SHERRY
1.
Κάθε πρωί το μαχαίρι κρατώντας
Κόβεις λεπτές φέτες ή χοντρές
Ανάλογα με τη διάθεσή σου
Την αφοσίωσή μου,
Αλείφεις επάνω τους την ματαιοδοξία μου
Και ίπτασαι για το γραφείο.
Εκεί βγάζεις τα τσιμπιδάκια
και τα αποθέτεις απαλά στο σταχτοδοχείο.
Η ευαισθησία σου τότε όλην σε καλύπτει.
Διασπάται κατά τα χείλη και τον ομφαλό μόνον.
Το ξύλινο υποπόδιό σου βρεγμένο
Από τον υγρό ήχο
που κάνουν τα βηματάκια της θλίψης φεύγοντα-
ηττημένα από την έλευσή σου.
Οπλισμένη και νικήτρα πια
Ό,τι κάνεις είναι προς όφελός σου.
Παρατηρείς,
Eπιπλήττεις,
Ελλοχεύεις
Κύπτεις,
Oρθώνεσαι,
Διατρυπάς.
Τα δάχτυλά σου δέκα χιονισμένες χερσόνησοι
Από τον φλεγόμενο καρπό σου ξεκινώντας
Με περιβάλλουν.
Το τέλος λοιπόν αδίστακτο έρχεται
Με την μορφή δακτύλων λατρευτικών.
Έτσι να επέρχεται η γλυκυτέρα των παύσεων
είναι αρεστόν.
Έτσι η Λήθη να επέρχεται πληρούσα,
Είναι ευπρόσδεκτον.
Έτσι ο Πόνος να απαλύνεται είναι παρήγορον.
Την δυστυχία επαναφέρει
Η μη επιδεχομένη αντίρρησης ερώτησις
«Είδες τι κρύα που είμαι;»
Το «είδες» εξαερούται αμέσως
Αναπέμπεται, συμπυκνούται
Κατέρχεται και συμπλέει με τις αρθρωμένες
Αντιφατικές σου προθέσεις.
Ανάπαυλα.
Κατά την διάρκειά της η θλίψις
Επανακτά το απωλεσθέν έδαφος.
Απαστράπτων ρυθμός
Κλεισμένος στην επιφάνειά του
.Άμεσος επάρκεια στίλβουσα
Ρυθμοί επωφελείς και προσοδοφόροι έπονται.
Εδέσματα διαπλέκονται με νήματα και νημάτια
Breakfast με τραπεζογραμμάτια
Επίφασις με κατανόησιν,
“But why you speek greek?
I cannot understand anything!..”
Sherry ακμάζουσα υπεράνω αμφιβολιών
Προσβλέπουσα ανεκπληρώτως
Αναβαίνουσα ελικοειδώς
Ακραγγίζουσα πόθω
Πεσμένων κορυφών η ανάσχεσις
Παλαιών εικόνων αφή.
2.
Περιβάλλοντας με το αργό βήμα μου
τις περιστρεφόμενες εσθήτες του στήθους και των μηρών σου
Απνευστιώ , Sherry, ευώδες έαρ.
Μίσχοι κρέμανται ωχροπράσινοι από την κορυφήν σου
Το κάτω χείλος σου τρέμον και κραυγάζον.
Τετράκις κρούεται η θύρα των δειλινών
Και η ώρα της τεϊοποτίας πλησιάζει.
Παρά τω οίκω μου άλλος οικεί.
Ψηλός με πράσινο μπουφάν και φαβορίτες
Αντιπαρέρχομαι την ύβριν
Και ίσταμαι περιπαθής περί την κλίνην σου ικετεύων.
Των ανεκπληρώτων ερώτων η μήνις με ακολουθεί ενώ ίπταμαι
Των πτυσσωμένων οπών της βελόνης παρείδον εισέχουσαν
Τούτο σημαίνει απόλυση ή οπωσδήποτε αυτομολίαν
Οι εσθήτες πέφτουν
Το θέαμα καραδοκεί να σε συλλάβει
Αποτυγχάνει.
Κρυπτομένη φεύγεις ασελγούσα μαινάς.
Το ασυμβίβαστον της πέτρας και του εγκεφάλου
Άραγε υποδηλώνοντας;
Ανοιχτή αιτία προς εκτροχιασμόν σου εδόθη πολλάκις.
