ΤΑΜΑΡΑ

Στα μεγαλόπρεπα όρη του Καυκάσου, εκεί,
την Ταμάρα ο Δαίμονας αγάπησε.
Εκείνη κλείνεται σε μοναστήρι.
Αυτός τηνε παραφυλάει,
ζητώντας ευκαιρία να τήνε κλέψει.
Και μια νύχτα
στο μοναστήρι πλησιάζει.
Τα φύλλα των δεντρών φρίσσουν.
Στο κελί ο Δαίμονας μπαίνει της Ταμάρα.
Στη ματιά της τον Παράδεισο
Τον χαμένο του θωρεί: η  Ταμάρα, τώρα τον ποθεί!

Τηνε φιλεί
και θάνατο με το φιλί τής δίνει.

Και κείνη πάει στον ουρανό, κι αυτός
μονάχος κι έρημος στην πλάση μένει
καθώς του έρωτα προστάζει ο νόμος.