Η Ανθρωπότητα είναι ένας ζωντανός οργανισμός.
Η αναπνοή της διαρκεί διακόσα χρόνια.
Για εκατό χρόνια εισπνέει Ψευδοδημοκρατία και Ψευδοειρήνη, και για τα επόμενα εκατό εκπνέει διοξείδιο του Φασισμού και αλλοτροπική μορφή Πολέμου.
Ζούμε την έναρξη της εκπνοής της.

 Αν ο φιλομπαϊντενικός Μητσοτάκης θέλει να τα φτιάξει με τον Τραμπ, το πρώτο που έχει να κάνει είναι να βάλει πάλι στο πολιτικό παιχνίδι τη Χρυσή Αυγή.

 ΠΑΛΙΑ ΟΙΟΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΙ ΘΑ ΓΊΝΕΙ;…

Τι θα γίνει με δαύτους
που γελούν σαν με Πλαύτους
και τον κόσμο χαλούν
το σωστό σαν ακούν;

Λες την αλήθεια; Λαϊκίζεις!
Λες όλοι κλέβουνε; Φασίζεις!
Λες τον Καραμανλή «ο κλέψε να ’χεις»;
Σε κατακεραυνώνουν: «ο Εθνάρχης!»

«Βρε συ», τους λες, «ψοφάω της πείνας!»
«Αδύνατον!», σου λένε, «Στας Αθήνας;!…»
«Βρε συ έχεις χίλια κι έχω ένα!»
«Δώστε το να μην έχετε κανένα.»

«Πρέπει…», σου λένε... «Βρε ασ’ το «πρέπει»
και βάλε το βρωμόχερο στην τσέπη!»
«Εξύβρισις» σου λεν, μπάτσο φωνάζουν,
και μέσα στην ψειρού ευθύς σε βάζουν.

Κι όταν πεθάνεις αυτοί κερδίζουν
ως κι απ’ το χώμα που σε φτυαρίζουν.



ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΣΑΡΗ
(μετά από την εμφάνισή της στην τηλεόραση)

Σ’ είδα στο γυάλινο πανί να κλαις
κι ;eνα παράπονο πικρό να ’ναι η μορφή σου ;oλη.
Πάψε τον θρήνο-δεν ανθούν πολλές
σαν του παιδιού σου τις ψυχές στης γης το περιβόλι.

Λεύτερος σαν πουλί και σαν το φως
μέσα στη χώρα της σκλαβιάς ο γιος σου τριγυρίζει,
κι ανθίζει κάθε πόθος του κρυφός
και του θεού τη λευτεριά η λευτεριά του αγγίζει.

Αηδιασμένος απ’ του κόσμου την βρωμιά
έδωσε μια και γκρέμισε της αδικιάς τη βία
και τώρα τη ζωή του πια καμιά
δεν την μολύνει κρατική ληστεία ή ατιμία.

Λεύτερος όπως είχε γεννηθεί
έτσι και μές στη ζήση του λεύτερος πάντα μένει.
Κι όταν πεθάνει, αυτός δεν θα χαθεί
αφού άνθρωπος ελεύτερος ποτέ του δεν πεθαίνει.

Κι αν, μάνα, λες, σου λείπουν τα παλιά-
ο άντρας σου, και το παιδί, κι ένα μικρό σπιτάκι-
γιατί ζητάς μια πρόσκαιρη σταλιά
αφού, πηγή συ, γέννησες αθάνατο ένα ρυάκι;..



ΜΕΙΣ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ

Για σπίτι μας καλύβι και πεινάμε
και τη χαρά μας έχουν σκοτωμένη  
ανίσχυροι στους δρόμους τριγυρνάμε
μεις οι φτωχοί-της γης οι αδικημένοι.

Στων πλούσιων την καρδιά και το συκώτι
μένει η ευτυχία μας φυλακισμένη
και να τη βρούμε δουλειά μας πρώτη
μεις οι φτωχοί-της γης οι αδικημένοι.

Και ξέρουμε τον τρόπο-το μαχαίρι
με δύναμη και μίσος θα χτυπήσει
την άναιμη καρδιά σ’ όλα τα μέρη
που άνομος ο πλούτος έχει ανθίσει.

Τα σιχαμένα ύστερα κουφάρια
σε μια φωτιά θα κάψουμε οργισμένη-
μεις οι φτωχοι’του κόσμου τα λιοντάρια-
μεις οι φτωχοί-της γης οι αδικημένοι.



