ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙΑ
ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ.
(ή:ΟΥΚ ΕΝ ΤΩ ΠΟΛΛΩ ΤΟ ΕΥ…)


1.

ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΗ

Τα Χριστούγεννα από το πολύ
ο Αγιοβασίλης φαγητό του,
εβυθίστηκε στο χιόνι
κάθοντας στο έλκυθρό του.

Του Αγιοβασίλη ο τάρανδος
σε αυστηρό του είπε τόνο:
«Θα σε τραβήξω από το χιόνι έξω
Αν μου δώσεις λεφτά και μόνο.»

«Λεφτά δεν έχω. Άχυρα μονάχα.
Σε παρακαλώ εδώ μη μ’ αφήνεις.»
«Λυπάμαι πολύ άνθρωπέ μου
Αλλά τότε εκεί θα μείνεις.»



2.

Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

-Μικρή νεράιδα-μικρή νεράιδα
Τι βλέπεις πες.
-Φωτάκια που λάμπουν
Σ’ ελάτων κορφές.

-Μικρή νεράιδα-μικρή νεράιδα
Πες τι όμορφο ακούς;
- Γλυκά κουδουνάκια
Που φέρνουν ταράνδους.

-Μικρή νεράιδα-μικρή νεράιδα
Μυρίζεις κάτι καλό;
-Κάτι στο φούρνο ψήνεται
Μα τι δε θα πω.

-Μικρή νεράιδα μικρή νεράιδα
Αιστάνεσαι κάτι;
-Γενειάδα Αη-Βασίλη
Μακριά και χιονάτη.

-Μικρή νεράιδα μικρή νεράιδα
και τι μασουλάς;
-Γλυκό που σε λίγο
Και συ θα το φας.


3.

Ο ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΗΣ ΒΛΕΠΕΙ

Χριστούγεννα έρχονται. Είναι ώρα
πως είναι καλά να δείχνουν τα παιδιά,
γιατί ο Αγιοβασίλης βλέπει
και τις αταξίες δεν ξεχνά.

Το δωμάτιο συγύρισμα
το αυτοκίνητο πλύσιμο
στη μαμά βοήθεια
στις παρέες όχι βρίσιμο.

Ησυχία χωρίς πολλές κουβέντες,
βοήθεια στου σπιτιού τις δουλειές.
…Αργότερα θα ’χουμε χρόνο
Για τρέλες πολλές.


4.

Ο ΝΤΡΟΠΑΛΟΣ ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΗΣ

Παράξενο δεν είναι πράγμα πως
ο Αγιοβασίλης είναι τόσο ντροπαλός;

Ποτέ μου δεν τον έχω συναντήσει
Και ας το έχω τόσο προσπαθήσει!

Και ούτε ωφελεί να ’μαι κρυμμένος.
Γιατί ο μπαμπάς μου ο αγαπημένος,
μου είπε πως εκείνος πάντα φτάνει
-κρίμα δεν είναι;- όταν κάνω νάνι.


5.

ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΣΑΝΤΑ ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ

Τα ξωτικά στου Σάντα το εργαστήρι
δουλεύουνε σα να ’χουν πανηγύρι.
Και δεν ψηφούν τον κόπο της δουλειάς
Παιχνίδια για να φτιάξουνε για σας.

Κουκλένια προσωπάκια χρωματίζουν,
Τραινάκια βάζουν πάνω σε τροχιές,
Με χάντρες λαμπερές ρούχα στολίζουν,
Και βίδες σφίγγουν που είναι χαλαρές.

Ενώ εσείς κοιμόσαστε γλυκά
στο μαλακό σας πάνω το κρεβάτι
αυτά στα εργαστήρια του Βορρά
με κέφι, με χαρά και με μεράκι,

ό,τι μπορούνε κάνουν πιο καλό
έτσι που απ’ τα παιδάκια το καθένα,
όπως και πέρσι, και το χρόνο αυτό,
Χριστούγεννα να έχει ευτυχισμένα.




6.

ΜΝΗΜΕΣ

Χριστούγεννα! Χαράς γιορτή,
καιρός γι αγάπη αληθινή,
για να φτιαχτούνε μνήμες
για δώδεκα όλους μήνες.



7.

ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΗΣ

Ο Αγιοβασίλης είναι
αψηλός και χοντρουλός,
και φοράει μαύρες μπότες
κι ένα κόκκινο καπέλο.  

