TOY ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ
(Λος Άντζελες, 1987, Ντόρα)

Οταν σε έπλασε ο Θεδς
Στάθηκε λίγο σκεφτικός
«Η ομορφιά που έχω δέσει
Σε ποιάν ασχήμια θα χωρέσει;

Να τήνε στείλω στους διαβόλους
Θα τους κολάσει πάλι όλους
Να τήνε στείλω στους αγγέλους
Θαν ’ η αρχή αυτή του τέλους".

Κι αφού παιδεύτηκε πολύ
 Μιά κάποια λύση για να βρει
 Κι αφού απέρριψε πλανήτες
Και Γαλαξίες και Μαύρες Τρύπες ;

Κι αφού κατάλληλη καμία  
Για σε δε βρήκε κατοικία  
Σ’ όλης της Πλάσης Του τους τόπους,
Είπε "Ας πάει στους ανθρώπους".

Και από τότε τυραννούν
Όποιον τα μάτια σου κοιτούν
Και διπλοκαίν και τσιγαρίζουν
Όποιον τα χέρια σου αγγίζουν.

Όποιον τα χείλια σου φιλούνε
Φαρμάκια χίλια τον κερνούνε,
Κι όποιος κοιτάξει το κορμί σου
"Αντίο" λέει του Παραδείσου.