Α! Ωραία!..

Εγώ και η ανάπνια μου
μονάχοι περπατούμε
Α! Ομορφιά της Ομορφιάς
Α! Ωραία των Ωραίων
πρώτα πηγαίναμε μαζί
οι δυο εμείς και μια πνοή
Α! πι' Όμορφη απ' τις Όμορφες
πρώτα πηγαίναμε μαζί
δύο εμείς και μια ζωή
τώρα το χνώτο μου απλώ
κι αυτο πλανιέται μοναχό
Α! Ωραία των Ωραίων
τώρα το χνώτο μου απλώ
με το δικό σου δεν διπλώ
Α! Όμορφη των Όμορφων
Α! των Ωραίων Ωραια
όλα μου τώρα είναι νεκρά
μόνο η ανάπνια μου πικρά
προτού σκορπίσει στον αέρα
για μια στιγμή μου είναι παρέα
και μόνο η ανάσα μου
Α! Ωραία των Ωραίων
και μόνο η ανάσα μου
βγαίνοντας απ' την κάσσα μου
κι απ' τ' άψυχο μου σώμα
μου λέει πως ζω ακόμα
(Α! Όμορφη των Όμορφων!
Α! των Ωραίων Ωραία!)