ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΗΣ 15-3-09
«Τέλος στη βία»
«Δεν μπορούμε να βλέπουμε τη χώρα μας να καταστρέφεται χωρίς να κάνουμε τίποτα».
(Τόσα χρόνια, δεκαετίες τώρα, που καταστρεφόταν, τι κάνατε;)
«Επενδυτές, τουρίστες και αγοραστές ομολόγων αντιμετωπίζουν τη χώρα με καχυποψία και ανησυχία λόγω της έξαρσης της βίας.»
(Αυτό ακριβώς χρειάζεται. Η καταστροφή της χώρας. Το μόνο που θα κάνει το λαό να πάρει τη ζωή του στα δικά του χέρια- και αφού πρώτα πληρώσουν οι φταίχτες, να ξαναχτίσει από την αρχή μια νέα, δίκαιη πατρίδα.)
«Οι επιχειρηματίες ασφυκτιούν από την κρίση και τώρα βλέπουν τις εμπορικές γειτονιές να πλήττονται από τη βία».
((Όταν ασφυκτιούσαν κατά καιρούς τόσες άλλες κατηγορίες πολιτών, η «σοβαρή» εφημερίδα έγραφε κύρια άρθρα;)
«Η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό υπονομεύεται καίρια με κάθε τρομοκρατική επίθεση και τους συνεχείς βανδαλισμούς.»
(Η εικόνα στο εξωτερικό μας ενδιαφέρει γιατί το εξωτερικό φέρνει μέσα χρήμα, δηλαδή υλικό για κλέψιμο από Καραμανλήδες, Παπαντρέηδες, Μητσοτάκηδες, Τσίπρες και τα παρελκόμενά τους.)
«Η κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να επιδείξει πυγμή και αποτελεσματικότητα και η (υπεύθυνη τουλάχιστον) αντιπολίτευση να στηρίξει μια εθνική προσπάθεια για να μπει τέλος στον κατήφορο της βίας.»
(Πυγμή και αποτελεσματικότητα για να σταματήσει η βία και η τρομοκρατία… Μήπως η πυγμή και η αποτελεσματικότητα άργησαν λιγάκι, ω! «σοβαρή» εφημερίδα; Μήπως αν επιδεικνυόταν στην ώρα της και προς τη σωστή κατεύθυνση θα είχε προλάβει την εμφάνιση βίας και τρομοκρατίας; Και μήπως τώρα πια είναι αργά για κάθε προσπάθεια για το σταμάτημα της βίας; …Και ζητάτε στήριξη της «εθνικής» προσπάθειας- δηλαδή ζητάτε και σεις από τον Παπαντρέα «συναίνεση». Μα όμως τώρα, λόγω κρίσεως, δε φτάνει για δύο το πλιάτσικο- τώρα θα φαγωθούν αναμεταξύ τους τα σκυλιά για το μικρό κομμάτι κρέας κι όποιο νικήσει θα το πάρει ολόκληρο αυτό… )
[Το «ΠΡΈΠΕΙ» που δε λείπει από κανένα σας άρθρο, μαρτυράει ότι τίποτε από αυτά που ζητάτε δε θα γίνει, όπως δε γίνεται τίποτε από όσα λέει ο Πρόεδρος, ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι βουλευτές, όταν καθένας τους μπροστά βάζουν, σαν συνεπείς ΠΡΕΠΟΛΟΓΟΙ αυτό το απρόσωπο ρήμα: ΠΡΕΠΕΙ.]