«ΜΆΡΜΑΡΑ ΚΑΛΟΎΝ ΜΆΡΜΑΡΑ»

-Αλό! Αλό! το μάρμαρο το ελληνικό μιλάει!
Λαμβάνετε-λαμβάνετε μάρμαρα της Αγγλίας;
-Τι θέλεις;-σε λαμβάνουμε πολύ καλά μάι ντήαρ.
-Θέλουμε να μας έρθετε. Μας λείψατε πολύ.
-Από μακριά σου στέλλουμε γλυκό ένα φιλί
μα όμως δεν ερχόμαστε.
- Σας θέλει ο λαός.
-Όχι ο λαός! Μια δεκαριά πολιτικοί μονάχα
για να ειπούν: «Τα φέραμε τα μάρμαρα-ιδού τα!»
και τουρισμό να φέρουνε που κι απ’ αυτόν να φάνε-
οι έλληνες πολιτικοί μέχρι κι εδώ βρωμάνε.
-Ελάτε! Ήλιο έχουμ’ εδώ που από κει πιο λάμπει.
-Βλακείες! Λάμψη έχει αυτός σ’ όλη τη γη την ίδια.
-Εδώ ανήκετε-όχι εκεί-εδώ είστε γεννημένα.
-Πατρίδα, όπου τον αγαπούν, μετράει για τον καθένα.
-Ελάτε. Η Μελίνα μας πολύ σας αγαπούσε.
-Άλλους αυτή αγάπαγε και σ’ άλλους εδινόταν.
Φτηνή αυτή, ακριβά εμείς. Άλλο να πεις τι έχεις;
-Τι να ειπώ…ότι πολύ η Ελλάδα μας σας θέλει;
-Πες της να θέλει πράγματα που το Λαό βοηθάνε:
Υγεία, όχι Διαφθορά, Παιδεία, όχι Ρεμούλα,
Δυναμική Πολιτική, Ελπίδα, Αξιοπρέπεια,
πρωθυπουργό υπεύθυνο και όχι φανφαρόνο,
χωροφυλάκους ζωντανούς, υπάλληλους χορτάτους...
-Τα θέλει, όμως δεν μπορεί να τα ’χει η κακομοίρα.
-Να έβρει τους πολιτικούς, όπου με νου και γνώση
η Σέχτα όσα προσπαθεί, με νόμο αυτοί να κάνουν.
-Πού να τους βρει…όλοι κλέβουνε και φτύνουν την Ελλάδα...
…Καθήστε ’κει, καλά είσαστε, ποτέ να μην ερθείτε.
Κάλλιο εκεί και ζωντανά ή εδώ και να χαθείτε.


 ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΛΑΟΣ

Όσοι μυαλό στην κεφαλή
έχουνε κι όχι άχυρο
κι ένα κρατούν στην κεφαλή
πάντα ανοιχτό παράθυρο,

«Γιατί δεν εξεγείρονται»,
λένε, «ο λαός ενάντια
σε κείνους που τους έφεραν
σ’ αυτήνε την κατάντια-

έξω να βγουν, να σπάσουνε,
να κάψουν, να ρημάξουν,
τα σάπια ν’ αφανίσουνε
και νέα γερά να φτιάξουν;»

Το λεν γιατί δεν ξέρουνε
πως όλοι στην Ελλάδα
ένας τον άλλον κλέβουνε
αντρόπιαστα κι αράδα.

Και αφού κλέβει κι ο λαός,
«με μούτρα τι;», ρωτάει,
«θα πω εγώ στον άλλονε
να μη εμέ μαδάει;»


ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΗ (ΟΔΟΣ ΗΛΙΟΥ ΑΡΙΘ. 365)

Η Ασία. Η γιαγιά.
Κάθεται ήσυχη στο τζάκι της κοντά, με ένα πιάτο ρύζι και με ένα κύπελλο κρασί , αμέτοχη σε βία, σε φασαρίες, ψεύτικα λόγια, κούφιες πράξεις.
Με τη σοφία των χρόνων της, με την πείρα χιλιετηρίδων ύπαρξης, με τον παλιό της πολιτισμό , με αυλή της το οροπέδιο του Παμίρ.

Η Ευρώπη. Η κόρη της Ασίας.
Με τη ζωντάνια του νέου που όλα τα θέλει δικά του.
Με την αλαζονεία της πως όλοι πρέπει να την προσέχουν, με τα λάθη και τις πλεονεξίες της, ψάχνοντας τον  δικό της δρόμου πάνω στη γη.
Με την τάση του να βλέπει τη μητέρα της σαν ξοφλημένη.
Με την ιδέα ότι αυτή ποτέ δε θα γεράσει.
 Όλο τριγυρίζει μέσα στο σπίτι, όλα θέλει να γίνονται όπως αυτή επιθυμεί.

