ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΛΕΜΒΟ

Μέσα στην λέμβο, στον ποταμό της ζούγκλας.
Γυμνά τα πόδια της μέχρι απάνω.
Ο αρραβωνιαστικός αποπάνω της να μπερδεύει τα κουμπιά του πουκαμίσου της με του στήθους της το μαύρο.
 Γύρω τους το χωριό όλο να τους προστατεύει ερεθισμένο στη θέα της κινούμενης ρυθμικά λέμβου.
Πριν από αυτό η αναμονή.
Μετά από αυτό καμιά πάλι ευφροσύνη.
Και αυτό, το ίδιο αυτό, όχι τίποτα σπουδαίο:μια κρυμμένη μόνο, μ' επιμέλεια μοναδική,και με συνέπεια-επειδή το έθιμο έτσι απαιτεί-παγίδα.
Γιατί,το είδος, τη διαιώνιση, με κάθε θυσία,
για να υπηρετήσει του Μηδενός την άπληστην αίσθηση,
και με κάθε μέσο,
επιδιώκει.