χλόη η χτεσινή;
Μαυρίλα τώρα-χάλασμα σε γη και σ’  ουρανό.
Και τι έγινε το δέντρο μας που ορθώνονταν τρανό
και που ’ναι η θωριά του η γιορτινή;

Τ’ άνθη του που θερμαίναν την καρδιά
ποιος κρύος τα εσκόρπισε αέρας σαρωτικός
ποιος μανιασμένος δαίμονας σαν νύχτα σκοτεινός
του γύμνωσε από φύλλα τα κλαδιά;

Και άραγε ποια ώρα μισερή
έτσι σε πήρε απρόσμενα μακριά από με καλή μου
κι αχάριστο μαραίνεται στο στόμα το φιλί μου
κι ολόπικροι με βρήκανε καιροί;