ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

Το άρωμα στο σώμα της βάζει
Με αργές κινήσεις
Ανατριχιάζοντας
Όταν Περιοχές λεπταίσθητες εγγίζει.

Κλεισμένο το δωμάτιο για όλους
Τους καλαθοφόρους τρυγητές κάθε δικού της.
Μόνη
Τρυφερές κινήσεις στο είδωλό της
Μπρος στον καθρέφτη σπαταλά.

Ο κόσμος αυτή είναι.
Κάθε της ανάσα
Ένας κήπος μοσχομύριστος.
Και σε καθέναν μέσα οι πόθοι της
Πουλιά των περασμένων
Και κείνων που έρχονται ημερών,
Με τα φτερά τους ζωηρά χρώματα γεμάτα.