Η Αμερική. Η κόρη της Ευρώπης.
Που όλα της επιτρέπονται επειδή είναι μικρή.
Απερίσκεπτη, με μυαλό που ακόμα δεν έχει πήξει.
Όλα τα θεωρεί παιχνίδια.
Δρα χωρίς σκέψη και χωρίς γνώση για τις συνέπειες κάθε πράξης της.
Παίζοντας σπάζει ό,τι υπάρχει μέσα στο δωμάτιο και κρατώντας ένα μαχαίρι στο χέρι για παιχνίδι, χτυπάει όποιον βρει μπροστά της.
Πηγαίνει μέσα στο δωμάτιο της γιαγιάς  και της ανακατεύει τα πράγματα, της τραβάει τα μαλλιά, της τσιμπάει τα μάγουλα γελώντας.
Γιαγιά και κόρη την ανέχονται, προσπαθούν κάποτε να την πάρουν με το καλό, τη συμβουλεύουν…

Αυτή είναι η κατάσταση στο σπίτι που λέγεται Γη και που μέσα του ζουν τρεις οικογένειες.

 ΠΑΛΙΑ ΟΙΟΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ


ΧΟΎΝΤΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΏΝ-ΧΟΎΝΤΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΏΝ
ΒΊΟΙ ΠΑΡΆΛΛΗΛΟΙ

23 Απριλίου-επέτειος της επίσημης εγκαθίδρυσης του Μνημονίου

(Με ημίψηλο ή πηλίκιο
του λαού πάει το δίκιο-
με στολή ή με Βουλή
του λαού πάει η βουλή)

Είκοσιμία Απριλίου-χούντα των συνταγματαρχών.
Είκοσι τρεις του Απριλίου-η χούντα των πολιτικών.
Έφυγε ο Κόλλιοπαπαντρέου που ’συρε πρώτος το χορό.
Η κυριαρχία είναι τώρα Παπαδοπουλοσαμαρά
με τους Κουβελομακαρέζο και Βενιζελοπαττακό:
μια τριανδρία που κυβερνάει και διοικεί όλο χαρά.

Υπομονή τρία χρονάκια. Τότε θα πέσει ο Σαμαράς
κι Αβραμοπουλοϊωαννίδη η χούντα θα ’χει πια πρωτιά.
Κι αφού πουλήσει αυτός την Κρήτη και συλληφθεί-ο φουκαράς-
Τσιπροκαραμανλής θα φέρει «δημοκρατία» μια πλατιά.




ΜΙΚΡΆ-ΜΙΚΡΆ

1.
Με ομόφωνη απόφαση του Προεδρείου της Βουλής, ο Πρόεδρος του Σώματος κ. Ευάγγελος Μεϊμαράκης, όρισε σήμερα τον Β’ Αντιπρόεδρο της Βουλής, κ. Γεώργιο Καλαντζή, ως Πρόεδρο της Επιτροπής Ελέγχου των Οικονομικών των Πολιτικών Κομμάτων και συνασπισμών Κομμάτων, των υποψήφιων Βουλευτών και των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης των Πολιτικών, με τις αρμοδιότητες που προβλέπουν οι διατάξεις του Ν. 3023/2002.


Τέρμα: σώθηκε η Ελλάδα.
Θα βρεθούνε οι κλέφτες όλοι.
Θα τους πάρει ο διορισμένος
Καλαντζής το πορτοφόλι

και ο κάθε έλλην πλέον-
τύπος είτε τύπισσα-
θα περνά βίον ωραίον.
Ύστερα εξύπνησα!




2.
 «Η τρόικα και οι εταίροι μας χρειάζεται να καταλάβουν ότι διαπραγματεύονται και δεν επιβάλλουν.»
Κουβέλης


Πώς να μη το καταλάβουν
αφού εσείς-νέοι και γερόντια-
τους το δείχνετε όλη μέρα
τρίζοντας σ’ αυτούς τα δόντια;

Πλην εάν αυτοί ανθιστούνε
πως οι τέτοιες σας κορδέλες
δεν αξίζουν φράγκο- ήτοι:
ότι έχετε μασέλες…






3.
«Οι θυσίες πιάνουν τόπο»
Σαμαράς

                         Retrograd
Και βέβαια πιάνουνε. Πιάνουν τον τόπο
της αξιοπρέπειας μας και της χαράς μας.
Κι ό,τι πριν ήτανε για μας αδάμας,
κάρβουνο γίνεται με δίχως κόπο.




