ΣΠΑΩ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Σπάω την παράδοση ουρανέ.
Δεν θα πεθάνω ζητιανεύοντας ελεημοσύνη
όταν γέρος
θ' αδυνατώ τα πόδια μου να σύρω.
Δε θα πεθάνω ζητιανεύοντας παρέα
όταν παρέα μου τη μονάξα θα 'χω.

Θα σβήσω αβοήθητος και μόνος
και μ’ ένα χαμογέλιο χαιρετώντας
τη φύση την πλατιά και τη χαιρέκακη.

Σπάω την παράδοση ουρανέ!
Θα σβήσω δίχως την ψευτιά να μ’ αγκαλιάζει
των συγγενών που αδιάφορα θα με κοιτούσαν
ηλίθια προσπαθώντας λύπης έκφραση
στα πρόσωπά τους να χαράξουν τα εχθρικά.

Θα φύγω δίχως των γιατρών τους ψίθυρους
ν' ακούω δίπλα μου
σαν κιόλας να 'μουνα νεκρός
λες και δεν νιώθω τι-για ποιον μιλούνε.

Εδώ είμαι! Κάποιος αν ερθεί
φορώντας μάσκα πόνου
και κάτω από τη μάσκα του πόνο και πάλι θα 'χει
εδώ είμαι! και θα τον δεχτώ της πάλης μου συντρόφι.

Εδώ είμαι! Κάποιος αν ερθεί
απλώνοντας το χέρι
όχι να πάρει αντίτιμο γι αυτό που μου προσφέρει
μα για να δείξει πως ποθεί να μου δοθεί ακέριος
κι έτοιμος να χαθεί μαζί μ’ ό,τι μαζί μου πάει
εδώ είμαι- και θα τον δεχτώ του μόχθου μου
σημαία.

Εδώ είμαι! και θα τον δεχτώ
σα δω πως δίπλα μου το κέρδος όχι, πάρα,
το χάσιμο, το δόσιμο, το πάθος κι η λαχτάρα τόνε σπρώχνει.

Σπάω την παράδοση ουρανέ!
Θα πεθάνω μόνος
κατάματα κοιτάζοντάς σε.