Έχει κόκκινη μια μύτη
σαν την πιπεριά καυτή
και με «χο! χο! χο!» γελάει
απ’ τα νύχια ως την κορφή.



8

ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΑΚΙ

Είμαι ένα μικρούλι
δέντρο Χριστουγέννων
που η θωριά μου λάμπει
πιότερο απ’ αγγέλων.  

Την κορφή μου εν’ άστρο
φωτεινό στολίζει
και στα πόδια πλήθος
δώρων λαμπυρίζει.

Κι έχω φορτωμένα
τα κλαδιά να πέσουν
με γλυκά καλούδια
σ’ όλους  που αρέσουν.



9.

ΣΤΟΛΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ

Φτιάχνουμε μικρά δωράκια
Για του δέντρου τα κλαδάκια,
ψαλιδίζουμε, κολλάμε,
διόλου εμείς δεν σταματάμε…

Φτιάχνουμε χρυσές καμπάνες
και χιονιού άσπρες νιφάδες,
Αηβασίληδες χοντρούς
και αγγέλους χαρωπούς.
 
Και αντί για καπελάκι
;σημί εν’αστεράκι
για του δέντρου την κορφή
να το βλέπουν όλοι εκεί.



10.

ΔΩΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ

Υπάρχουν δώρα που αγοράζονται
κι άλλα υπάρχουνε που φτιάχνονται.
Μα υπάρχουν κι άλλα δώρα πά’ στη γη
που αξίζουν από κείνα πιο πολύ.

Να είσαι ευγενικός, να βοηθάς,
έτοιμος πάντα να χαμογελάς,
ευχάριστα να φέρεσαι και φιλικά…
Λοιπόν, το αποφάσισα οριστικά:
τα Χριστούγεννα δώρα καθώς αυτά
θκάνω-που δεν θέλουν και λεφτά.



11.

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Τα Χριστούγεννα είναι για τα παιδιά.
Έτσι τουλάχιστο λένε όλοι.
Είναι η ώρα των μεγάλων έκπληκτων ματιών
Στη μαγική αυτή τη σκόλη.

Όπου γλυκά και μελόπιτες
χαρά γεμίζουν το στομάχι,
και νυσταγμένα προσπαθούν παιδιά
να μείνουν ξάγρυπνα το βράδυ.

Ναι, τα Χριστούγεννα για τα παιδιά είναι.
Και ξέρουνε καλά εκείνα πόσο-
το αναβόσβημα των λαμπιονιών στο δέντρο
κάνουν τα μάτια τους να λάμπουν τόσο!

Κάθε πακέτο και κάθε κάλτσα
με χαρά αθώα πλησιάζεται
κι εύθυμες ακούγονται τσιρίδες
απ’ τα παιδιά που χαρωπά παθιάζονται.

Ναι, τα Χριστούγεννα είναι για τα παιδιά.
Έτσι λένε όλοι πάλι και πάλι.
Και είναι ωραίο πως τα Χριστούγεννα
παιδιά γίνονται και οι μεγάλοι.



12.

ΜΥΣΤΙΚΑ

Μυστικά ψιθυρίζει ο αέρας
με φωνή απαλή, σιγανή.
Μυστικά σαν το χιόνι το άσπρo
καθώς πέφτει αβρά προς τη γη.

Μυστικά κρύβει ως και το βήμα
των ανθρώπων γοργά που περνούν,
μυστικά και τα ωραία κουτάκια
χαρωποί που στα χέρια κρατούν.

Κι οι γονείς μυστικά είναι γεμάτοι-
δεν τα λένε, γελούν μοναχά.
Κι οι ματιές των παιδιών παιχνιδίζουν
με κρυφή προσμονή και γλυκιά.

Μυστικά είναι ο κόσμος γεμάτος.
Στάσου ήσυχα κάπου εδωνά
κι όλα αυτά θα φανούν σαν με μάγια
όταν έρθουν τα Χριστούγεννα.




13.

ΔΥΟ ΜΙΚΡΕΣ ΣΤΡΟΦΕΣ

Τ’ Αγιοβασιλιού το χέρι
Δώρα αν θέλεις να σου φέρει,
Τότε μάθε και να λες
Δυο μικρές μικρές στροφές:

«Δώρα απ’ τον Αγιοβασίλη
Μη ζητάς και μη γυρεύεις
Αν βαθιά μες στην ψυχή σου
Πως υπάρχει δεν πιστεύεις».