4.
«Ενθαρρύνουμε τον Πρωθυπουργό να ετοιμαστεί για την ηρωική έξοδο και για εκλογές.»
Τσίπρας

Τσίπρα η έξοδος θέλει ελεύθερους
πολιορκημένους.
Και θέλει πείνα και όχι πάμπλουτους
καλοθρεμμένους.

Και θέλει απέξω να περιμένει
τον Κιουταχή
και όχι βίλες και καταθέσεις
και γιώτα-χι.



5.
«Με τον διάσημο Βρετανό ηθοποιό Στίβεν Φράι συναντήθηκε σήμερα το πρωί η υπουργός Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη…»  

Όλγα μου γλείψε λίγο ακόμα
κι ελπίδες έχε για τουρισμό.
Όμως φοβάμαι πως θ’ αποτύχεις
κι ας έχεις σάλιο-κατακλυσμό.

Οι ξένοι θέλουν φτήνια κι ειρήνη  
κι αυτά η Ελλάδα δεν τους τα δίνει.



6.
«…είναι δυνατό να επιβληθούν αποτελεσματικές κυρώσεις (στη Χρυσή Αυγή) ή απαγόρευση, εάν χρειάζεται.»
Νιλς Μούιζνιεκς

Για’ δεν τους καίτε
αφού τους νόμους σας αψηφήσαν-
κι απέ αμέτε-
κάψτε και κείνους που τους ψηφίσαν.
Έτσι δουλεύει η Δημοκρατία
κύριε Μούιζνιεκς στη Λετονία;



7.
Εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας ορίζεται με απόφαση του Αντώνη Σαμαρά η βουλευτής Ιωαννίνων Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου.
Η κυρία Ασημακοπούλου εξελέγη βουλευτής με τη ΝΔ στις εκλογές του Ιουνίου 2012. Είναι διπλωματούχος Οικονομολόγος του Πανεπιστημίου Bryn Mawr της Πενσυλβάνια. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική με ειδικότητα στις Διεθνείς Νομικές Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Cornell της Νέας Υόρκης και έκανε εξειδίκευση στο London School of Economics, στο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης και στο Institut d’ Etudes Francais d’ Avignon.


Τι μυστήρια η πολιτική!
Τι σπουδές αλήθεια που χρειάζονται
για να λες δυο ψέματα εκεί
σε δημοσιογράφους που αγοράζονται…



8.

«Ο πρωθυπουργός βλέπει φως στο τούνελ»
(οι εφημερίδες)

ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΎΝΕΛ
                 ή
  Η ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ

Θεοδοσιάδη είσαι σκιτζής.
Σε σένανε το λέω
«σπουδαίε» οφθαλμίατρε-
τίνος; ποιος ξέρει ελέω…

Εσύ δεν έχεις κλινική
μα έχεις επιχείρηση-
ψέματα λες πως έκανες
στο Σαμαρά εγχείρηση.

Αν όντως τόνε γιάτρεψες
εξήγησέ μας πώς
εκ των ελλήνων μόνο αυτός
βλέπει στο τούνελ φως;

Επειδή ξέρουμε καλά:
αν γίνει θεραπεία,
παύει η αποκόλληση
να δίνει φωτοψία…



8.

ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ

α.

ΣΤΛΛΗΠΗΤΉΡΙΑ ΣΑΜΑΡΆ ΣΤΟΝ ΟΜΠΆΜΑ
Συλλυπητήρια κύριε Πρόεδρε
με θλίψη μου βαθιά σας λέω.
(κι αν ανοιχτό είχατε το σκάϊπ σας
θα βλέπατε κι εγώ πως κλαίω).

Τα δάκρυά σας πώς θα ήθελα
μ’ ένα μαντήλι να σκουπίσω…
αλλ’ αν και σεις θέλετε, γίνεται:
να έρθω Πρόεδρε να σας συναντήσω;..


