Ότι πολύ επεθύμησες ψυχή,

Ότι πολύ επεθύμησες ψυχή,
μπροστά σου το ’χεις.
Να ’τα τα μάτια με το λάγνο βλέμμα
να ’τα τα χείλη τα μισά ανοιγμένα
να ’το γυμνό το σώμα που ωνειρεύθης
πλήρες επιθυμίας ερωτικής
και σπαρταρά το βλέμμα σου ως τ’ αγγίζει.
Να ’τα τα στήθη τα λαχταριστά
σχεδόν εγγίζοντα το πρόσωπόν σου
να οι μακροί μηροί κι οι ωραίες κνήμες
το πρόσωπο προπάντων το ιδανικό
το παιδικά ωραίο να ’το,
μεστό υποσχέσεων ηδονής
κι ερώτων ως σ’ αρέσουν.
Να ’το το σώμα που ωνειρεύθηκες
ψυχή.