ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΙ

Ανέραστοι κι ανήδονοι θα πάμε
στου Άδη τ'  ανεπίστροφα παλάτια.
Μ'  ακόρεστο έναν πόθο θα κοιτάμε
τις γελαστές διαβόλισσες στα μάτια.

Μα ελπίδα ουτ'  εδώ για χάδι θα  'χει`
για ηδονικές στιγμές καιρός δε μένει`
για πράγματα άλλα δίνουνε μάχη
οι αγαπητοί μας οι πεθαμένοι.

Τουλάχιστο στου πόνου το κρεβάτι
ετοιμοθάνατοι, ας προσπαθήσουμε-
για να  'χουμε και μεις να λέμε κάτι-
της νοσοκόμας τα οπίσθια να τσιμπήσουμε.