14.

ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Περίμενα Χριστούγεννα.
Κι η μέρα τους χαράζει!
Περίμενα Χριστούγεννα.
Κι ο άγιος να! Πλησιάζει…

Τα κουδούνια του έλκηθρου χτυπάνε
Οι τάρανδοι πετούν.
Τα παιδιά ενώ τραγουδάνε
Τον ουρανό κοιτούν.



15.

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Βοηθήσαμε στο κέικ
γλύφοντας το ταψί,
τυλίξαμε όμορφα όμορφα
του δέντρου τα πακέτα,
κρεμάσαμε τις κάλτσες
στο τζάκι το ζεστό
και πια δεν έχουμε άλλο
παρά να περιμένουμε.



16.
ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ

Χιονάνθρωπος είμαι
κοντός και παχύς.
Κασκόλ και καπέλο
Φορώ σαν δανδής.

Και όταν το χιόνι
να πέφτει αρχινά
Μ’ ακούς να φωνάζω
πολύ δυνατά.

«Παιδιά έξω βγέστε
Μαζί μου να παίξτε!»



17.

ΧΑΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Χριστούγεννα να είναι πράγματα πολλά μπορεί,
ή τόσο λίγα που κανένας ν’ απορεί.
Για σένα είναι να έχεις το παιχνίδι που ονειρεύεσαι,
για μένα είναι να σε βλέπω που τόσο χαίρεσαι.




18.

Η ΠΙΟ ΑΣΤΕΙΑ ΦΑΤΣΟΥΛΑ

Η πιο αστεία φατσούλα
με κοίταξε από μία
μπάλα των Χριστουγέννων
στο δέντρο πάνω.

Σαν του ελαφιού μου εφάνη.
Σκύβω να δω,
δεν ήταν το ελάφι:
ήμουν εγώ!



19.

ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ήταν ένας χιονανθρωπος.
Στεκόταν στην αυλή
και μες στο σπίτι να ’μπαινε
το ήθελε πολύ.
Να ζεσταθεί δίπλα ήθελε
στην κόκκινη φωτιά
και στα σεντόνια να χωθεί
κατόπιν τα λευκά.

Και γύρισε προς το νοτιά:
«Βόηθα παρακαλώ
γιατί εντελώς ξεπάγιασα
στέκοντας όλο εδώ.»

Και ο νοτιάς τον βόηθησε
και μες στο σπίτι μπήκε-
μ’ αν πάτε εκεί, αντίς γι αυτόν,
λίγο νερό θα βρείτε.



20.

ΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ

Αν θέλεις τα Χριστούγεννα
να δώσεις γύρω σου χαρά
τα κάλαντα που τραγουδάς
πρέπει να ηχούνε δυνατά.

Και για να ηχούνε δυνατά
πες τ’ Αηβασίλη να σου φέρει
ένα μικρόφωνο για φέτος,
απ’ τα καλά-εκείνος ξέρει.



21.

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Κοντεύει η μέρα να ερθεί
του χρόνου η πιο καλή.
Ω! Να ’τανε σήμερα αυτή
πώς θα ’θελα πολύ!

Κάθε ημέρα που περνά
στα δάχτυλα μετρώ,
σε πόσες τα Χριστούγεννα
βδομάδες θα ’ναι εδώ.

 Κι όταν οι πρώτες του χιονιού
πέφτουν αργά νιφάδες,
και ο βοριάς τις πια γυμνές
φυσάει των δέντρων κλάρες,

τα δάχτυλά μου δεν ψηφώ
που απ’ το κρύο μουδιάζουν,
γιατί Χριστούγεννα ήρθανε-
φτάνουνε-πλησιάζουν!




22.

ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΚΙ

Χριστούγεννα ήρθαν!
Ας ψάλλουμε όλοι.
Απ’ όλες του χρόνου
η πιο όμορφη σκόλη.

Κρεμάστε όλοι γκι
κουτάκια και δώρα
στολίστε το σπίτι-
γιορτής είναι ώρα.

Χαράς είναι μέρα.
Τριγύρω απ’ το τζάκι
παππούς κι εγγονάκι,
πατέρας, μητέρα.




23.

ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΗΣ

Μ’ αρέσει να πηγαίνω στον Αγιοβασίλη
όταν τα Χριστούγεννα είναι κοντά.
Διασκεδάζω να πηδώ στην αγκαλιά του
και στ’ αυτί του να μιλώ ψιθυριστά.

Μου λέει: «Καλώς το μου. Ήσουνα καλό παιδάκι;
Έκανες αυτό που σου ’λεγε η μητέρα;
Βούρτσιζες τα δόντια σου πρωί βράδυ;
Φερόσουν ευγενικά όλη τη μέρα;»

Ακούω την κάθε του ερώτηση
Και «ναι» σε κάθε μια τους απαντώ
αν και -ντρέπομαι πολύ γι αυτό-
σε κάποιες «όχι» θα ’πρεπε να πω.

Μα ο Αγιοβασίλης δεν θυμώνει
ούτε καν που ενοχλείται.
Μόνο μου λέει: «αφού είσαι παιδάκι
πως είσαι καλό εννοείται.»

Μ’ αρέσει να πηγαίνω στον Αγιοβασίλη
όταν τα Χριστούγεννα είναι κοντά.
Διασκεδάζω να πηδώ στην αγκαλιά του
και στ’ αυτί του να μιλώ ψιθυριστά.




24.

ΟΧΤΩ ΜΙΚΡΟΙ ΤΑΡΑΝΔΟΙ

1,2,3,4,5 μικροί τάρανδοι
είναι έτοιμοι στην πόρτα μπρός.
«Αγιοβασίλη γρήγορα,
Θ’ αργήσουμε» λέει ο πιο μικρός.

«1,2,3,4,5 μικροί τάρανδοι
περιμένετε ένα λεφτό,
έρχονται ακόμα τρεις τάρανδοι
για να γίνετε οχτώ».
25.

ΑΝ

Αν ήμουν ένα έλατο
με φύλλα μυτερά
αν ήμουν ένα πεύκο
με πράσινα κλαδιά

ξέρετε τι θα ήθελα
να γίνω κάποια μέρα;
Ένα χριστουγεννιάτικο
δεντράκι για παιδιά.



26.

ΚΡΥΜΕΝΟΣ

Σσσστ! Σσσστ! Έχω κρεμάσει
τις κάλτσες μου στο τζάκι
και κρύβομαι να δω όταν θα φτάσει
ο Αγιοβασίλης: θα τις γεμίσει
με δώρα (ήμουνα καλό παιδάκι),
ή δίχως δώρα φέτος θα με αφήσει;




27.

ΜΑΝΤΕΨΕ

Μάντεψε ποιανού τα γένια
Είναι άσπρα και μακριά;
Είναι άσπρα και μακριά;
Τ’ Αη-Βασίλη!
Τ’ Αη-Βασίλη!  

Μάντεψε ποιανού τα ρούχα
Κόκκινα είναι και λευκά;
Κόκκινα είναι και λευκά;
Τ’ Αη-Βασίλη!
Τ’ Αη-Βασίλη!

Μάντεψε των Χριστουγέννων
Ποιος θα έρθει τη νυχτιά;
Ποιος θα έρθει τη νυχτιά;
Ο Αη-Βασίλης!
Ο Αη-Βασίλης!



28.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΗΡΘΑΝ

Γιατί τα μούρα είναι τόσο κόκκινα;
Γιατί το χιόνι τόσο είναι άσπρο;
Γιατί τα πεύκα είναι τόσο πράσινα;
Γιατί κάθε κερί λάμπει σαν άστρο;

Χριστούγεννα ήρθαν-δεν το μαντεύεις;
Γι αυτό τόσο φέγγει λαμπρά κάθε τι.
Γι αυτό οι καρδιές χαρά είναι γεμάτες.
Χριστούγεννα ήρθαν-εσύ δεν το ξέρεις;


29.

ΠΕΝΤΕ ΜΙΚΡΑ ΕΛΑΤΑΚΙΑ

Πέντε μικρούλια ελατάκια
Στέκουν έξω στη σειρά.
Λέει το πρώτο: «Ω! ελάτε
Να κοιτάξουμε το χιόνι.»
Λέει το δεύτερο: «Αχ αχ
Το κορμάκι μου κρυώνει.»
Λέει το τρίτο: «Δεν νομίζω
Τα Χριστούγεννα ν’ αργήσουν.»
Λέει το τέταρτο: «Α! Πώς θέλω
Κι εμάς όλα να στολίσουν!»
Λέει το πέμπτο: «Αχ! Μακάρι!
Ας ελπίζουμε-θα δούμε.»