β.
ΣΥΛΛΥΠΗΤΉΡΙΑ ΒΕΝΙΖΈΛΟΥ ΣΤΟΝ ΟΜΠΆΜΑ

Κύριε Πρόεδρε θερμά συλλυπητήρια!
Όλα χτες ήταν εκεί τόσο καλά…
όμως πράγματα καθώς αυτά συμβαίνουνε
αν τα φέρνει ο Πανδαμάτωρ ως κυλά…

Να! Εγώ μέχρι τα χτες πασάς δεν ήμουνα
κι ο λαός-το ζώο-με πήγαινε καβάλα;
Ν’ ανεβώ πάλι πασάς πάνω στη ράχη του
Πρόεδρέ μου θα βοηθήσετε μια στάλα;…


γ.
  ΚΑΤΑΔΊΚΗ ΒΟΜΒΙΣΤΙΚΉΣ
ΕΝΈΡΓΕΙΑΣ ΑΠΌ ΚΟΥ ΚΟΥ Ε

Α! Να χαθούνε οι παλιο-τρομοκράτες!
Τι άνθρωποι απολίτιστοι αλήθεια!
Αθώων να χύνουν αίμα οι αλιτήριοι...
Θε’ μου! Δεν έχουνε καρδιά στα στήθια;..

Του Κου Κου Ε δε βλέπουν το μοντέλο
όπου παράνομο δεν είναι μπήτη
και σ’ αιώνες τρεις την εξουσία θα πάρει
χωρίς ν’ ανοίξει ούτε μία μύτη;…

δ.

«…αν εφαρμοστεί το πρόγραμμα και επιτευχθεί το προβλεπόμενο πρωτογενές πλεόνασμα, δε θα χρειαστεί να ληφθούν άλλα μέτρα περικοπών σε μισθούς και συντάξεις,»
Πωλ Τόμσεν

Ο Αντώνης το ’μαθε απ’ τον Πωλ  
ή ο Πωλ απ’ τον Αντώνη;
Μα όπως και να ’ναι, του λαού
το δράμα δεν τελειώνει…

Μιλώ για την προϋπόθεση
που πάντοτε απαιτείται
ώστε να γίνει κάτι τι,
που, αλλιώς… δεν θα το δείτε!

Ας ξέρουνε οι μισθωτοί
λοιπόν κι οι συνταξιούχοι:
ΚΑΙ  νέα μέτρα θα ’ρθουν,  ΚΑΙ
θα μπουν με το τσαρούχι!
                       ---


ε.

 ΣΑΜΑΡΆΣ ΕΝ «ΥΠΑΡΞΙΑΚΉ» ΑΠΟΡΊΑ
 
Πρέπει ν’ αλλάξω ρότα ρε γαμότο.
Δεν πάει πια το πράμα με τη Μέρκελ.
Παιδί γραικός με ούννα δε σκαρώνουν-
Το ’πε πριν τόσα χρόνια και ο Μέντελ.

Η Γερμανία αρχίζει να ρετάρει.
Σε λίγο για προστάτης δε θα κάνει.
Πώς να το πρόβλεπα; Πριν δύο χρόνια
καθένας θα ’πεφτε σ’ αυτή την πλάνη.

Τώρα γοργά πρέπει να έβρω κάποιον
και την κατάσταση να ισορροπήσω.
Με τον Ομπάμα! Ναι! Με τον Ομπάμα
πρέπει ένα ραντεβού γοργά να κλείσω.

Πρέπει την προτεστάντικη να δείξω
πως ν’ αποφύγω προσπαθώ παγίδα…
Αρχίσαν όλοι κιόλας να μιλάνε
πως πάει καιρός πολύς που δεν τον είδα…

Του έχω κάνει κρούσεις μα δε θέλει.
Και όμως εξαρτάται από κείνον,
για πόσο ακόμα εγώ θα συνεχίσω
πρωθυπουργός να είμαι των Ελλήνων.

Και τελευταία οι αμερικάνοι
έχουνε με τους τούρκους ένα γίνει.
Κι αυτός ο Κέρι όλο εκεί πηγαίνει
και όσο και να ’ναι αυτό μου τήνε δίνει.

...Να πάω…,  να συζητήσω για Συρία…,
να δείξω πως κι εγώ παίζω ένα ρόλο
σε Μέση Ανατολή…, Ιράκ…, Περσία…
κι όχι πως τραγουδώ μονάχα σόλο!

Τουλάχιστον ο Εξωτερικών μου
να συναντιόταν λίγο με τον Κέρι…
Μα για τους Γιάνκηδες θαρρώ πως είναι
καμένος σαν και μένανε από χέρι…

Τέλος δεν ξέρω… πρέπει μ’ έναν τρόπο
στους αμερκάνους σύντομα να δείξω
ότι σιγά σιγά ξεκόβω από τη Μέρκελ
κι ότι κοντά τους άγκυρα θα ρίξω.