Εσύ παρεκτρέπεσαι εν πλήρει τροχιά Sherry.
3.
Απαστράπτουσα φαιά Sherry, συναίνεσε στην κατάφασή μου.
Το κρυπταυγές σου προσωπείο μορφάζει
Από μύες αδρά συσπωμένους.
Η έκφρασις είναι φειδωλής ανασχέσεως υπεσχημένων.
Σε διατηρώ Sherry αναλλοίωτη μέσα στην κατάψυξή σου.
Εποχές μελλούμενες θα σε αφυπνίσουν
Για να σε αποδώσουν στην επέκτασή μου.
Sherry δέξου την μόλις εκτοξευθείσαν σαϊτα μου.
Τρώσου όπου διαλέξεις.
Όμως μη την ανακλάσεις-ευόδωσέ με.
Αναισχύντους ύβρεις θα σου εκτόξευα
Αν το σημάδι σου μου δινόταν
Όμως άναρχη και ατελείωτη είσαι
Ενδίδεις στο απερχόμενο έαρ
Και με ανατρέπεις.
Οι ρυτίδες του δέρματός μου
Εισέχουν στις ηλιαχτίδες σου
Και σε σκιάζουν
Μην δακρύσεις άσκοπα.
Διαφύλαξε την έλλειψή σου για αρτιότερες μέρες.
4.
Τώρα απλά ανοίξου.
Ανοίξου Sherry σε όλα τα ερχόμενα.
Οι πλήρεις μηροί σου σκιάζουν διαγωνίως την σελήνη
Αι συσπάσεις των μυών του προβληματίζουν
Sherry μόνον εγώ σε γνωρίζω.
Χαμένη
Χαμένη
Χαμένη
Μέσα σε μιας δίνης την επαυξημένην ενάργεια
Διασπάσαι έρπουσα και αναρριχωμένη.
Η επίπεδη αναγνώρισις
Μακράν πολύ κατοικεί.
Η δίνη σε αναστρέφει.
Σε πυρπολεί βεβαίως αλλά αντιστρόφως.
Αγωνιάς και ασπαίρεις ελκομένη και ολίγον έλκουσα,
Διασπωμένη και ουδόλως διασπώσα.
Ασταμάτητα στρογγυλά κύματα
Επάνω σου διάπλατα σπουν.
Αφήνεσαι στην αρχή.
Η Τρίτη προσπάθεια σε βρίσκει παραδομένη.
Εγώ δεν γίνεται να μην σε ακολουθώ-το τρίτο κύμα ήμουν
Ήπιο. Αδιάντροπο αλλά ύπιο.
Εδώ Sherry άναρχα όλα συγκλίνουν
Το τελευταίο γίνεται πρώτο και το πρώτο τελευταίο
Κάθε μέρα έτσι.
Από την θρυμματισμένην άλυσο προσδοκούν αίσθηση σιγουριάς
Διαψεύδονται βεβαίως
Μη νομίσεις όμως πως υποχωρούν
Και αυτή είναι όλη τους η δόξα Sherry
Έπρεπε κι αυτό να το ακούσεις.
5.
Το γραφείο μου κέρδισε το βραβείο της ενδελέχειας.
Τα πράγματα όλα ανάποδα.
Τοποθετημένα επάνω του
Τρία μικρά άσπρα κυπελάκια μου δείχνουν τον πυθμένα τους
Τα βιβλία μου γίναν προφήτες του ανατέλλοντος ηλίου
Και συ
Με τα πόδια στην θέση της κεφαλής
Και το κεφάλι στη θέση των ποδιών
Προβάλλεις την ροζ αδιαφάνεια
Ενώ η φούστα σου καλύπτει το πρόσωπο μέχρι τη μέση του.
Από κάπου κρεμαμένη πρέπει να είσαι
Γιατί η κεφαλή κινείται άψογα.
Προσπάθησα να σε επαναφέρω
Αλλά διαλύθηκες στο πρώτο άγγιγμα.
Ύστερα η ανασύνδεση έγινε ανώμαλα
Οι κνήμες σου τρέμουσες μιλούσαν
Και στο μέτωπο του εφηβαίου σου
Οι διασπάσεις έδεναν σε ένα στάχυ.
