Η ΜΕΡΑ ΑΥΤΗ

Η μέρα αυτή τον άγγιξε σαν ήχος μιας αιθέριας μουσικής.
 Ότι να δει ποθούσε
μόνο του εμπρός του ήρθε και στάθηκε.

Με κύκλους που όλο και μεγάλωναν
τ’ αρχαία μυστήρια του αποκαλύφτηκαν κόσμου.
Με φως οι αισθήσεις του όλες πλημμυρίσανε
κι ανάμεσα στη Γνώση και στο νου  
μόνο ένας τοίχος λεπτός τόσο
που μες στον λογισμό του συνευρίσκονταν
κι ο κεραυνός κι η σκέψη του θεού κι η νεροστάλα.

Σαν δέντρο μέσα του ολάνθισεν η μέρα αυτή.
Κι ως η εσπέρα της λιποθυμούσε
Όπως το άνθος την ψυχή
Έτσι κι αυτή εκείνον τον τραβούσε.