Ο κόσμος-τι να γίνει;-έτσι επλάστη:
κάθε μικρός να έχει έναν προστάτη.
Εγώ απλά υπακούω στους κανόνες.
Γι αυτό σας λέω: πρέπει να κάνω κάτι…

 ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΟΜΑΝΤΗΛΟ

Μικρός θυμάμαι-τότε που η οικογένεια έτρωγαν μαζί-, που όταν τέλειωνε το φαγητό και η μητέρα σήκωνε τα πιάτα, ύστερα δίπλωνε απ’ τις τέσσερις τις άκρες του το τραπεζομάντιλο, άνοιγε το παράθυρο, και τίναζε τα ψίχουλα στις κότες που περίμεναν απέξω.
Και αυτές μαλώνανε ποια θ' αρπάξει το κάθε ψίχουλο.
Και, θυμάμαι, μόνον κότες-ούτε ένας κόκορας ανάμεσά τους.
Έτσι και σήμερα, ο πρωθυπουργός, στη ΔΕΘ, θα τινάξει το τραπεζομάντιλό του.

 ΠΑΛΙΑ ΟΙΚΟΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΜΕ ΤΟΝ ΑΤΣΑΛΑΚΩΤΟ ΔΑΝΔΗ ΠΡΟΕΔΡΟ…

Μ’ ένα πόδι δεξιό
κι ένα πόδι αριστερό
πώς μπορεί πάνω στη γη
μια πατρίς να περπατεί;

Μ’ έναν πρόεδρο δανδή
Και πρωθυπουργό παιδί
Τι χαϊρι να ιδεί
Η πατρίδα η καψερή;

Κι είναι πρόοδος μια τέτοια
Που μας μέλει περιπέτεια;
Τι ο πρωθυπουργός φοβάται
Και τα τέτοια μηχανάται;

Αλλά έτσι Τσίπρα έρμε
Είτε θέλουμε ή δε θέμε
Ούτε πίσω ούτε μπροστά
Η Ελλάς θα προχωρά,

Παρά ακίνητη θα μένει
Σαν να είναι πεθαμένη
Αφού λίγο αν κινηθεί
Σωριασμένη θα βρεθεί.

Κρίμα στην αριστερή
τάχα που έχεις τακτική.
Την πατρίδα θες τ’ ανέμου;
Άλλαξε όνομα κανέμου,

Και σε όλους φώναξέ το
Να σε λέμε από φέτο
Όχι όπως ήσουν: ΣΥΡΙΖΑ
Μα όπως θα ’χεις γίνει: ΣΥ-ΝΔ-ΡΙΖΑ.





ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ…

Στη χώρα αυτή που μένω
τα κύματα που δέρνουν,
διόλου να πω δεν ξέρω
γιατί όλο μου παίρνουν-

γιατί όπου κι αν γυρίσω
και όπου κι αν σταθώ
μου παίρνουν κάθε ώρα
και μέρα και λεφτό…

παίρνουν και μόνο παίρνουν
και τίποτα δε δίνουν
παίρνουν και όλο παίρνουν
τίποτα δε μ' αφήνουν…

Μου παίρνουνε για φόρους
μου παίρνουνε για κλήσεις
για Φι Πι Α μου παίρνουν
μου παίρνουν για αιτήσεις,

μου παίρνουν για τεκμήρια
για ΝΕΤ και για νερό
μου παίρνουν για χωράφια,
γι αέρα καθαρό,

μου παίρνουν για βενζίνα,
μου παίρνουν για ΔΕΗ,
για Νήπια, για Σχολεία,
για Λύκεια, για ΤΕΙ,

μου παίρνουν όταν κλαίω
μου παίρνουν κι αν γελώ
μου παίρνουν αν σωπαίνω
μου παίρνουν αν μιλώ…

μου παίρνουν για τη μύτη
μου παίρνουν για το στόμα
μου παίρνουν για το πόδι,
για των μαλλιών το χρώμα…

μου παίρνουνε για διόδια,
μου παίρνουν για φαί,
μου παίρνουν σα νυχτώνει
μου παίρνουν το πρωί…

παίρνουνε για τα σπίτια,
παίρνουν για τις αυλές ,
με το καλό μου παίρνουν,
μου παίρνουν μ’ απειλές…

μου παίρνουν για το ένα
μου παίρνουν για το άλλο
για το μικρό μου παίρνουν
παίρνουν για το μεγάλο…

και παίρνουν κι όλο παίρνουν
και τίποτα δε δίνουν
και παίρνουν κι ολο παίρνουν
και ρέστον με αφήνουν

Κι απ’ το πολύ το πάρε
να δώσω άλλο δεν έχω΄
κι όπως με κυνηγάνε
κι όπως εγώ όλο τρέχω

νομίζω να με πιάσουν
ζητάνε, να με γδάρουν,
και το έτσι που αργάσαν
τομάρι μου να πάρουν.