Λίγο έτσι σε απόλαυσα.
Επανήλθες ταχέως.
Στον ήλιο σου μπροστά ωχριώ Sherry και καταπίπτω.
Ηλίασις.
Κρεμαμένη, ανάστροφος Sherry
Ελέησόν με.
6.
Τα στάχυα μέστωσαν
Φέρε το δρεπάνι σου
Και οδήγησέ το βήμα μου στο θυσιαστήριο
Βάλε τη λαβή του στο χέρι μου
Και σφίξε το
Και κόβε.
Χωρίς εσένα τίποτα δεν μπορώ να κάνω.
Σε δυο τρεις μέρες το πολύ
Τα δεμάτια αγέρωχα θ’ ατενίζουν τον ανελέητο ήλιο
Απελπισμένη και βάναυσα διωκόμενη η ραστώνη της μεσημβρίας
Θα αποθέσει τον σπόρο της
Στις καρδιές των θερισμένων σταχυών
Πριν αποχωρήσεις
Τα στάχυα μέστωσαν Sherry
Ξεράθηκαν σαν τα φύλλα της απροσποίητης απορίας σου στην επιμονή μου
Μάζεψε την απορία μου κι εγώ την επιμονή σου
Ας μοιράσουμε τη δουλειά
Ύστερα έλα να ξαποστάσουμε
Στη σκιά του απλήρωτου πόθου.
Εσύ κάτσε λίγο πιο πέρα
Γιατί αλλιώς θα σου αποσπάσει υποσχέσεις άγονες.
Κρασί και ψωμί έχω να γευματίσουμε
Ύστερα
Βάζοντας ο ένας προσκεφάλι του τον άλλο
Ας κοιμηθούμε-
Το απόγευμα άλλες εκμυστηρεύσεις απαιτεί.
7.
Επάνω σου
Σαν σε εύφορη πεδιάδα
Κάθε σπόρος ευγνωμοσύνης φυτρώνει.
Ο πόθος μου σε διαβλέπει ιλιγγιωδώς
Όμως αντίπαλα κλέη ορμούν μέσα στην απλότητά σου.
Η θερινή αύρα ολισθαίνει κάθετα
Μπαίνει στην μπλούζα σου
Σφηνοειδώς περιβάλλει τους μαστούς σου
Και εισβάλλει στους πνεύμονες.
Ο κύκλος κλείνει
Με την εκπνοή της στο πρόσωπό μου.
Ελεύθερος από ανυπόστατες αρνητικές επιπτώσεις
Όλος ο πλούτος των γλουτών σου
Παλλόμενος μέσα στα ορθάνοιχτα χέρια της αδημονίας
Χύνεται κατακόρυφος.
Σταγόνες κυανές ρυπαίνουν τον πέπλο
Της μυστικής σου προσήλωσης στην ανωνυμία.
Ο ρόγχος των καιομένων φρυγάνων
Περισπά την πελιδνή αναγκαιότητα των εποχών του διαστήματος
Και όλη του την προσοχή επικεντρώνει
Σε μια μικρή περιοχή της αριστεράς σου κνήμης
Που αντιστοιχεί στο μεσουράνημα του δικεφάλου
Έχουν μαζευτεί οι αναμνήσεις όλες.
Ένας μικρός στρόβιλος τις διαγράφει.
8.
Sherry πνέουσα ληθάργους απογεύματος τώρα
Καταλαβαίνω την επαγρύπνηση πάνω στο κορμί σου
Είσαι ένα λουλούδι τη στιγμή που το κόβουν
Περίγραμμα στιγμιαίας λήθης τα πέταλά σου
Η γύρις σου σε κοσμεί
σαν φόρεμα παλιάς μόδας
9.
Και τα σέπαλα περιέχοντα μάταια κάλυψη σε περιέχουν.
