ΠΡΙΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

-Γιατί γυρίζεις πίσω φανταράκι μου;
Ο εχθρός είναι μπροστά.
-Πάω, προτού τελειώσει ο πόλεμος
να τήνε πάρω λάφυρό μου.
-Να πάρεις ποιάνε λάφυρό σου φανταράκι μου;
-Για την αγαπημένη μου μιλάω…
-Πόλεμος γίνεται, αγάπες συ έχεις στο μυαλό σου φανταράκι μου;
-…Έτσι, που αν θα σκοτωθώ,
μαζί μου να πεθάνει,
και μαζί να πάμε στο αποχωρητήριο του
σχολείου,
όπου δεκατετράχρονα κορίτσια στα διαλείμματα
παίζουν τον έρωτα με τους συμμαθητές τους.
-Αχ! Φανταράκι μου! Ο θεός
το τέτοιο φέρσιμο δεν το σχωρνάει..
-Γι αυτό κι αλλαξοπίστησα,
και πέος ένα διογκωμένο
μες σ' ένα σπαρταρώντας δαχτυλίδι αιδοίου
είν' ο θεός μου.