Δε θα τους γίνει όμως
κι αυτή η που θέλουν χάρη,
γιατί, προτού το κάνουν
ο διάολος θα τους πάρει,

και μόνο Εγώ θα μένω
στη Μνήμη των Καιρών
Μακράν σε Νου και Γνώση
Πέραν Αριστερών.




ΜΠΑΤΖΕΛΗ ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΕΣ

Κυρία Μπατζελή μου οι πυροσβέστες
νερό-όχι λάδι ρίχνουν στη φωτιά.
Και το καλοκαιράκι με τις ζέστες
ο κόσμος δε φοράει ποτέ παλτά.

Μπορεί οι γυναίκες ό,τι θεν να πούνε
μόνο στου έρωτα το μακελειό.
Μα αν είναι υπουργοί, όταν μιλούνε
τη γλώσσα πριν βουτάνε στο μυαλό.

Κι έρχεσαι εσύ και σαν καραγωγέας
μαγκιές-και πού;-στην αγροτιά πουλάς!
Κι αντίς για Φιλομήλα είσαι Τηρέας.
Μα έτσι τον «τσαμπουκά» τους δεν τον σπας.

Αγέλαστη κι ατσάλινη γυναίκα,
αλλιώς διοικούν οι σοσιαλιστές:
οχτώ αν τους γυρεύουν δίνουν δέκα
κι οι ελπίδες που σκορπούν ποτέ σβηστές.

ΠΑΛΙΑ ΟΙΟΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

 

 ΑΠΟΧΉ ΚΛΠ

Η αποχή απ’ τις κάλπες δε μετράει.
Μετράει εκλογές να μην υπάρχουν.
Μετράει στου Λαού τα χέρια να 'ναι
ο Νόμος κι η Εξουσία και η Τάξη.

Τότε όλα θα ‘ν’ ελεύτερα και δίκια
κι όλα θα βρουν τη θέση τους στον κόσμο.
Κι η ευτυχία τότε του Ανθρώπου
θα έχει απ’ Όνειρο Αλήθεια γίνει.

Τότε! Και μ’ ολ’ αυτά ποια σχέση έχει
όποια αποχή απ’ όποιο τόσο αστείο
καθώς η κάλπη και οι εκλογές τους-
αυτών των ηλιθίων υπανθρώπων;
(Μάης 2009)



ΤΡΑΓΑΚΗΣ
Τι το ‘θελες το –άκης; σκέτο Τράγος!
Τ’ όνομα αυτό σου πάει μια χαρά!
Τράγος: κατάρα, μίασμα και άγος
κι όσα άλλα κουβαλάει τρομερά.
Τραγάκης. Λίθινη Εποχή. Μεσαίων.
Τραγάκης. Ξύδι. Βύσσινο. Κινίνο.
Στον κόσμο αφότου έχει έρθει, πλέον
δεν χρειαζόμαστε καν τον Δαρβίνο.
(Φλεβάρης 2009)



Ο ΚΎΡΙΟΣ ΤΡΑΓΆΚΗΣ
Η φωνή του η στυγνή τ’ αυτιά τρυπάει
σαν λαιμός λαμαρινένιος να μιλάει.
Κι αν μιλώντας, κάποιος βλέπει και τη φάτσα του,
σιγουρεύει: καλικάντζαρου ειν’ η ράτσα του.
Δεξιόστροφο κοχλία μας θυμίζει
που μονάχα εξυμνεί και σαλιαρίζει.
Από κάποια υγρά υπόγεια έξω βγαίνοντας
γλοιώδη αφήνει γύρω ίχνη σουλατσέρνοντας.
Δεξιότερος του Σάχη της Περσίας
της ανίερης συμμετέχει πανδαισίας
που μπροστά του απ’ τη Δεξά μονίμως στρώνεται
ώστε κάθε της αγύρτης να ματσώνεται.
Κι όλο λέει-λέει-λέει και γρυλλίζει
κι όλο γύρω από τα ίδια τριγυρίζει-
βλέπει δίκια όπου τ’ Άδικο εστιάζεται
και ειρήνη όπου πόλεμος ’τοιμάζεται.
Κι αν ειπείς για λευτεριά κι αξιοπρέπεια
ω! εκείνον δεν τον νοιάζουνε τα τέτοια-
λευτεριά είναι γι αυτόν η εκμετάλλευση
κι αξιοπρέπεια η κακοήθης της μετάλλαξη…
Ω! Καλέ μας! ω! Φασίστα μας Τραγάκη,
να γελούσες ας σε βλέπαμε λιγάκι…
αλλά όχι!..όχι…όχι…μην το κάνεις-
μη το γέλιο μισητό κι αυτό μας κάνεις…
(Μάρτης 2009)





