Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2019

Παραλλαγές στο θέμα: τα μπάνια σου.
(Κάτι της τελευταίας στιγμής, γι αυτό και τσαπατσούλικα. Και επίτηδες μπερδεμένα να μοιάζουν στην καρδιά σου. Για να σε παιδέψω κι εγώ λίγο-όμως μερικά πλάκα δεν έχουνε;)

(της Μαριάννας)
   


Μου ’παν πως κάνεις μπάνια. Ψεύτες είναι.
Αν γύρω σου είχε η θάλασσα δεθεί
για τόσες τώρα  μέρες, α! δε γίνε-
ται-θα ’χε η κακομοίρα εξαντληθεί.

*

Μου ’παν πως κάνεις μπάνια.
Πως τους πιστεύω κάνω.
Γιατί δεν ειν’ αλήθεια.
Και στοίχημα τους βάνω.

Αν κολυμπούσες-τάχα-,
απ’ όσην πύρα βγάζει
το στήθος σου μονάχα,
θα ’πρεπε αυτή να βράζει...

*

Εμένα πόθου κύμα με φλογίζει,
εσέ κύμα θαλάσσης σε δροσίζει.
Γλυκά εσένα ο αφρός σκεπάζει,
εμένα τους βουβώνες μου ρημάζει.

*

Νόμιζα πως ολόιδια είσαι η Αφροδίτη
από τα νύχια ως την κορφή κι από τ’ αυτιά ως τη μύτη.
Μα να από σε η διαφορά εκείνης της καημένης:
Αυτή βγήκε απ’ τη θάλασσα, ενώ συ μπαινοβγαίνεις...

*

Να ’μουν νερό να χαίρομουν τα κάλλη σου τα φίνα!
Και όταν θα με γνώριζαν απ’ την καλή και κείνα
Τότε θα ζήταες να πνιγείς για να ‘σαι όλο μαζί μου
κυρά και δούλα μου γλυκιά κι αφέντρα στο φιλί μου.

*
Για εκατομμύρια ο άνθρωπος χρονιές επροσπαθούσε
να βγει από τη θάλασσα και στην ξηρά να ζούσε.
Και βγήκε από τη θάλασσα, όπως καλά γνωρίζεις...
Εσύ λοιπόν αγάπη μου, πάλι σ’ αυτήν γυρίζεις;..

(Βιβάρι 4-8-07)