ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥ

Την αγωνία του για ν' αποφύγει,
θα πρέπει να την σκέπτεται διαρκώς,
για να φυλάγεται να μη την σκέφτεται.

Αυτό σημαίνει πως μαζί του
να παίρνει πρέπει αυτό που θέλει ν' αποφύγει.
Μέσα στην ίδια τη συνείδηση λοιπόν-μες στη συνείδηση του-
θα βρίσκονται μαζί και η αγωνία,
και η τάση φυγής απ' αυτήνε  
προς τους μύθους που καθησυχάζουν.

Δεν πρόκειται λοιπόν να διώξει την αγωνία.
Από την αγωνία θα ξέφευγε,
αν είχε τη χάρη να μπορεί
να δει τον εαυτό του όχι από μέσα-
όπως τον βλέπει-,
αλλ' αν τον συνελάμβανε από τα έξω-
όπως τους άλλους,
ή
σαν ένα πράγμα.