ΈΡΑ, ΚΟΥΊΚ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΆΤΕΣ

“Αλήτες”, “μπάσταρδοι”, “καθάρματα”,
“της κοινωνίας αποβράσματα”
τέτοια ωραία λόγια ακούμε
κάθε πρωί όταν ξυπνούμε.

Μα εγώ που αγαπώ τους τρομοκράτες
(όπως βεβαίως όλοι οι δημοκράτες)
ν’ ακούω δε θέλω κάποιος να τους βρίζει-
πολύ αυτό το πράγμα με ξενίζει.

Δεν δέχομαι να βρίζει ένα στόμα
γαλάζιο ή όποιο άλλο να ’χει χρώμα-
Δημόσιο ίσον λαϊκό ένα κάτι
κι όχι δοκάρι στου Λαού το μάτι.

Και επειδή καλό παιδάκι είμαι
κι όχι καθώς εσείς θηρίο ανήμε-
ρο, κι ό,τι, Κουικ, δω άτοπο στην Πλάση
στον τόπο του το στέλνω ν’ απαγκιάσει,

κι ύβρεις να βλέπω κάποιους ν΄αραδιάζουν
στους εαυτούς τους μόνο που ταιριάζουν
στον εαυτό μου δεν το επιτρέπω,
γι αυτούς ό,τι είπες, σου το επιστρέφω.




ΟΙ ΦΑΣΊΣΤΕΣ ΤΟΥ ΛΑΌΣ
ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ;-ΣΤΗ ΝΟΥ ΔΟΥ

Γιατρούς γεμάτη είναι και δικηγόρους
η δόλια η Βουλή. Τίποτα απόρους
δεν δέχεται να έχει βουλευτές...
Μα όχι φίλοι μου! Αυτά ως τα χτες!

Η λαϊκη μας Νέα Δημοκρατία
κι εδώ μας έδειξε πρωτοπορία:
μετράει στις τάξεις της-σπώντας το νόμο-
δυο βιβλιοπώλες κι έναν υλοτόμο…



ΣΥΓΚΥΒΈΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΆ-
    ΒΕΝΙΖΈΛΟΥ-ΚΟΥΒΈΛΗ

Συγκυβέρνηση! Καλό!
Τρία σ’ ένα! Λογικό,
ο σκοπός αφού κοινός:
να λεηλατηθεί ο λαός.

Συγκυβέρνηση: οι πολίτες
την κυβέρνηση όταν βρίζουν
υπουργό να μη διαλέγουν-
να μη κόμμα ξεχωρίζουν.

Συγκυβέρνηση: τη χώρα
να τη βλάφτουν τρεις μαζί-
και οι τρεις ψιλό τη φτώχεια
να δουλεύουνε γαζί.

Να μη ρίχνουν μεταξύ τους
ένας τ’ άλλου φταίξιμο
και κοινό να είναι κι ίδιο
το λαμογιοκλέψιμο.

Και σε τσέπη ίδια να μπαίνουν
πλέον όλα τα κλεμμένα
και σωστά να τα μοιράζουν
τσακωμό δίχως κανένα.

Να ’ταν κι ο Καρατζαφέρης
τότε θα ’τανε τετράδα
οι ρομποτοειδείς φασίστες
που ρημάζουν την Ελλάδα.

 ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ

Ενώ γράφω,
σταματώ για λίγο.

Ρίχνω ένα βλέμμα στα πόδια μου
και βλέπω άσπρα κόκκαλα.
Τα μάτια μου κοιτάζω στον καθρέφτη
και αντικρίζω δυο μαύρες χάσκουσες οπές.
Σκύβω στην κοιλιά μου,
και κάτι σπονδύλους ξεχωρίζω να προβάλουν
ανάμεσα από σάρκες μισολιωμένες.

Όταν το γράψιμο τελειώνω
φορώ το δέρμα μου
και βγαίνω για τις καθημερινές δουλειές
στην πόλη όπου άγνωστη είναι
ακόμα και η λέξη
«οφθαλμίατρος».