Η πραότης του χρώματος έφτασε στα όριά της ευαισθησίας
Σε κάθε μικρή απόκλιση
Τα παπούτσια χορού του στήθους σου
Έλιωσαν στην πρώτη στροφή
Αν δεν ήσουν αστέρι θα πληγωνόσουν
Στις πέτρες της ενοχής μου
Τα ρούχα σου όλα λιωμένα και
Ρέοντα στο λερό πάτωμα
Αυτά ήταν και ό,τι είχες να αποβάλεις
Έμεινες όπως ανέκαθεν
Μέσα στους λογισμούς των αρτηριών μου ήσουν
Έσβησαν τα χείλη και τα μάτια από κάθε φλόγα
Η απελπισία ξεχύθηκε από τις άκρες των δακτύλων
Προς άλλα ανάκλιντρα
Τα σπλάχνα εξαερώθηκαν και το δέρμα όλο
Εξηράνθη από έναν πολύ πλησιασμένον ήλιο
Οι ωμοπλάτες δεν ελέγχουν πια τα μελλούμενα
Τα ζούσαν
Και οι γωνίες οι λαξευμένες με τέχνη
Από του χεριού μου την απαλότητα
Δέχτηκαν όλο το βάρος της λατρείας
Κατά μήκος των δυναμικών τους γραμμών
λίγο μετά την βροχή ΄ήμασταν όπως πρώτα
εσύ αντίξοος και εγώ ελεών Sherry
10.
Μου αρέσει που μπορώ να σου μιλώ
Ενώ εσύ δεν θέλεις
Η σιωπή σε τυλίγει και την τυλίγεις αδιάσπαστα
Μα εγώ σπάζω την σιωπή και σε ακουμπώ
Επιβάλλομαι στην αναγκαιότητα και την θραύω
Ευτυχώς που είχες φύγει
Αν ήσουν εδώ τα μάτια μου θα έσταζαν μόνον φθορά
Οι ήχοι των λέξεών μου έρχονται περνώντας
Μέσα από την θάλασσα που μας χωρίζει πρώτα
Και ύστερα από την θάλασσα που μας ενώνει
Ο ήχος εγκαίρως σε φτάνει
Αν και βραδύτερα μέσα στο νερό ταξιδεύει
Αν άλλαζες θέση στα δύο χρυσά earings
Θα ακούσουν πού είσαι και το λάμπον στόμα τους
Θα μου το ψιθυρίσει
Έτσι απ’ όλα προφυλαγμένος μέσα στην απόπειρα είμαι
Και γι αυτό σου μιλώ
Καμιά φορά το μολύβι πρέπει να βουτηχτεί στον ωκεανό
Των ανεκπλήρωτων λογισμών
Μα τις πιο πολλές φορές αρκεί μία σταγόνα
Αίματος εφηβικού για εκατό χιλιάδες σελίδες
Αυτά τα λόγια και κρατώ και σου στέλνω
Τα άλλα, τα μυστικά, τα πρώτα,
Τα φυλάω στο κόκκινο μέρος του στήθους
Θα σου τα πω όταν σε δω
Λοιπόν Sherry εκβιώ ην ύπαρξή σου
Άφωνα προσπίπτων ικέτης στο φεύγον
Σύστημα ο μένων εγώ
Μία στιγμή του μόνον να αδράξω
Αρκεί για μένα
Εκεί μένουσα και αναμένουσα θα σε έχω
11.
Λοιπόν Sherry άκου με
Αηδόνι και νούφαρο του πόθου
Το πουλί της φωνής μου
Ακόντια πυρρά διατρυπούν τα μέρη
Της ακέραιας ύπαρξής μου
Και την κενώνουν από υποθέσεις
Το υπάρχον απαιτεί
Έρχομαι από όλες τις μεριές προς εσένα
Αν δεν ακούγονται των φτερνών μου τα πλαταγίσματα
Είναι που δεν έχεις ξυπνήσει ακόμα καλά
Σε πλήρη εγρήγορση όμως θα είσαι όταν φτάσω
Τούτο το προεξοφλούν τα συντονιστικά όργανα
Που προβάλουν σαν εξαπτέρυγα
Από τους κόλπους των ονείρων σου
Των κρυφών σου πελμάτων το δέρμα
Θα καεί από την λάβα που θα προπέμψω
Τούτο το πρώτο ξύπνημα θα είναι
Το δεύτερο θα είναι όταν με το άγγιγμα
Του αριστερού μου δείκτη
Θα κάψω το κορμί σου
Το μεγάλο τρίτο ξύπνημα θα συντελεστεί
Με την Ανάσταση
Πολυδαίδαλη παιδίσκη των ονείρων
και του σαρκασμού ξύπνα
είναι η ώρα της αφροσύνης.
L. A. 1986