Πάει και το Πάσχα. Πέρασε.
(Ποιο Πάσχα; Μα, όποιο Πάσχα)
Μας δόθηκε όμως η ευκαιρία να μάθουμε πολλά από τα ΜΜΕ και κυρίως από την τηλεόραση.
Μάθαμε ότι ο κόσμος βγαίνει από τις μεγάλες πόλεις το Πάσχα για να πάει στα χωριά. Και το μαθαίνουμε από πρώτο χέρι. Ρωτάει η δημοσιογράφος κάποιους εξερχόμενους: Βγαίνετε από την Αθήνα για τις γιορτές του Πάσχα; Ναι, απαντάει ο οδηγός του γιώτα χι. Πηγαίνετε για τη γενέτειρα; η δημοσιογράφος. Πού αλλού; ο οδηγός. Ξεκαθάρισε κι αυτό. Πάμε για άλλα.
Μάθαμε ότι τα αυτοκίνητα που βγαίνουν για το Πάσχα ή μπαίνουν από και προς το κέντρο της Αθήνας, όταν φτάνουν στα Διόδια μποτιλιάρονται. Και προς επίρρωση της υποψίας μας και για τον αποκλεισμό της πιθανότητας κάποιου λάθους, ρωτάει η δημοσιογράφος τους οδηγούς κάμποσων αυτοκινήτων που φτιάχνουν ουρά χιλιομέτρων όλα μαζί: Μποτιλιαριστήκατε; Ο οδηγός απαντάει ναι!. Πόσην ώρα περιμένετε εδώ; η δημοσιογράφος. Εδώ οι απαντήσεις ποικίλουν, μας μένει όμως το σίγουρο, που δεν το ξέραμε ως τώρα: ότι υπήρξε όντως μποτιλάρισμα.
Αν πάλι το ρεπορτάζ γίνεται τη μέρα του γυρισμού η δημοσιογράφος ρωτάει: και τώρα γυρίζετε; Σωστά, γιατί μπορεί να συμβεί κάποιος από τους οδηγούς ή από τους τηλεθεατές να μην γνωρίζει ότι μετά τον πηγαιμό έρχεται το γύρισμα. Ε λοιπόν όλοι όντως γυρίζουν.
Κάτι άλλο σημαντικό που πληροφορούμαστε. Όσοι ψήνουμε αρνιά ξέρουμε ότι αυτά βγάζουν τσίκνα. Ε λοιπόν, μάθαμε κάτι που αφορά όχι τα στενά όρια της αυλής μας, αλλά ολόκληρης της πόλης όπου ψήνουμε. Η Καλαμάτα, η Τρίπολη, η Αμαλιάδα, για να αναφέρω μερικές πόλεις μόνο, πληροφορηθήκαμε ότι την ημέρα του Πάσχα μύριζαν τσικνίλα. Μπορεί να το υποθέταμε, όμως πια ας είμαστε βέβαιοι και γι αυτό, από τις απαντήσεις των επιστρεφόντων στις οξυδερκείς ερωτήσεις των δημοσιογράφων.
Ένα άλλο μυστικό που ήρθε στο φως είναι πως οι έλληνες τη μέρα του Πάσχα κάνουν συγκεντρώσεις για να φάνε και να γιορτάσουν πολλοί μαζί. Και μάλιστα ότι μαζεύεται το σόι και όχι άγνωστοι μεταξύ τους άτομα. Και ότι σ’ αυτές τις συγκεντρώσεις χορεύονται εκείνοι οι καταπληκτικοί λεβέντικοι και ως εκ τούτου αποκλειστικά ελληνικοί χοροί όπου ένας χορεύει μπροστά και οι άλλοι ακολουθούν με μια πολύ χορευτική όντως βαριεστημάρα που έχει τέτοια χάρη και ομορφιά που δεν απαντιέται στους χορούς των κουτόφραγκων και δε θα την δεις ούτε στους χορούς που στήνουν σε ανάλογες δικές τους συγκεντρώσεις τα αμερικανάκια. Και οι δάσκαλοι που διδάσκουν τους χορούς αυτούς διαβεβαιώνουν ότι, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, κανένας από τους χορευτές δεν έχει αποκοιμηθεί πάνω στο χορό.