30.

ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΣΑΝΤΑ ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ

Τα ξωτικά στου Σάντα το εργαστήρι
Δουλεύουνε σαν να ’χουν πανηγύρι.
Και δεν ψηφούν τον κόπο της δουλειάς
Παιχνίδια για να φτιάξουνε για σας.

Κουκλένια προσωπάκια χρωματίζουν,
Τραινάκια βάζουν πάνω σε τροχιές,
Με χάντρες λαμπερές ρούχα στολίζουν
Και βίδες σφίγγουν που είναι χαλαρές.

Ενώ εσείς κοιμόσαστε γλυκά
στο μαλακό σας πάνω το κρεβάτι
αυτά, στα εργαστήρια του Βορρά,
με κέφι, με χαρά και με μεράκι,

ό,τι μπορούνε κάνουν πιο καλό
έτσι που απ’ τα παιδάκια το καθένα
όπως και πέρσι, και το χρόνο αυτό
Χριστούγεννα να έχει ευτυχισμένα.



31.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΑΚΙ

Είμαι ένα μικρούλι
Δέντρο Χριστουγέννων
Που η θωριά μου λάμπει
Πιότερο απ’ αγγέλων.  

Την κορφή μου εν’ άστρο
Φωτεινό χρυσίζει
Και στα πόδια πλήθος
Δώρων λαμπυρίζει.

Κι έχω φορτωμένα
Τα κλαδιά να πέσουν
Με γλυκά καλούδια
Σ’ όλους  που αρέσουν.



32.

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ

Γιατί τα έλατα-ξέρετε;-
στέκουν ψηλά και ίσια;
Γιατί τους κλάδους τους κρατούν
Αλύγιστους περίσσια,

και δεν τους σκύβουνε ποτέ
όποιοι καιροί κι α’ ρθούνε;
Α! Ειν’ αυτό ένα μυστικό
Που αυτά δε θα το πούνε.

Σε μένα το είπε ο βοριάς
Κι εγώ το λέω και σε σας:
Γιατί ελπίζουν ότι πάντοτε
επάνω στο βουνό δε θ’ απομείνουν
μα θα ’ρθει η μέρα όπου κάποτε
δέντρα χριστουγεννιάτικα θα γίνουν.




33.

ΔΩΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Δέκα δώρα στη σειρά όμορφα κι ωραία.
Τ’ αεροπλάνο παίρνει ο Ρόμπερτ κι έμειναν εννέα.

Εννιά δώρα μένουνε, αλλά στο λεφτό
Παίρνει ο Μπόμπης το τρενάκι κι έμειναν οχτώ.

Οχτώ δώρα που πολλά κάνανε λεφτά.
Παίρνει ο Ρόμπι το σουγιά κι έμειναν εφτά.

Εφτά δώρα-το ένα τους απ’ το θείο Αλέξη.
Παίρνει ο Μπόμπυ τα γλυκά κι απομείναν έξη.

Έξη δώρα στη σειρά-το ένα λέει κουβέντες.
Παίρνει το στρατιώτη ο Ρομπ κι έμειναν πια πέντε.

Πέντε δώρα ωραία τώρα έχουν μείνει στη σειρά.
Το σκυλάκι παίρνει ο Μπόμπιν  
κι απομείναν τέσσερα.

Τέσσερα τα δώρα πια-το ένα είναι από τη θεία.
Το βιβλίο παίρνει ο Μπόμπετ κι έχουν μείνει τρία.

Τρία δώρα μείνανε-το ένα από το θείο.
Παίρνει ο Ρόμπιν τη στολή κι απομείναν δύο.

Δύο δώρα-το ένα τους απ’ τη θεία Λένα.
Παίρνει ο Μπόμπλες τον Ζορρό κι έμεινε μόνο ένα.

Ένα δώρα έχει μείνει: ένα έλκυθρο στην πέννα.
Παίρνει ο Μπόμπινετ κι αυτό και δεν έμεινε κανένα.

Και το ίδιο το παιδί πήρε κάθε παιχνιδάκι:
τόσα ονόματα χαϊδευτικά είχε το μικρό αγοράκι.