Καραμανλής στον Θόδωρο

Πες τους τα μωρέ Θόδωρε! Ν’ αγιάσει σου το στόμα!..
(Θα το ’χουνε οι Θόδωροι σοφά να λένε λόγια)
Έτσι η αντιπολίτευση και μ’ όλα τ’ άλλα κάνει:
Για τα ομόλογα αν κανείς δεν είχε βγάλει βρώμα
ποιος άλλος θα το μάθαινε πλην από μας τους κλέφτες;
Κι αν για τη Ζήμενς μας κανείς δεν είχε μιλημένα
ποιος άλλος θα το ήξερε πλην του Χριστοφοράκου;
Ρουφιάνοι που προδίνουνε στον άθλιο το λαό
ό,τι οι σπουδαίοι κάνουμε μείς-εμείς! οι κυβερνώντες!..
Κοιτάτε ρε τις βρώμες σας κι αφήστε τις δικές μας…
Είπαμε μεις κάτι για σας απ’ ό,τι έχετε κάνει;
Πέσαμε τόσο χαμηλά καθώς η αφεντιά σας;
Μπερδέψαμε μεις το λαό με τα υψηλά μας κόλπα;
Αχάριστοι! Γιατί μωρέ αυτό το ’χετε κάνει;
Κλέψατε, σας εκρύψαμε. Κλέψαμε μεις, το λέτε!
Που ειν’ η συναδερφότητα των βουλευτών ; Πού είναι
η άγια συν-τροφικότητα (όνομα εδώ και πράμα)
ν’ αλληλοκαλυπτόμαστε οι δυο μας στις κλεψιές μας;
Σ’ αυτή η δημοκρατία μας να φτάσει την κατάντια
ποτέ δεν το περίμενα. Και σαν πρωθυπουργός σας-
που παναπεί σαν αρχηγός της Κρατικής Μαφίας-
σας προσκαλώ: καλύψτε μας-βοηθήστε μας και σώστε
όσους και τώρα κλέβουνε και δε θα μετανιώστε:
όταν και σεις με το καλό κυβέρνηση γινείτε
κι αφού σας παραδώσουμε ό,τι έχει απομείνει
κλέψτε όσα θέλετε και σεις και –’δω είμαστε, θα δείτε
πως προδοσιά από μέρους μας καμία δε θα γίνει.