Μάθαμε επίσης πως της άγια αυτή ημέρα η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία του τόπου απευθύνει μηνύματα στους πολίτες, με τα οποία τους διαβεβαιώνει ότι ο Χριστός που αναστήθηκε τους έφερε ελπίδα. Και αξιοπρέπεια πολλές φορές, και υποσχέσεις περισσότερες. Και είναι τόσοι οι πολιτικοί που εύχονται, μαζί και ο ένας και κορυφαίος πολιτειακός μας παράγοντας, ώστε ολόκληρη η Ελλάδα γεμίζει με ελπίδες, με αξιοπρέπειες, και αυτό το Πάσχα ειδικά, και με τη σιγουριά ότι και του λαού η ανάσταση είναι κοντά. Και κανείς δεν έχει την αναίδεια τέτοια μέρα, και καλά κάνει, να ρωτήσει, αλλά ούτε και να σκεφτεί καν, αν έχει μπερδευτεί και κανένα μεροκάματο μέσα στο σακί με τις ελπίδες ή καμιά αύξηση μισθού στο τσουβάλι με τις αξιοπρέπειες. Και αν κανείς παρ’ ελπίδα δεν μάθει για το τι έφερε ο Χριστός μαζί Του από το τριήμερο ταξίδι του στον Άδη, το μαθαίνει όταν ανοίξει όποια τηλεόραση ή ραδιόφωνο. Είναι πράγματι αξιοθαύμαστο πόσο γρήγορα μαθαίνονται τα καλά νέα στην Ελλάδα.
Ότι τα αυτοκίνητα προχωρούν κατά το μέρος που κοιτάζει ο οδηγός και όχι προς τα πίσω, είναι παγκοίνως γνωστό, αλλά για καλό και για κακό οι τηλεοράσεις μας δείχνουν τις σειρές των αυτοκινήτων που κινούνται όλα προς την ίδια κατεύθυνση. Φέτος ακόμα έχει δοθεί, και καλώς, ιδιαίτερη μέριμνα για να μάθει ο πολύπαθος ελληνικός λαός πόσα αυτοκίνητα την ώρα περνάνε από τα κάθε διόδια, όπως και αν το ποσοστό των φετινών εκδραμόντων ήτανε μικρότερο ή μεγαλύτερο από πέρυσι και κατά πόσο. Λοιπόν φέτος χίλια πεντακόσια αυτοκίνητα την ώρα πέρασαν από τα διόδια αντί για χίλια εκατόν τριάντα που πέρασαν πέρυσι. Και η ακρίβεια του υπολογισμού της διαφοράς του ποσοστού των αυτοκινήτων από πέρυσι που συνολικά άφησαν το λεκανοπέδιο-φέτος ήτανε κατά μηδέν κόμμα τρία τοις εκατό μικρότερο.
Η επίδραση και του τελευταίου αυτού πάνω μου, νομίζω πως θα με κάνει να νοιώσω  καλλίτερα και πως δε θα  χρειαστεί να πάω στο νοσοκομείο για το χέρι μου που πονάει.
Πόσο καλό μπορεί να κάνει αλήθεια η ενημέρωση στους ανθρώπους!
Το επόμενο Πάσχα ίσως μάθουμε και σε ποιες περιοχές εκδράμουν οι πολίτες σε συνδυασμό με τα βαφτιστικά ονόματά τους. Πόσοι Βαγγέληδες ας πούμε πάνε προς Λαμία, προς τα πού κατευθύνονται οι Αθανάσιοι και λοιπά σχετικά.
Τίποτε δεν αποκλείεται.
Και μ’ αυτά και μ’ αυτά, τέλος τραβάμε μπρος.